Voor het tweede album is bijna alles anders bij Death Letters: het Dordtse duo verruilde voor Post-Historic bluesrock voor indie, post- en emorock, verkaste naar het PIAS label en speelde op Eurosonic, Noorderslag en SXSW. "Het was supervet om voor SXSW terug te komen in Austin, waar we de plaat ook hebben opgenomen." Alleen de bezetting is onveranderd: zanger-gitarist Jordi 'Duende' Ariza Lora en drummer Victor Brandt.

De jongens zijn net een dag terug in Nederland na een veelbewogen tour in Amerika als ze hun jetlag alweer moeten afschudden om in Utrecht te spelen. Dat betekent 's ochtends het busje volladen in Rotterdam, naar Utrecht rijden, uitladen, soundchecken en dan net voor het eten nog een interview doen. Geen probleem, want Ariza Lora en Brandt zijn uitermate gretig om deze plaat te presenteren. Deze donderdag is het zover: de officiële presentatie in Rotown. Daarna wordt het veel spelen, onder meer met De Staat in Duitsland.

Op Noorderslag liet Death Letters het nieuwe gezicht al zien in de 3VOOR12 Zaal:

Austin was een soort thuiskomen voor jullie en een weerzien met de studio en producer Chris 'Frenchie' Smith. Hoe kwamen jullie terecht bij een Texaanse producer die met And You Will Know Us By The Trail Of Dead en The Datsuns werkte?
Brandt: "Onze manager is vorig jaar naar SXSW gegaan. Daar zat die producer in een panel en hij heeft hem daarna onze demo gegeven. Toen heeft hij de dag erna teruggemaild dat hij het heel graag wilde doen. En zo zijn we naar Amerika gegaan om op te nemen met iemand die we nog nooit gesproken hadden."

Jullie speelden drie keer op SXSW. Hoe ging dat?
Brandt: "Echt tof. We hebben één optreden gehad op het eigen feestje van onze producer. Verder deden we een Dutch Impact show samen met De Staat en Laura Jansen en nog eentje in de tuin van een club."

3VOOR12 telde zo'n zeventig mensen bij jullie Dutch Impact show. Hebben jullie er wat aan gehad?
Brandt: "Dat weet ik wel zeker. We hebben contacten gelegd met mensen en spelen nu bijvoorbeeld in juni met Enter Shikari in de Melkweg. Hun manager was erbij en vond het helemaal te gek, dat is wel doorslaggevend geweest. Verder verwacht ik dat er nog wel reacties binnen komen. Zeventig mensen is best veel voor SXSW, waar tweeduizend bands spelen in een week."

Jullie hebben nog meer in de VS gedaan?
Ariza Lora: "We zijn daarna naar Chicago gevlogen en hebbben daar een bus genomen naar La Crosse waar we eerst speelden. Toen ging we verder naar Minneapolis en Chicago. Het was echt goed om terug te zijn waar we drie jaar geleden in Nederland begonnen: in een land waar niemand je kent en je weer helemaal opnieuw begint. Dat geeft een hele andere energie aan zo'n optreden."

De show in Minneapolis was best wel rock 'n roll begreep ik uit je tweets?
"Ik sprong op een monitor en daar hing nog een monitor boven en daar stootte ik mijn hoofd tegen. Ik speelde gewoon door, maar voelde op een gegeven moment mijn hoofd warmer en warmer worden. Er droop zoveel bloed uit mijn hoofd op m'n witte shirt. We hebben wel gewoon doorgespeeld. Een half uur na de show ben ik toch maar naar het ziekenhuis gegaan en nu zitten er allemaal nietjes in mijn hoofd."

Een jaar geleden vertelden jullie de bluesrock los te laten, toen maakte PIAS er in een persbericht emo punkrock van. Daar waren jullie het niet mee eens, maar je hoort er veel van terug op de plaat, evenals postrock en zelfs een ballad.
Ariza Lora: "Het is eigenlijk een natuurlijk proces geweest. De eerste plaat schreef ik toen ik veertien was, toen luisterden we nog naar bands als The Black Keys. Deze plaat is twee jaar later gemaakt met veel bredere invloeden. Als tiener luister je naar zo'n breed palet aan muziek. Ik kon gewoon niet meer die bluesnummers schrijven. Zo natuurlijk is het gegaan. Ik vergeet het ook niet. Ik hou nog steeds veel van Son House, John Lee Hooker en al die oude shit, maar we wilden gewoon verbreden en dat zal steeds meer gebeuren."

Wat zijn nu de belangrijkste invloeden?
Ariza Lora: "At The Drive-In, Trail Of Dead, Explosions In The Sky, Baroness, Death Cab For Cutie, The Thermals. Die vormen zeker de basis van de invloeden op deze plaat."

Toen (The) Death Letters begon waren Victor en Jordi respectievelijk 14 en 15. Bij de release van de tweede plaat zijn ze 18 en 19. Frontman Jordi heeft nog een eigen label en twee andere bands en Victor speelt ook nog in een tweede groep. Zitten jullie eigenlijk nog op school of richten jullie je fulltime op muziek?
Victor Brandt: "Sowieso gaan we wel vol voor de muziek. Ik zit nog wel op school, maar vanaf het moment dat we de band begonnen gaat die voor school en eigenlijk voor alles. Dat weten onze ouders ook. Die hebben dat vanaf het begin goed gevonden. Ik zit op de Popacademie dus ik kan alles wat met de band te maken heeft gewoon als stage laten gelden. Jordi zit op dezelfde Popacademie in Rotterdam. Dat houdt ons niet tegen om iets met de band te doen. Ze willen op die school juist dat je dit soort dingen gaat doen."

Death of the Sincere is een stevig rocknummer met emo-zang en een feeëriek tussenstuk, dat uitmondt in heftige noise en bijna metal. Waar gaat het over?
Ariza Lora: "Het is best wel religieus getint. Het gaat over de oprechtheid van alles, of religie uit een boekje de juiste manier is en hoe de waarheid wordt gelegd op mensen. Ik heb persoonlijk van heel dichtbij bij een vriend meegemaakt hoe ouders vanaf de geboorte religie in hebben gepompt. Dan vraag ik me af hoe oprecht dat is."

Heeft de plaat een thema?
"Zeker. Toen ik de naam van de plaat probeerde te bedenken kwam ik van pre-historic op het woord post-historic. En dat betekent voor mij vooruitgang in alles; in muziek, in liefde, in dood en in religie dus. In alles zou vooruitgang moeten zitten. Evolutie heeft ook heel erg als thema gespeeld in de teksten, het artwork en in de clip. Het verleden omarmen, maar vooral vooruitgang boeken. Dat is een soort overkoepelend thema van Post-Historic."

Een veelzeggende titel, terwijl het titelnummer meer een soort interlude lijkt.
Brandt: "Dat is het eigenlijk ook wel, een mooie overgang naar het volgende nummer."
Ariza Lora: "De plaat is gewoon één geheel, een heel verhaal dat wordt verteld. De eerste drie nummers zijn enorm heftig, dan heb je die ballad en die noise-eruptie en dan begint weer een nieuw hoofdstuk."

2011 is nu al best wel een bijzonder jaar voor jullie met Eurosonic/Noorderslag, de deal met PIAS, SXSW, touren met De Staat en DWDD.
Brandt: "Het gaat hard ja, maar dat is ook echt tof. Vorig jaar hebben we alle energie in de plaat gestopt en misschien tien shows in het buitenland gedaan. Nu komt 8 april onze plaat uit en dan gaan we ook weer heel veel spelen in binnen- en buitenland. Daar kunnen we alleen maar dankbaar voor zijn."
Ariza Lora: "Het is echt te gek met een PIAS achter je voor de promo, Friendly Fire voor de boekingen en een heel team dat er vol voor gaat. Te snel kan het eigenlijk niet gaan. We willen zoveel mogelijk spelen en het aan zoveel mogelijk mensen laten horen."

De vorige plaat is ook in het buitenland uitgekomen. Ging dat via Cool Buzz?
Ariza Lora: "Die kwam in Duitsland, Benelux, Oostenrijk, Zwitserland en Engeland. Dat was via het Duitse label Stagger Lee, maar toen hebben we maar één tour in Duitsland en een paar losse festivals kunnen doen."

Dat gaat nu veranderen?
Ariza Lora beslist: "We waren daar niet echt tevreden over en gaan dat nu beter aanpakken. Er zijn zeker plannen, maar er is nog niets bevestigd. We zijn natuurlijk wel bezig met Duitsland en Scandinavië en sinds kort is ook Frankrijk in de picture gekomen. We gaan wel in mei weer twee weken naar Duitsland samen met De Staat en dat wordt gewoon te gek. En straks doen we ons eerste optreden in Londen ook met De Staat."

Jullie spelen veel met De Staat. Is er een click?
Brandt: "Ja we hebben ook hetzelfde management, maar we kennen ze al langer. In 2009 speelden we heel veel festivals en op ieder festival speelden zij ook. We hebben die shows in Amerika ook met hen gedaan."
Ariza Lora: "Dat vormt gewoon echt een band als je zoiets samen doet. Voor vertrek op Schiphol gaven we elkaar allemaal een hand en toen we gister afscheid namen gaven we elkaar allemaal een knuffel. Dat geeft wel mooi weer hoe dat zit."

Wat zijn de ambities voor dit jaar?
Brandt: "Heel druk en veel spelen. Dat sowieso. Voor de rest hebben we veel dingen in het buitenland staan. We gaan eind dit jaar ook nog naar Noorwegen en heel Scandinavië doen."
Ariza Lora: "Op Noorderslag heeft een Finse agent ons ontdekt en die heeft een Deense agent getriggerd en ook een Noorse. Nu is hij nog steeds bezig met Zweden. Zo staat heel Scandinavië al in de planning voor augustus en begin september. Er zijn al festivals bevestigd in Noorwegen."

Brandt: "Maar we gaan in Nederland ook heel veel festivals doen hoor."
Ariza Lora: "Al het buitenlandse geweld kan de indruk wekken dat we Nederland links laten liggen, maar dat is absoluut niet zo. Er ligt nog steeds een hele sterke focus op Nederland. Dat vergeten we echt niet, maar Nederland is ook te klein. "
Brandt: "Voor de rest moeten we maar kijken wat op ons pad komt, want dat gebeurt gek genoeg iedere keer. Een plaat opnemen in Amerika en spelen op SXSW hadden we ook nooit verwacht. En ik denk dat je alles het mooist beleefd als je nergens van uitgaat."
Ariza Lora: "Juist, maar zeker ook niet stil op je reet blijven zitten."