2562 bouwt nieuw album uit minuscule discosamples

Producer gaat gestaag zijn gang in de luwte

Atze de Vrieze ,

Deze week verschijnt Fever, het derde album van producer 2562. Een album dat compleet werd opgebouwd uit disco samples, maar allerminst klinkt als een discoplaat, eerder als een diepe, industrieel techno-album met wegspringende beats, rave-sounds en natuurlijk zijn karakteristieke verzwaarde bassen. "Al werk ik met samples, het moet uiteindelijk wel mijn muziek zijn."

Producer gaat gestaag zijn gang in de luwte

In augustus vorig jaar verhuisde Dave Huismans naar Berlijn. Niet voor de muziek - in tegendeel zelfs - maar omdat zijn vriendin er een baan kreeg als onderzoeker. In tegendeel ja, want Huismans, beter bekend onder zijn oude Haagse postcode - 2562 - vond het eigenlijk maar cliché om als producer naar de Duitse hoofdstad te verkassen. Een redenering die past bij Huismans, die het liefst weg blijft uit de drukte en de hype. Rond zijn vorige album Unbalance wilde hij liever zelfs helemaal geen interviews geven. "Wat er allemaal met 2562 gebeurd is, daar had ik nooit op gerekend. Dat er albums zouden komen en media-aandacht, het is me een beetje overkomen."

Timing
De timing kon niet beter, onbedoeld. Toen Aerial, het debuutalbum van 2562, uitkwam, stond dubstep ineens volop in de aandacht. En 2562 had als outsider in het genre direct zijn eigen stijl te pakken, een soepele mix van stuwende subbassen en techno. Een diepe, vloeiende sound met veel gevoel voor details. Twee jaar later verscheen Unbalance, een iets donkerder album dat genomineerd werd voor de 3VOOR12 Award. Tussendoor brengt hij ook nog af en toe twelve inches met experimentele techno en house uit onder de naam A Made Up Sound.

En nu is er Fever, een album dat compleet werd opgebouwd uit disco samples, maar allerminst klinkt als een discoplaat, eerder als een diepe, industrieel techno-album met wegspringende beats, rave-sounds en natuurlijk zijn karakteristieke verzwaarde bassen. Hij maakte het grotendeels voor de verhuizing. "Al werk ik met samples, het moet uiteindelijk wel mijn muziek zijn", zegt Huismans. "Simpelweg een loop van een oude plaat trekken en er een beat onder plakken, daar zou ik geen bevrediging uit halen. Ik wil met een wit vel papier beginnen."

Grooves
Vanwaar dan die keuze voor disco? Een echte discokenner wil Huismans zichzelf niet noemen. Hij staat weliswaar zelf op de hoes van Fever als baby voor een versterker – een verwijzing naar het tijdperk van zijn samplebronnen, dat zijn geboortejaar als middelpunt heeft – maar in de kast van zijn ouders stonden net als bij iedereen platen van Stevie Wonder en Dire Straits. Pas een paar jaar geleden werd zijn interesse gewekt in met name de underground disco van New York, later voor obscuurdere Europese en Canadese varianten.

"Als je zelf voortdurend met elektronische muziek bezig bent, wordt het soms wat veel van het goede", legt Huismans uit. "Disco werkte voor mij steeds vaker als welkome afleiding, ik word er – net als van bepaalde jaren ’90 house – instant vrolijk van. Unbalance was een tamelijk zware bevalling, er staan complexe tracks op. Ik wilde het mezelf dit keer niet te moeilijk maken, ik ging gewoon grooves maken op basis van discosamples, puur voor mijn eigen plezier. Dat ging zo gemakkelijk dat het een serie werd."

Monnikenwerk
Het is monnikenwerk, maar 2562 is inmiddels geoefend. Elk geluidje op Fever is een sample. "Behalve in de eerste track die ik maakte, toen ik de spelregels voor mezelf nog niet zo strikt vastgesteld had. Die heb ik achteraf dan maar Cheater genoemd. We leven in een tijd waarin alles kan, er is zo makkelijk toegang tot een boterberg aan middelen om muziek mee te maken dat alleen al de keuze verlammend kan werken. Jezelf een beperking opleggen kan geen kwaad. En disco is een hele rijke samplebron qua klankkleur en ritmes, zeker als je de periode ruim opvat en 80s boogie meeneemt. Alles van warme analoge instrumentatie tot groovy drums tot experimentele synthesizerklanken zit er in. Ik gebruik vooral kleine samples, die ik ook nog eens sterk bewerk. De subbassen heb ik bijvoorbeeld gemaakt door disco-kickdrums te vervormen."

Zo gaat 2562 in de luwte rustig zijn gang, kan hij genoeg draaien om van zijn muziek te leven en hoeft hij geen concessies te doen. Zeker niet nu zijn nieuwe album uitkomt op zijn eigen label When In Doubt. "Met mijn oude label Tectonic heb ik ook prettig gewerkt, maar er zijn altijd kleine dingen die je toch anders zou willen doen", zegt hij daarover. "Dit is echt het beste voor mij."

Motel Mozaique
Op pure dubstepfeestjes wordt hij eigenlijk zelden nog geboekt. Vrijdag op Motel Mozaique bijvoorbeeld draait hij na Dan Deacon en Battles. "Ik draai vooral op house- en technofeesten, maar ook op avonden met experimentele elektronica of wat ze tegenwoordig wegens versplintering maar future bass noemen. Dubstep is voor mij een vloek en een zegen geweest. Het heeft gezorgd voor extra aandacht voor mijn muziek, maar naarmate het groeide ging het iets betekenen waar ik niet zoveel mee heb. En zelfs als dat niet het geval was, wil ik zo’n genrelabel liever niet hebben, dat leidt alleen maar tot valse verwachtingen bij luisteraars. Het legt je geen windeieren als je je duidelijk profileert binnen één genre of je aansluit bij een scene, maar ik vind het belangrijker dat ik mezelf trouw blijf."

Fever van 2562 verschijnt op When In Doubt en is tijdelijk te horen op de Luisterpaal. 2562 draait vrijdag 8 april op Motel Mozaique in Rotterdam.