The Scientist eist zijn erfenis op met spaced out dubstep

Gewichtloosheid in De Helling

Tekst en foto's Atze de Vrieze ,

Al in 1980 klonken de snaredrums van Hopeton Brown zo scherp dat ze vampierenharten konden doorklieven. Hij draaide de bassen zo hard dat buitenaardse wezens het als navigatie konden gebruiken. Wie dat kan - aldus de grote King Tubby - moet wel een Scientist zijn.

Gewichtloosheid in De Helling

Al in 1980 klonken de snaredrums van Jamaicaan Hopeton Brown zo scherp dat ze vampierenharten konden doorklieven. Hij draaide de bassen zo hard dat buitenaardse wezens het als navigatie konden gebruiken. Wie dat kan - aldus de grote King Tubby - moet wel een Scientist zijn. Zijn legende is groter dan zijn bekendheid, maar De Helling is zo vroeg op de avond goed gevuld met mensen die de oude dubbaas willen aanschouwen.

GEZIEN:
The Scientist, Tivoli De Helling, Le Guess Who?, 27-11-10

MUZIEK:
Hoewel vooral zijn eerste paar albums legendarisch zijn, is Scientist al die jaren muziek blijven maken. Scientist Encouters Pacman, Scientist Meets The Mad Professor, tot aan Dub 911. Platen waar zo langzamerhand niemand meer echt op zit te wachten en die meer verleden ademen dan toekomst, terwijl dat laatste natuurlijk Scientists favoriete werkterrein is. Maar dat de Jamaicaan vanavond op een hyperhip dubstep- en beatsfeestje staat, is niet vreemd. Binnenkort verschijnt op Pinch' Tectonic label namelijk Scientist Launches Dubstep Into Outer Space, een plaat waarop Scientist zijn zwarte magie trucs toepast op producties van onder meer Mala, Loefah en King Midas Sound.

PLUS:
Na een koude start laat Scientist Le Guess Who? alle hoeken van de zaal zien. "More bass? More bass!" Maar vooral: die eindeloze echo's over de snares, die als een squashballetje secondenlang heen en weer schieten van de ene naar de andere muur. De muziek zit vol details waarvan je niet meer weet wat hun oorspronkelijke plek in de track was, alsof ze gewichtloos in een spaceshuttle zweven. Natuurlijk is dit de meest spaced out dubstep die je je kunt voorstellen. In deze zaal, op dit soundsystem, kun je goed horen wat zijn studiovondsten nou zo bijzonder maakt. De set is opvallend donkerder en scherper dan zijn toch vaak humoristische oude werk. De diep kosmische, mystieke stem van The Spaceape is natuurlijk een perfect match. De set is meer luisterwerk dan echt danswerk, maar dat geeft niet aan het begin van de avond.

MIN:
Liefhebbers van Scientists dertig jaar oude pionierswerk komen niet aan hun trekken. Logisch met een nieuwe plaat op komst, maar ergens knaagt het toch dat Scientist in Engeland wel de beschikking heeft over The Upsetters (Lee Scratch Perry's oude studioband) en hier niet. Hier speelt hij de muziek gewoon vanuit iTunes, om ze vervolgens met een mixing deck alias teletijdmachine te bewerken. Je zou eigenlijk net wat beter willen zien wat hij er nu precies mee doet. De samenhang tussen de verschillende tracks kan ook beter. Soms gaat het goed, maar op andere momenten laat hij een klein gat vallen, wat de chemie niet ten goede komt. Overigens is het ook wel weer veelzeggend dat bijna alle dj's/producers die vanavond na hem op de line-up staan de echte dubstep alweer min of meer vaarwel gezegd hebben. Scientist is dus weer bij, maar slaagt er niet in erop en erover te gaan.

CONCLUSIE:
Maar als iemand dub mag maken tot de echo uit zijn oren komt, dan is het Scientist wel. Een van de stille godfathers van het genre.

CIJFER:
7,5

Alles over Le Guess Who? op de speciale festivalsite.