The One Ensemble overschrijdt grenzen

Gezelschap rond Daniel Padden schuurt, kraakt en betovert

Tekst: Niels Spinhoven, foto's Armelle van Helden ,

The One Ensemble verzorgt het tweede optreden in Theater Kikker in de serie over de Glasgowse folkscene (in het kader van ‘The Wyrd Sound of Glasgow’). Vanavond treedt een trio aan, dat naast Padden als zanger en gitarist bestaat uit slagwerker/accordeonist Shane Connolly en cellist Peter Nicholson.

Gezelschap rond Daniel Padden schuurt, kraakt en betovert

The One Ensemble verzorgt het tweede optreden in Theater Kikker in de serie over de Glasgowse folkscene (in het kader van ‘The Wyrd Sound of Glasgow’). Het voluit genaamde The One Ensemble Of Daniel Padden opereert in sterk wisselende samenstellingen rond creatief leider Daniel Padden. Vanavond treedt een trio aan, dat naast Padden als zanger en gitarist bestaat uit slagwerker/accordeonist Shane Connolly en cellist Peter Nicholson.

GEZIEN:
The One Ensemble, Le Guess Who?, Theater Kikker, 27-11-2010

MUZIEK:
Het werk van The One Ensemble laat zich niet eenvoudig reduceren tot een genre en de classificatie folk zou het gezelschap behoorlijk tekort doen. Stukken met funky ritmes en wereldse invloeden worden afgewisseld met een klassieker, uit gitaarfeedback en accordeon opgebouwd zeelied. Het ensemble neemt de tijd om de songs op en uit te bouwen. De stukken vertrekken rond een gitaarloopje of tekstueel thema om daarna rücksichtslos uiteengerafeld te worden. De instrumentalisten maken daarbij voortdurend ruimte voor elkaar. In die zin worden de songs benaderd zoals een jazzensemble dit zou doen, echter zonder zich te beperken tot de conventies van die stijl.

PLUS:
De spanning in de set van The One Ensemble in geweldig. De variatie in geluid en sfeer is enorm en houdt je als luisteraar gedurende de hele set geboeid. Een glansrol is weggelegd voor de prachtige ondersteunende percussie van Connoly en de manier waarop Nicholson zijn cello afwisselend laat kraken en zingen dwingt respect af.

MIN:
Padden is geen virtuoze gitarist en mist soms noten in zijn getokkelde patronen. Bij muziek die zoveel concentratie vraagt van de luisteraar, vallen dergelijke kleinigheden juist op. Een ander minpunt is de korte speeltijd van 45 minuten. Meer tijd zou de band meer tijd geven om de set op te bouwen. Dit kritiekpunt raakt de band zelf echter niet.

CONCLUSIE:
The One Ensemble laat overtuigend horen dat de rijke Britse folktraditie niet als kaderstellend hoeft te worden benaderd, maar juist als vertrekpunt kan worden gezien voor verdere verkenningen. En dat was precies het doel van de avond.

CIJFER:
7,5


Alles over Le Guess Who? op de speciale festivalsite.