De stuiterballenman. José González zal wel nooit meer van die bijnaam afkomen. In 2005 brak de Zweedse singer/songwriter wereldwijd door toen zijn versie van The Knife's Heartbeats werd gebruikt als soundtrack voor de stuiterballenreclame van Sony. Drie jaar na zijn tweede solo album In Our Nature keert de zachtaardige zanger terug als frontman van Junip, een band die al sinds 1998 bestaat.

Hardcore kids waren ze. José González en jeugdvrienden Tobias Winterkorn en Elias Araya. De drie kennen elkaar uit de Göteborg scene. Winterkorn en Araya speelden samen in een band en kwamen González vaak tegen. Veel jongens die vroeger hardcore maakten, zijn later singer/songwriters geworden. Zo ook González. "Toch was ik in die tijd al bezig met The Beatles en schreef veel akoestische dingen. Maar ik zou zeker niet op dit moment een hardcore band meer beginnen. "Leeftijd speelt zeker een rol. Als je jong bent wil je iets extreems doen. Door de jaren heen voel je je wat meer op je gemak met iets dat je vroeger misschien cheesy vond. En je voelt je ook niet lullig meer als mensen echt verstaan wat je zegt."

Ze maakten als Junip rond de eeuwwisseling een single en een EP, maar het succes van Jose als singer/songwriter overschaduwde hun project en het kwam er nooit van om een heel album uit te brengen. Tot nu.
 
De pastorale melodieën van González' solo werk zijn gebleven, maar worden nu live ondersteund door een vijfmansband. 2010 is een heel leerzaam jaar. "Ik heb versies van mijn solo nummers gespeeld met twintig muzikanten en ben nu met een flinke verzamelingen muzikanten op tournee." De songs zijn vrij lineair, Junip krijgt vooral live een krautrock achtig gevoel. "Als Elias een groove te pakken heeft blijft hij daar het liefst in hangen. Toen we begonnen als band luisterden we veel naar Songs:Ohia, Low en Karate. Dat soort dingen. Voor Fields wilden we een geluid dat ergens in de Bermuda-driehoek tussen Nina Simone, David Axelrod en Shuggie Otis lag. Een nummer dat we veel draaiden tijdens de opnames was Road To Nowhere van Carole King."

In tegenstelling tot González' laatste solo plaat In Our Nature is Fields geen echt concept-album. De afgestudeerde celbioloog vertelt dat In Our Nature was geïnspireerd op The God Delusion van de Engelse evolutiebioloog Richard Dawkins. Wel keren natuurgerelateerde woorden als fields en sky steeds terug. "Een Amerikaanse journalist zei dat hij een humanistische ondertoon in de teksten las. Ik denk dat dat wel klopt, al zal het de meeste mensen echt niet opvallen. En dat is prima. Het is goed om muziek te scheiden van ideologie." Zijn hardcore teksten van vroeger waren ook meer emo dan ideologisch geladen. "Als ik met een band speel vind ik het raar om heel specifiek te zijn in de teksten, bijvoorbeeld op politiek ideologisch gebied. Tenzij je het daar met z'n allen over hebt." Zo niet bij Junip, daar gaat het voornamelijk over de muziek. "Ik voel me nu meer verantwoordelijk voor de andere leden."

Fields is nu tijdelijk te beluisteren op de speciale Le Guess Who? Luisterpaal. Op vrijdag is de band om 20.00 uur te zien tijdens Le Guess Who? in Tivoli Oudegracht. Lees alles over Le Guess Who? op de speciale festivalsite.