James Blackshaw fingerpickt en stemt een eind weg

...maar mist de piano en een aandachtig publiek

Tekst en foto's Ingmar Griffioen ,

Tijdens een concert van James Blackshaw droom je makkelijk weg in zijn lange en instrumentale klassieke, haast Latijnse composities. Daar heeft de Brit alleen een akoestische gitaar voor nodig, plus twaalf snaren en vijf lange nagels voor het betere fingerpicking werk.

...maar mist de piano en een aandachtig publiek

Tijdens een concert van James Blackshaw droom je makkelijk weg in zijn lange en instrumentale klassieke, haast Latijnse composities. Daar heeft de Brit alleen een akoestische gitaar voor nodig, plus twaalf snaren en vijf lange nagels voor het betere fingerpicking werk.

GEZIEN:
James Blackshaw, Tivoli de Helling, Le Guess Who, 24-11-10

MUZIEK:
De Londense gitarist en pianist James Blackshaw is een expert fingerpicker op de 12-snarige akoestische gitaar. Hij speelt tevens bij de folkgroep Current 93. Zijn eigen muziek is beïnvloed door de minimal music van Philip Glass en Steve Reich, Indiase raga's en middeleeuwse religieuze muziek. De piano die hij sinds zijn vorige cd (2009) gebruikt, zien we live niet terug, de lang uitgesponnen nummers wel.

PLUS:
James Blackshaw is een sympathieke songwriter (no singer), die je meevoert in zeer stemmige songs. De instrumentale Nick Drake. Als de nummers wat eender lijken, dan is dat omdat Blackshaw eigenlijk één instrumentaal stuk in meerdere delen uitvoert. Heel knap en uiterst virtuoos solo op gitaar. De lange nummers lijken nergens heen te gaan, maar voor de aandachtige luisteraar openbaren zich wel degelijk meerdere lagen en door de repetitieve thema's (het kenmerk voor minimal music) word je het verhaal ingezogen.

MIN:
We missen het melodieuze karakter, mede door het ontbreken van de piano en het toenemende geroezemoes. Wellicht moet je met twaalf snaren vaker stemmen, maar daar na elk nummer minuten de tijd voor nemen is echt te gortig. Dat kan echt alleen bij een zitconcert en is als akoestisch voorprogramma in een popzaal creatieve zelfmoord. Na het tweede nummer steekt het geouwehoer dan ook definitief de kop op.

CONCLUSIE:

Je zou kunnen argumenteren dat James Blackshaw het reguliere voorprogramma is tijdens de hele Europese tour van Swans en dat deze woensdag in de Helling dus eigenlijk een gewoon concert betreft in plaats van een eerste festivaldag. Daarmee doe je Le Guess Who?, dat met Swans een artistiek knappe, gedurfde boeking deed, en zeker ook James Blackshaw zelf tekort. Wellicht had het papiertje bij de garderobe naast oordoppen voor Swans ook muilkorven voor dit concert moeten aanbevelen. Voor een betere indruk van James Blackshaw ga je naar zijn MySpace en zijn met meerdere sessies verrijkte profiel bij VPRO Dwars (Radio 6).

CIJFER:

7

Alles over Le Guess Who? op de speciale festivalsite.