Deze week lanceerde de Zweedse streamingdienst Spotify in Nederland. Nu alle ogen erop gericht zijn, wil je daar als band natuurlijk bij zijn. Muzikanten die getekend zijn door een major label hebben het wat dat betreft doorgaans simpel: hun muziek belandt vrijwel vanzelf in Spotify, tenzij ze dat niet willen. Ook veel independent labels hebben deals met de dienst. Maar wat nu als je het liever zelf doet? Kun je als relatief kleine speler ook aanschuiven aan de pokertafel die Spotify heet?

Rapper Blaxtar is zo iemand. Hij runt zijn eigen label Raen Music, waarop onlangs zijn derde album Ozmo6:2 uitkwam. Bewust onafhankelijk, zodat hij geen concessies hoeft te doen aan zijn muziek. Het album staat nog niet in Spotify. Volgens de rapper is dat wel de bedoeling. “In de hiphopscene – waar een deel van mijn publiek zit – proberen mensen altijd zo snel mogelijk aan nieuwe muziek te komen. Ze willen het sowieso eerst ervaren voor ze het eventueel kopen."

Blaxtar heeft niet de illusie dat op het web een pot met goud op hem staat te wachten. “Legal download is in de hiphop non-existent. Toch moet je meegaan en beschikbaar zijn, in de hoop dat mensen mond op mond reclame voor je maken of een kaartje voor je optredens kopen.” Dat Ozmo6:2 nog niet op Spotify staat is dan ook niet Blaxtar's keuze. “Ik heb het inmiddels even uitgezocht, maar dit zou wel moeten horen bij de digitale distributiedeal die ik heb met Rough Trade. Ik moet ze er denk ik even op wijzen dat er ontwikkelingen gaande zijn.”

Het kleine alternatieve label Dying Giraffe heeft de deur naar Spotify al wel gevonden. Releases van onder meer Good Dog Happy Man, Mono, Boy Ler en Belanov zijn er al ruim een jaar te beluisteren. Een vetpot is het tot nu toe niet, maar volgens labelmanager Ingmar Jahn is alles meegenomen. “Ik schat dat we met een stuk of acht releases tot nu toe zo'n 150 à 200 euro verdiend hebben”, vertelt hij. “Dat is niet veel, maar alle kleine stroompjes inkomsten bij elkaar wordt het wel steeds meer. Mijn mijn label gaat het de laatste tijd alleen maar beter.” Zo'n all-you-can-eat-buffet brengt opvallende nieuwe verschijnselen met zich mee. “De grootste hit is Mono, een band die inmiddels Sir Ian heet. Het lijkt erop dat ook mensen die op zoek zijn naar de Japanse band Mono ook op tracks van de Rotterdammers klikken. En een klik is een klik. Je merkt ook dat mensen op zoek gaan naar covers van hun favoriete bands.”

Dying Giraffe heeft een fysieke distributiedeal met Munich, maar de digitale distributie doet het label zelf. Daarvoor maakt het gebruik van een van de 23 'aggregators' waarmee Spotify werkt. Die stellen onafhankelijke muzikanten in staat hun muziek aan te bieden bij de dienst. “Wij werken met CD Baby. Je stuurt een cd op, betaalt 35 dollar, en dan zorgen zij dat het de digitale platforms terecht komt die jij wilt.” Dat bedrag is eenmalig, vertelt Jahn Per stream krijgt het label een minibedragje toegeschoven. Maar belandt dat bedragje ook bij de muzikant? Volgens Jahn in hun geval wel. “Onze deals zijn meestal 50-50, of zelfs 70-30 in het voordeel van de artiest. Zij doen werk, wij doen wat werkt, dat vinden wij fair.”

De Utrechtse band Silence Is Sexy heeft doorgaans zijn digitale zaakjes goed op orde. De band brengt cd's uit bij minilabel My First Sonny Weissmuller, maar doet de internetzaken zelf. Daar gaat de band ver in. Hun muziek is niet alleen te krijgen bij iTunes, maar ook bij Mininova en The Pirate Bay. Maar op Spotify is de band vreemd genoeg onvindbaar. “We zitten in de procedure bij CD Baby, vertelt gitarist Pim van de Werken. “Ze hebben beloofd ons vooraan in de wachtrij te zetten. Amerikaanse bands hebben op dit moment iets minder haast, omdat Spotify daar nog niet is. Onze bassist Barry Spooren is fan van de dienst. Deze week begon iemand in de oefenruimte over een baslijntje à la Airbag van Radiohead. Hij kon het direct tevoorschijn toveren via Spotify op zijn iPhone.”

Ook Van de Werken vindt dat je online op zo veel mogelijk plekken aanwezig moet zijn. “Wij hebben onlangs onze muziek zelfs toegevoegd aan de iTunes Store, ondanks dat we die veel te duur vinden. Maar op een gegeven moment gaf iemand aan dat hij onze muziek graag in iTunes aan wilde schaffen.” Je muziek in Spotify hebben is één, opvallen tussen acht miljoen tracks is een heel ander verhaal. Van de Werken heeft wel een idee hoe dat moet. “Je zult zien dat binnen een paar weken nieuwe smaakmakers opstaan, die playlists maken die mensen op de voet volgen. Bij hen moet je je plaat pluggen.”