De Britse zangeres Rox heeft heel wat te bewijzen. Waar elke andere jonge artiest moet ploeteren om boven het maaiveld uit te komen, heeft Roxanne ‘Rox’ Tataei de wind mee gehad. Ze werd eind vorig jaar onder superlatieven bedolven door de Britse kwaliteitskranten, de bbc en mtv. Voor haar debuutalbum Memoirs werkte ze met de beste muzikanten en producers, waaronder drievoudig Grammywinnaar ‘Commissioner Gordon’ Williams. Het gerenommeerde muziekmagazine NME noemde Memoirs ‘Back to Black maar dan met gevoel’, refererend aan het doorbraakalbum van Amy Winehouse. En daar zit de nieuwe soulsensatie in de tuin van haar hotel; 22, iel en amper één meter zestig lang, zenuwachtig lachend en zichtbaar geïntimideerd door de setting van de persdag. ‘Dit hotel is net het huis van The Adams Family. Doodeng.’

Rox is bloedmooi. Het resultaat van een kortstondige liefde tussen en Iranees en een Jamaicaanse. De dochter groeide op bij haar Jamaicaanse moeder en grootouders. Ze heeft altijd contact gehouden met haar vader, maar spreekt geen Farsi, wat contact met haar Iraanse familie erg lastig maakt. “Jamaica is emotie; een land van grote gebaren en brede grijnzen. Die kant is zeker het sterkst in mijn persoonlijkheid. Ik wist nooit wat culturele trots inhield, maar ben er de laatste jaren gaan snappen. Ik hou van het eten en de manier van leven. Het land kent enorm veel leed, maar dat zie je niet aan de mensen af. Muziek speelt zo’n grote rol in de cultuur. Ik hoop ooit nog naar mijn vader’s land te gaan en die kant van mij beter te leren begrijpen. Alles wat ik nu weet, ken ik van televisie en van wat mensen mij vertellen. Soms voel me ik losgerukt van die kant in mij.”