Rond de eeuwwisseling leek het Nederlandse dancelabel United Recordings net een kip met gouden eieren. Het label scoorde hit na hit met artiesten als Chocolate Puma en Armin van Buuren en verkocht duizenden compilaties van de Supperclub. Maar deze week komt er een einde aan bijna 12 jaar United. Het label werd dinsdag failliet verklaard. “De rek was er uit”, zegt eigenaar Theor Verplancke. “Het voelt als het beëindigen van een relatie. Zwaar, maar ook een opluchting.”

United begon in 1998 en sprong rond 2000 succesvol in op de lounge-hype. Naast de succesvolle Supperclub-serie bracht het ook kwaliteitsserie Mole Listening Pearls (met o.a. Yonderboi, De-Phazz en Thievery Corporation uit) en de Nederlandse artiesten Floris en Monte la Rue. Rond 2002 scoorde het label ook met opkomende house-producers als Roog en Laidback Luke en trance-dj Armin van Buuren. In 2002 ging het fout, maar de oorzaak daarvan lag grotendeels buiten het label. “We stonden met twee singles in de top 10 in Engeland: Chocolate Puma en Riva ft Danni Minogue. Op dat moment ging onze distributeur Moxmusic failliet. Het probleem was: de eigenaar van dat bedrijf was ook mede-eigenaar van United. De curatoren konden de schade bij Mox deels verhalen op United. Dat heeft ons naar schatting 400.000 euro gekost.”

United koos ervoor door te gaan, om zo de opgebouwde naamsbekendheid en de stal te behouden. Dat lukt slechts met moeite. Verplancke omschrijft de laatste acht jaar als een strijd. “De markt veranderde: de BBC draaide geen dance meer, gitaarmuziek raakte in. Bovendien gingen mensen steeds meer downloaden. We hebben wel geprobeerd zoveel mogelijk uit het internet te halen.” De laatste jaren bracht United onder meer de serie Wicked Jazz Sounds uit, het album van jazz/soulzangers Rose en de serie Music For Cocktails. “In Nederland loopt die laatste serie helemaal niet, in Amerika verkochten we er meer van dan alle Supperclubs bij elkaar.”

Hoewel de blik van United in de loop der jaren steeds breder werd, staat het bij de meeste mensen bekend als ‘lounge label’. Volgens Verplancke heeft die kwalificatie het bedrijf behoorlijk in de weg gezeten, zeker toen lounge door de overvloed aan commerciële kitsch een vies woord werd. “Soms werden dingen in de categorie lounge geplaatst die daar in de verste verte niet op leken. Wij richtten ons op dance muziek die je thuis op kunt zetten, dat gaat veel verder dan alleen lounge.” De laatste jaren belandde United steeds verder in de schulden. Ook privé-investeringen mochten niet baten. Vandaar dat de eigenaren nu zelfs faillissement hebben aangevraagd. “We gaan proberen de artiesten die ons jarenlang trouw zijn gebleven te steunen bij het vinden van een nieuw onderkomen”, zegt Verplancke.