Muzieksites branden zich niet aan online tickethandelaren

Partyflock: “Feesten zijn al zo duur, laten we het gezellig houden”

Atze de Vrieze ,

MOJO, artiesten, festivals en podia verklaarden onlangs de oorlog aan de secundaire tickethandel. Maar voor muziekwebsites zijn tickethandelaren op internet potentiële adverteerders. Beschouwen zij de zwarthandel als vriend of als vijand?

Partyflock: “Feesten zijn al zo duur, laten we het gezellig houden”

Tickethandelaren die kaarten voor concerten opkopen, om ze vervolgens door te verkopen voor een bedrag dat hoger ligt dan de kostprijs: MOJO, podia, festivals en artiesten zijn er klaar mee. Ze verenigden zich in de campagne Weet Waar Je Koopt. Ook veel muziekliefhebbers reageren fel op ‘zwarthandelaren’. Maar er moeten ook mensen zijn die een stuk minder haatdragend tegen deze nieuwe tak in de muziekindustrie. Wat te denken van muziekwebsites die moeten leven van advertenties. Een adverteerder is een adverteerder, nietwaar? Maar Nederlandse muzieksites zijn opvallend eensgezind. Joris Rietbroek van Alternative Blog vertolkt het als volgt. “Ik vind het moreel niet kunnen dat bedrijven nog voor de voorverkoop begint al kaarten aanbieden tegen twee of drie keer de normale prijs.”

Veel online ticketbureas houden er doeltreffende internetcampagnes op na, die er niet zelden voor zorgen dat ze in de resultaten van Google boven de primaire ticketverkopers eindigen. Joris Rietbroek kwam er pas onlangs achter dat hij ticketbureaus kan blokken in zijn Google advertenties op zijn Alternative Blog. “Ik schrijf af en toe behoorlijk fel over dat soort praktijken. Dan kan ik het natuurlijk niet maken om direct onder zo’n stuk een advertentie te hebben. Het is een vorm van zelfverrijking waar ik niets van moet hebben. Zelf zeggen die bedrijven dat het niet om veel kaarten gaat, maar ze worden op tientallen plekken aangeboden. Het kan niet anders dan om een flinke hap uit het ticketaanbod gaan.”

Dance-site Partyflock werkt nauw samen met dance-organisaties, die over het algemeen niet blij zijn met secondary ticketing. De site heeft bovendien een eigen marktplaats, waar mensen hun tickets kunnen verkopen. Daarvoor gelden strenge regels. “Bij ons op de site mag je maximaal 15% boven de oorspronkelijke prijs zitten”, vertelt Karian van Gulick. “Servicekosten of andere fees zijn bij dat bedrag niet meegeteld. Als we voor onze gebruiker zo strikt zijn, kunnen we natuurlijk geen handelaren laten adverteren die 200% winst maken. Heel af en toe duikt er per ongeluk nog een handelaar op tussen de Google Ads, maar in principe blokkeren we ze allemaal. Feesten zijn al zo duur, laten we het gezellig houden.”

Musicfrom.nl en Festivalinfo, twee sites waarop de concertagenda een belangrijke rol speelt, maken allebei één uitzondering: ze werken met Seatwave, de Britse ticketmarktplaats waarmee MOJO tot afgelopen maand nog zaken deed. “Seatwave is de enige die van ons het voordeel van de twijfel krijgt”, zegt Arjen van der Straaten van Musicfrom.nl. “Zij verkopen zelf geen kaarten, dat maakt voor mijn gevoel veel uit. Al denken we er momenteel serieus over of we daarmee door moeten gaan. Op dit moment zetten we een link naar Seatwave op het moment dat een concert uitverkocht is. Gaat een van onze bezoekers over tot een aankoop, dan krijgen wij daar een percentage van.”

Een soortgelijke constructie heeft ook Festivalinfo, al werkt de site niet op commissiebasis met Seatwave. “Ik moet eerlijk zeggen dat in onze begindagen – een jaar of zeven geleden - een secondary ticketbureau een van onze eerste adverteerders was", zegt Rob van der Zwaan. "Dat heeft er deels voor gezorgd dat we de site van de grond konden trekken. Op een gegeven moment voelden we ons er toch niet goed bij. Nu werken we alleen met Seatwave, dat tot voor kort van Mojo het stempel ‘oké’ had. MOJO heeft onlangs nadrukkelijk gecommuniceerd dat hun samenwerking met Seatwave ophield. Persoonlijk kan ik me goed vinden in de wet van de SP, die stelt dat een handelaar niet meer dan 110% van de originele prijs mag vragen.”