LVC in Leiden viert volgende maand zijn 40-jarig jubileum. Sinds de opening probeert het poppodium zich aan een bepaald principe vast te houden: dat van alles kan en alles mag. Volgens directeur Ruud Visser, al zestien jaar werkzaam bij het podium, lukt dat LVC nog altijd. Zo werd er onlangs nog een poolparty gehouden. “Met meters hoog schuim en een zwembad. Zo’n feest wordt tegenwoordig al als gevaarlijk beschouwd.”

Hoe LVC zich vasthoudt aan deze basisregel is te lezen in het speciale jubileumboek Crash The Party: 40 Jaar LVC, dat volstaat met anekdotes en interviews over 40 jaar LVC en popcultuur in Leiden. “Het is een belangrijk document, hiermee laten we zien waar we vandaan komen. Niet alleen LVC, maar meer poppodia”, zegt Visser. “Wij zijn een van de laatste zalen met een rock ‘n’ roll attitude. De gekte verdwijnt door een groeiende overheidsbemoeienis.”

Dat LVC niet van zijn basisidee heeft af hoeven te wijken, komt volgens Visser doordat de kosten bij het poppodium laag zijn. LVC zit sinds de opening  aan de Breestraat, en heeft bewust niet gekozen voor een grote verbouwing of verhuizing naar nieuw, modern pand. “Ik vraag me af of de richting die veel poppodia in zijn geslagen, wel de goede is. Dat alles nieuw moet, en modern. Veel artiesten vertellen me dat ze graag hier spelen. ‘Omdat de vloer zo lekker plakt’, zeggen ze dan. Er hangt hier nog echt de sfeer van een poppodium.”

Toch wil de gemeente dat het poppodium daar vertrekt, omdat de locatie niet meer aan de huidige milieuvoorschriften voldoet. LVC is dus gedwongen om te verhuizen, dat in 2014/2015 moet gaan gebeuren. “Ik realiseer me ook wel dat je als popzaal met je tijd mee moet gaan. Houd je je teveel vast aan het oude, dan kan het moment daar komen dat je bent klaargespeeld. Maar ook op de nieuwe locatie hoeven we niet ineens een grote zaal voor 1000 man, dat is schadelijk voor beginnende bands.”

Want dat is waar LVC nog altijd een plek voor wil zijn. “Ik vind dat ook de functie van een poppodium. Zowel de internationale als de nationale top komt nooit langs in Leiden, dat is sinds de jaren negentig al niet meer het geval. Dat is niet frustrerend, die bands hebben vaak jaren eerder wel hier gestaan. Of zoals Jools Holland zegt: ‘we meet them twice. Once on their way up, once on their way down’.  Zo heeft Frank Black hier wel gestaan. En een paar jaar geleden speelde Canned Heat in LVC, die band ken ik nog van Woodstock. Ik dacht nog: zijn er daar niet al twee van overleden? Dat liet ik de programmeur checken. Bleek dat alleen de drummer nog van de originele bezetting is. We hebben het toen toch gedaan, alleen moest de drummer die avond door ziekte verstek laten gaan. Ik vond het alsnog fantastisch. En heel Velvet Underground is al eens langs geweest, zij het wel alle leden apart; John Cale, Nico…alleen Lou Reed nog niet. Het is wachten tot hij bergafwaarts gaat.”

Het boek over 40 jaar LVC komt in februari uit. Volgende maand viert het popodium feest met mede jubilerende artiesten zoals Heideroosjes en Joost van Bellen.

7 november Clan of Xymox (25 jaar)
14 november Heideroosjes (20 jaar)
28 november Greatest Rock & Rave Circus | Joost van Bellen (25 jaar)