Op 26 november houdt 3VOOR12 tijdens het IDFA zijn eigen 3DOC12, een avond vol rockumentaries. Er zijn nog laatste kaarten beschikbaar. Print de bon uit en ontvang korting op je kaartje.

Julien Temple beschrijft zijn documentaire over Dr. Feelgood als het maken van een film over Spinal Tap: alsof de band nooit heeft bestaan. Maar de band bestond wel degelijk. Na een pauze zijn ze zelfs weer bij elkaar. De nieuwe film van de vermaarde Temple (eerder maakte hij The Future Unwritten over Joe Strummer) laat zien dat er een boeiend verhaal achter Dr. Feelgood schuil gaat, met grimmige ruzies, drugs, sterfgevallen en een link met Nederland.

In het begin van de jaren zeventig zetten vier jonge, Engelse jongens zich af tegen de dan populaire Engelse bands als Pink Floyd. Geïnspireerd door het geluid uit Amerika, rhythm & blues, valt Dr. Feelgood op door hun brutaliteit en dynamiek. Op eigen kracht reizen ze van pub naar pub. Ze vormen de markering van de korte, maar levendige pubrockscene medio jaren zeventig, tot het moment dat de punkbeweging hun bierglazen ingooit.

In Oil City Confidential plaatst Temple Dr. Feelgood tegen het decor van Canvey Island, waar de band vandaan komt. Het is een kleine badplaats aan de zuidkust van Engeland, afgezonderd van het vaste land door een rivier die tussenbeide komt. Het leven van diens inwoners speelt zich af in de fabriek en de pub, meer heeft de plek ook niet te bieden. Toch heeft Canvey Island een enorme aantrekkingskracht op hun landgenoten. In de zomer trekken zij naar de vakantiehuisjes, pal onder de rook van de enorme petrochemische fabrieken. De rook die zelfs in de zomer de sterke zon onderdrukt.

Net voordat de band doorbreekt in eigen land doet Dr. Feelgood een korte tour in Nederland, vertelt gitarist Wilko Johnson in het begin van de documentaire. Hij doet een beetje aan Bart Chabot denken, spreekt snel, zijn grote ogen liggen diep in hun kas en hij beweegt spichtig door het beeld. Het was de eerste serieuze buitenlandse tour van de band. Het moet de turning point voor ze hebben betekend. Terug in Engeland staat het echte werk op ze te wachten.

''You don't have to be a musician to play rock and roll.
You've just got to love it and want to play it.''
Lee Brilleaux, zanger Dr. Feelgood, 1973

Hoe kwam Dr. Feelgood aan de andere kant van de Noordzee terecht? Op internet gaat het verhaal rond dat de toenmalige manager van Dr. Feelgood op een bruiloft in Nederland in contact kwam met een van de eerste Nederlandse independent boekers. Zijn naam: Pieter Meulenbroeks, in de jaren zeventig student Psychologie in Amsterdam, tegenwoordig makelaar en weer terug in zijn geboorteplaats Veldhoven. Het internetverhaal moet hij bijschaven. Meulenbroeks leerde Dr. Feelgood kennen in Londen, waar hij halverwege de jaren zeventig zo’n twintig keer per jaar kwam.

We lieten hem de documentaire zien. Bij de eerste beelden toont zich al snel een glimlach rond zijn mond. “Ik was precies zo”, zegt hij. “Zij kwamen net als ik uit een arbeidersgezin en wilde net als ik de wereld ontdekken, waarin ze zich door niets lieten weerhouden.”

Hij zag Dr. Feelgood in 1975 voor het eerst in een pub tijdens een van zijn vele reisjes naar London. “Dat was indrukwekkend. Muziek vertelt een verhaal, dat kan makkelijk in drie minuten. Met een paar akkoorden en een goede dynamiek, zoals Dr. Feelgood. Toen ik ze zag vond ik het onvoorstelbaar dat zij niet aan de bak kwamen. Dat kwam door de eigenwijsheid van de gevestigde platenmaatschappijen. Mijn liefde voor muziek was groot, dat maakte me heel gedreven. Ik werkte veel samen met mijn vriend en fotograaf Armand Haye. We wilden de boodschapper zijn van onze generatie. We wilden laten zien dat er veel meer was dan de toen heersende psychedelische bands. De pubrock beweging was iets heel nieuws, maar niemand pakte dat in Nederland op. Dus besloten wij het te doen.” 

In het muziekklimaat dat Meulenbroeks schetst, begonnen de eerste zelfstandigen zoals hijzelf op te staan. Hij richtte het label Dynamite, en het boekingskantoor Dynamite Agency op. “Je merkte al dat Dr. Feelgood een belangrijke factor in de Londense muziekscene werd. Het was het moment om ze naar Nederland toe te halen. Het zou de eerste keer zijn dat ik een tour voor een buitenlandse band zou regelen. In retroperspectief bekeken is het onvoorstelbaar dat we alle drempels hebben kunnen slechten, maar we kregen het voor elkaar. Ik liet me door niets weerhouden.”

Dr. Feelgood gaf vier optredens; in Amsterdam, Rotterdam, Leiden en Arnhem. Alles gaat goed, het optreden in Amsterdam raakt zelfs uitverkocht. Meulenbroeks kondigde ze elke avond aan. Maar na die periode verliezen ze elkaar uit het oog. Na het verliezen van engagement en vertrouwen in de zakelijke kant besluit Meulenbroeks de muziek achter zich te laten. Terug in Engeland groeit Dr. Feelgood snel verder. Een jaar later, in 1976, behalen ze de nummer één positie met de LP Stupidity. “Ik weet nog dat ik toen vanuit ons kantoor in Amsterdam een telegram stuurde met de felicitaties. De band ging verder en werd ook internationaal succesvol. Voor mij was dat vanuit Nederland niet meer te volgen."

3DOC12 laat de drie beste rockumentaries van het moment zien. Op 26 november vanaf 18:30 uur worden de drie films achter elkaar vertoond in Pathé De Munt. Lezers van 3VOOR12 krijgen voor deze sneakvertoningen een flinke korting en betalen nog maar 18 euro (ipv 25 euro). Print de bijgevoegde kortingsbon uit, bestel via IDFA.nl en neem de kortingsbon mee bij het afhalen van de kaarten.