Hij gaf twee releasefeesten ter gelegenheid van zijn debuutalbum Great Lenghts, in Londen en Berlijn. Nederland- toch zijn geboorteland- kwam later aan de beurt. Het is die grensoverschrijdende visie van producer Martyn die voor hem pleit. Nadat Martyn, in zijn paspoort Martijn Deijkers, een paar jaar geleden geleidelijk de overstap maakt van drum 'n bass naar dubstep begaf hij zich al snel in de internationale voorhoede van dit nog altijd relatief jonge genre. Hij wordt geroemd om zijn unieke kijk op dubstep, die hij op eigen wijze mengt met house en Detroit techno. Op Great Lengths is eenzelfde soort aanpak te bespeuren als van Burial, maar dan meer op de dansvloer gericht; warme dubstep met een melancholische ondertoon maar ook met die pulserende bass, een souvenir van zijn drum 'n bass tijd.

Great Lengths kwam vorige maand uit via zijn eigen label 3024, vernoemd naar zijn oude postcode in Rotterdam. Want ook residentieel is hij de grens over gegaan. Sinds een jaar woont Martyn in Washington DC, Amerika. Hij ging zijn vrouw achterna. In Nederland is hij alleen nog voor optredens en afspraken, zoals een paar weken terug. "Het zijn een soort korte werkbezoeken, waarin ik zoveel mogelijk probeer te doen."

Heeft de verhuizing naar Amerika je op muzikaal gebied voordelen opgeleverd?
"Ik ben altijd geïnteresseerd geweest in hoe de omgeving invloed kan hebben op je muziek, hoe het zich daarop reflecteert. Het is voor mij belangrijk dat ik me op een plek goed voel. Great Lengths is in Amerika gemaakt. Als ik nog in Rotterdam had gewoond, zou het album waarschijnlijk heel anders hebben geklonken. Er zijn tracks waar ik rust voor nodig had om te kunnen maken. De plek waar ik in Rotterdam woonde was vrij hectisch. Nu woon ik in een rustige wijk, net buiten de stad. Dan merk je dat je ook rust in jezelf vindt, dat je dingen uitprobeert die je anders niet zo snel zou doen.”

Toch neem je iets van Nederland mee naar Amerika. Je label heb je vernoemd naar je oude postcode in Rotterdam, 3024.
“Voor Erosie, waarmee ik samen het label run, en mij was het belangrijk om een naam te kiezen die ons beginpunt symboliseert. De postcode is dat voor ons beide, want in Rotterdam zijn we ons label begonnen. Het interessante aan getallen is dat er vaak een verhaal achter zit dat per persoon verschilt. Bij 9-11 heeft iedereen een eigen beleving: waar je was op het tijdstip van de aanslag?  Het is een simpel getal, maar toch zit er voor iedereen een ander verhaal achter, dat vind ik interessant."

Heb je dat ook met 30-4-09, de dag van de aanslag in Apeldoorn?
“Nee niet echt, voor mij was het Koningshuis nooit echt een issue. Het is ook wel weer erg Nederlands hoe alles is afgehandeld. Het is grappig om te merken dat op afstand dit soort dingen sneller opvallen, dingen die een Nederlander voor normaal aanneemt. Bijvoorbeeld het feit dat dit meteen tot een discussie leidt. Dat lijkt heel logisch, maar het is best Nederlands om na zo’n gebeurtenis meteen overal vraagtekens bij te zetten. Zo zie je dat bij elke gebeurtenis meteen een publieke discussie ontstaat. Terwijl je ook kan zeggen 'dit is één keer voorgekomen, we beveiligen de volgende keer beter en gaan door waar we mee bezig waren', hetgeen een heel ander signaal afgeeft."

Op je blog geef je tips voor wetenschappelijke boeken over muziek. Wat vind je daar interessant aan, ben je niet bang dat je daarmee de emotie in muziek wegredeneert?
"Het is inderdaad waar, soms vergeet je dat er een emotioneel raakvlak is. Maar mijn eigen muziek en wetenschap weet ik makkelijk te scheiden. Wanneer ik zo'n boek lees is het meer om kennis op te doen, dan dat ik de theorie ook echt in mijn productie wil verwerken. Zo ver ga ik niet. Maar het is toch goed om soms meer achtergrond te hebben. Ik ben niet geschoold. Alles, zoals keyboard spelen en noten lezen, heb ik zelf moeten leren. Dan is wat meer kennis wel handig, om jezelf te verrijken."

In je top 10 van favoriete platen die je samenstelde voor een Amerikaans blad staat ook de dvd van Johan Cruijff, de huis-tuin-en keuken filosoof. Even iets heel anders.
"Johan Cruijff heb ik altijd een interessant persoon gevonden. In de documentaire is mooi in beeld gebracht wat voor persoon hij is. Hij praat vanuit het hart. Mensen maken weleens grappen over hoe hij iets verwoord, maar ik snap meestal wel wat hij probeert te zeggen. Het is iemand met veel passie voor zijn sport, dat vind ik ook zo mooi aan hem. Hij verwoord die passie als een straatjongen het verwoord."

Zou je van hem eerder iets aannemen dan iets uit die wetenschappelijke boeken?
"Ja zeker. Bijna iedereen is het wel met me eens dat als je Johan Cruijff hoort praten, ook al weet hij ergens niet het fijne van, dat het een eerlijke mening is. Dat vind ik belangrijk, iemand die oprecht spreekt."