De Staat weigert de makkelijke weg te volgen

"Ik ga bij de gemeente werken en dan neem ik een hond"

Erik Zwennes ,

De Staat heeft geen haast, maar is wel enorm gretig. Het plan was om het debuutalbum, waar jaren aan is gewerkt, zelf uit te brengen. Inmiddels gaat het ongelofelijk hard met het Nijmeegse vijftal en zijn ze opgenomen in de vermaarde Excelsior stal. Een gesprek met Torre Florim. "Ik ben heel gefocust op vrijheid"

"Ik ga bij de gemeente werken en dan neem ik een hond"

Sinds het gesprek, eind vorig jaar, met voorman Torre Florim heeft de De Staat al weer diverse stappen gezet. Het eindigde de Popronde als de meest geboekte act. Speelde op de Song van het Jaar nacht in Desmet. Verkocht twee weken voor de show Doornroosje uit. Hier presenteerde het op indrukwekkende wijze het debuut Wait for Evolution. De videoclip bij de eerste single The Fantastic Journey of the Underground Man is op het moment van schrijven 30.000 keer bekeken. Het album krijgt unaniem lovende kritieken en aandacht in diverse media. Vorige week kwam het binnen op nummer 13 in de Album top 100. Bijzonder voor een debuterende alternatieve Nederlandse band. Afgelopen weekend liet De Staat op Eurosonic/Noorderslag een grote indruk achter. Dinsdag 20 januari was de band te gast bij Giel Beelen, twee dagen hierna bij Eric Corton tijdens 3VOOR12RADIO Live.

Torre Florim vertelt hoe hij in eerste instantie dacht dat geen label geinteresseerd zou zijn. De plaat zou in eigen beheer uitkomen. Het releasefeestje stond al in de agenda. Dat werd uitgesteld toen Excelsior aanklopte. Na enkele maanden werd de plaat opnieuw gemasterd en sinds 9 januari ligt de oranje hoes met huilende wolf in de winkel. De zanger en zijn vier Oost-Nederlandse coalitiegenoten zijn enorm gretig. Florim: "Ik vind het verschrikkelijk als mensen voor de gemakkelijke weg kiezen. Dat iemand denkt: ik ga studeren en dan kan ik daarna bij de gemeente werken ofzo. En dan neem ik een hond. Ik vind dat niet erg wanneer je dat graag wil, maar wel als je het uit gemakzucht doet. Aan het eind van je leven heb je goed gefunctioneerd in de maatschappij, maar wat heb je dan eigenlijk gedaan? Ik wil zoveel mogelijk doen in de tijd die ik heb; zoveel mogelijk bereiken."

Al sinds zijn veertiende werkte Florim aan Wait For Evolution: zijn meesterproef. De twaalf nummers zijn op Amerikaanse rockleest geschoeid; rootsrock en blues met een dansbare popinsteek. Op Wait For Evolution komen onderbuik en boerenverstand samen. Zo bezingt Florim in het openingsnummer Sleep Tight zijn afkeer van conformistisch Nederland en knipoogt hij in You’ll Be The Leader op cynische wijze naar Haagse populisten.

“Het gros van de nummers op de plaat gaat over vrijheid”, constateert de voorman. “De woorden die het meest op de plaat voorkomen zijn ‘kill’ en ‘fight’.” Toch bezweert Florim dat hij alles behalve een rotjeugd heeft gehad. Een verwend kind van gescheiden ouders dan? “Ha, nou zeker. Ik heb bijna geen bijbaantjes gehad, kreeg de ruimte om me te ontwikkelen. Mijn ouders hebben me heel erg vrij gelaten. Het gevolg is dat ik nu op mijn drieëntwintigste ben waar ik nu ben.”

Over een bijkomend gevolg is Florim ook eerlijk. Hij heeft veel moeite met alles dat hem ook maar enigszins begrenst. “Ik ben heel gefocust op vrijheid. School en werk hebben me vaak beperkt.” Toch wist Florim zijn VWO diploma en HBO Compositie en Muziekproductie te behalen. Het laatste gaf hem het gereedschap om zijn ideeën op plaat vast te leggen. Zo maakte Florim vrijwel alleen het debuut. “Ik weet nu precies waar ik muzikaal heen wil en heb nu ook de band om dat naar optredens te vertalen. Dat is echt super.”

In een jaren ’30 antikraakpand met enkel glas en achterstallig onderhoud, legde Florim de laatste hand aan de plaat. De invloeden en inspiraties zijn verrassend te noemen. Neem het nummer Habibi dat zijn oorsprong ziet bij een inmiddels overleden Egyptenaar Ali Hassan Kuban. Florim zingt het voor in zijn beste Arabisch en lucht-drumt er het nodige slagwerk bij. “Ik dacht: dat is vet, om iets met veel percussie te doen.” Het werd de basis voor het hele album dat vol staat met gelaagd en hoekig slagwerk. Ook oude Afro-Amerikaanse work songs en zelfs een Gregoriaans mannenkoor vonden een plek op het album. Volgens de zanger is Wait for Evolution pas het begin. “Ik heb de plaat echt al een paar maanden niet meer gehoord. We gaan er nu mee touren, maar ik kan niet wachten om weer met nieuwe ideeën aan de slag te gaan.” Van de bandleden zal tegen die tijd ook inbreng worden verwacht. “Deze muzikanten zijn BAD ASS. Laat dat duidelijk zijn!”


Wait For Evolution komt uit bij Excelsior/V2