Lily Allen zou met niemand willen ruilen

“Ooit hoop ik te kunnen genieten van seks”

Erik Zwennes ,

Lily Allen was in Nederland om haar tweede plaat te presenteren. It’s Not Me, It’s You is tekstueel nog scherper dan haar debuut, terwijl het muzikaal meer een geheel vormt. Als laatste afspraak in een serie van zes overvolle persdagen valt mevrouw niet mee. Het leverde een kort, maar vermakelijk gesprek op.

“Ooit hoop ik te kunnen genieten van seks”

28 november 2008 16:03 uur, Dylan Hotel, Amsterdam.

2008 was volgens mij een heftig jaar voor jou. Hoe kijk je op 31 december om 00:00 uur terug op de afgelopen maanden?
“Ik doe niet aan die Nieuwjaars onzin.”

Okay, dan nu ik het je vraag?
“Ik hoop dat er dit jaar minder bekenden sterven dan vorig jaar. Ik hoop dat George Bush het Witte Huis verlaat, die heb ik al binnen. En ik hoop dat ik over de wereld kan reizen om mijn liedjes te zingen en mensen laten lachen en dansen.”

Heb je alle gebeurtenissen van afgelopen tijd een plek kunnen geven?
“Ik worstel altijd met zaken, maar ik kom er ook altijd weer over heen.”

Maak je je zorgen over je fysieke of mentale gezondheid, omdat je zegt dat je bent gestopt met drugs en drank?
“Dat is omdat het nu gewoon niet praktisch is. Als je ’s ochtends opstaat om naar de meest rare plekken te vliegen en de hele dag met mensen zit te praten, is een kater niet handig. Het is een kwestie van gezond verstand. Wanneer ik weer op tour ga zal ik wel weer gaan drinken. Het maakt het begin van een optreden net wat gemakkelijker wanneer je wat hebt gedronken. It kickstarts me a little bit and helps me. Ik zie wel.”

Al die vragen, al die verzoekjes, al die verwijten. Heb je wel eens spijt van je carrièrekeuze?
“Nee joh. Ik heb net mijn eigen huis gekocht. Ik heb een mooie auto. Ik hou van mijn werk: over de wereld vliegen, met mensen babbelen, muziek maken en op het podium dansen. Dat is de beste baan ter wereld. Ik zou met niemand willen ruilen.”

De keerzijde doet je weinig?
“Nee, daar denk ik veel over na. Maar het weegt absoluut niet zwaarder dan alle mooie dingen die ik meemaak. Ik hou van mijn werk.”

Jij hebt er altijd voor gekozen om te reageren op verwijten, roddels en opschudding. Waarom?
“Omdat ik ook maar een mens ben. Ik heb ook het recht om te reageren, toch?”

Uiteraard. Maar het kost zoveel energie, lijkt me. Negatieve energie.

“Ik haat die hele industrie. Ik vind het heel erg dat we als samenleving in die richting opschuiven. Ik zou oneerlijk naar mezelf zijn wanneer ik het over me heen zou laten komen. Ik laat niet met me sollen. Als je gewoon een popsterretje wil zijn dat alles op zich af laat komen, prima. Maar ik laat mijn werk niet met mijn normen en waarden botsen. Ik kom voor mezelf op. Dat is wat mijn ouders me hebben geleerd.”

Ontstaan die momenten vanzelf of twijfel je vaak of je iets specifieks met de wereld moet delen?
“Ik zeg niet wanneer ik menstrueer. Er zijn zaken die ik voor mezelf houdt. Maar je hebt gelijk, ik hou weinig voor mezelf.“

Hoe zou dat komen?
“Ik denk dat ik mijzelf gewoon niet zo bijzonder vind. Dan heb je ook weinig spannends om geheim te houden. Ik vind mezelf niet beter dan iemand anders. Ik ben niet iemand die een privé en publiek leven onderscheidt. Simpel, omdat ik maar één persoon ben. Ik heb geen gespleten persoonlijkheid. Ik zou het ook niet kunnen, zo werkt mijn kop niet. Als ik een gefabriceerd popsterretje zou zijn die andermans liedjes zou zingen… Ik weet ook niet waarom ik doe wat ik doe. Dit is waar ik ben beland.”

Hoe reageert je platenlabel op een controversieel en politiek nummer als Everyone’s At It?
“Mijn label vindt het goed. Daarom staat het op de plaat.” (spottende lach)

Maar toch kun je het niet uitbrengen als single. Ik vind dat het beste nummer op de plaat.
“Nee, dat kan niet. Het heeft natuurlijk geen zin om een single uit te brengen die niet wordt gedraaid door de radiostations. Dat is het probleem met gesubsidieerde media. De BBC is enorm groot. Mensen zijn erg gevoelig voor wat er wel en niet wordt uitgezonden. Je zult dus voorzichtig moeten zijn met je singlekeuze.”

Voelt dat als een grote concessie?
“Het is gewoon irritant.”

Je hebt aangegeven dat veel heftige uitspraken die je de afgelopen jaren hebt gedaan, voortkwamen uit onzekerheid. Is je zelfvertrouwen inmiddels toegenomen?
“I’m fine.”

… gelukkig
“Dankjewel.”

In het nummer It’s Not Fair zing je: ‘You never made me scream’. Heb je inmiddels iemand gevonden die dat wel voor elkaar krijgt?
“Nee.”

…dat is verdrietig
“Ooit zal het gebeuren.”

Is dat wat je ouders je vertellen?
“Dat ik ooit van seks zal genieten? Ja. Mijn moeder en ik hebben het daar regelmatig over. Nee hoor, daar praten we niet over.”

Als je iets zou moeten noemen, welke eigenschap delen al jouw vrienden?
“Aardig zijn voor anderen. Alles met de juiste intenties proberen te doen. Door het leven zeilen zonder al te veel mensen te haten en nooit beter willen worden van andermans ongeluk. Zoiets.”

Ben je het afgelopen jaar vrienden kwijtgeraakt?
“Ja.”

Vind je het lastig om vriendschappen te behouden met het leven dat je leidt?
“Ik weet wie mijn vrienden zijn. Dat is belangrijk.”

Is er nog iets waar je het over zou willen hebben?
“Nee. Ik ben uitgepraat voor vandaag. Ik doe dit nu al drie dagen en daarvoor ook al drie dagen op rij. Jij bent de laatste van vandaag. Ik ben gewoon heel erg moe. Dat is alles wat ik tegen mijn fans te zeggen heb.”

Zullen we het hier dan maar bij laten?
Ja. Sorry, mijn vliegtuig vertrekt over een uur.”


Beluister het gesprek in audio of luister het album op de Luisterpaal.