"Hier hoef je niet direct tot een groep te behoren"

Nederlandse producers in Berlijn

Berlijn, het epicentrum van de elektronische muziek, heeft een sterke aantrekkeningskracht op producers en dj's vanuit de hele wereld. Ook vanuit Nederland. Waarom? Een weekend in Berlijn met drie Nederlanders producers die naar de Duitse hoofdstad zijn verhuisd: About, Richard Cameron en Ion Ludwig. Deel twee: hoe elk zijn weg uitstippelt door de stad; muzikaal, in de scene en naar de club.

Nederlandse producers in Berlijn

Berlijn, het epicentrum van de elektronische muziek, heeft een sterke aantrekkeningskracht op producers en dj's vanuit de hele wereld. Ook vanuit Nederland. Waarom? Een weekend in Berlijn met drie Nederlanders producers die naar de Duitse hoofdstad zijn verhuisd: About, Richard Cameron en Ion Ludwig. Deel twee: hoe elk zijn weg uitstippelt door de stad; muzikaal, in de scene en naar de club.  
 
Een overenthousiaste Joost van Bellen smste hem vannnacht. Country Side was dé track van zijn djset die avond, schreef hij. Het Hillbilly-achtige nummer is van Cowgum, het nieuwe project van Richard Cameron (43) met Van Bellen. Een andere track, Drugggssszzz, is door de Braziliaanse dj Edu K geremixed. Die heeft Richard net binnen gekregen. 

Van Bellen komt voor Cowgum over naar Berlijn. Samen maken ze de muziek, Van Bellen draait de tracks ook in zijn dj-sets. Richard zelf nog maar zelden. “Ik draai niet vaak meer, nog maar zo’n twee keer per maand. Dat is nu ook genoeg.” Richard heeft zijn studio aan huis, aan de Invalidenstrasse. Een groot huis dat hij nog niet zo lang geleden heeft gekocht. Midden in het centrum, in Mitte. Hij zit er de komende 35 jaar aan vast. Geen probleem, want na 8 jaar ziet hij nog altijd perspectief in de stad: "Ik zie nog altijd mijn netwerk uitbreiden. Misschien dat ik volgende week wel de nieuwe plaat van Peaches produceer. Haar vriend is vrienden met mijn buurman. Niet dat het hoeft te gebeuren, maar het zou kunnen. Alleen al het gevoel dat het kan, maakt Berlijn bijzonder. Hier bel je mensen gewoon op en ga je eens langs." 
 
Het is geen grootspraak van Richard, die mogelijkheid is zeker aanwezig. Zo heeft Rutger Hoedemaekers (About, 32) deze week in de studio gezeten met de Franse elektronica producer Jackson and his Computer Band. Via vrienden heeft hij hem ontmoet. Ze hadden bij Jackson afgesproken om naar demo's van Rutger te luisteren. Rutger: "Ik schrok ervan hoeveel goede spullen hij heeft. We hebben gesproken over welke kant ik op zou kunnen gaan met mijn nieuwe werk. Hij was het niet met alle keuzes die ik heb gemaakt eens. Dat kan ook een kwestie van smaak zijn, maar ik trek het me aan. Anders vraag ik hem ook niet om advies."
 
En ook Koos Ludwig (23, Ion Ludwig) lukt het langzaam aan zijn plek in de Berlijnse scene te vinden. Een paar weken terug ging hij op de fiets langs bij dj/producer Ricardo Villalobos. "Toen ik vijf jaar geleden begon met produceren heeft hij me het meest beïnvloed. Ik klamp me niet vast aan deze momenten. Maar dat ik bij hem in de studio ben geweest en rustig een praatje kon maken, geeft voor mij wel aan dat het klopt wat ik doe. Dat het goed is dat ik hierheen ben gegaan. Ik heb wel vaker op festivals en clubs gespeeld waar hij ook was, maar daar heb je niet de gelegenheid om even normaal met elkaar te praten. Wanneer je in zijn heiligdom zit, heb je dat wel."

Hij fietste niet op goed geluk langs. Villalobos wist wie hij uitnodigde. In zijn optreden in het BBC radioprogramma van Mary Ann Hobbs draaide hij Ludwigs track Q of Munich. "Die plaat duurt 12 minuten. Hij heeft hem helemaal laten horen in zijn half uur durende set. Ik besloeg dus tweederde van zijn radioshow. Daar merk ik nog altijd iets van terug. De ep is nu anderhalf jaar uit en zo nu en dan word ik er nog door geboekt." Daarnaast doet hij samen met Audio Werner en Perlon producers Sammy Dee en Zip  elke woensdag aan yoga. "Met Andreas Werner ben ik echt vrienden geworden. Hij is nog een stuk rustiger dan ik. Daarom klikt het ook. Negen van de tien keer dat we afspreken gaan we een hapje eten en hebben we het bijna niet over muziek."

Rutger heeft zijn appartement pal aan de Kortbusser Tor in Kreuzberg, een plein dat bekend staat om de alcoholisten en junks die er rondhangen. Het is een groot contrast met de wijk waar de imposante woning van Richard ligt. Maar hij zegt er geen last van te hebben. Behalve dan toen er werd ingebroken. "Dat is pech hebben. Gelukkig was de politie er snel genoeg bij en is er niets meegenomen. Dit is een goede plek, al denken sommige mensen door het plein er anders over." Toch zou hij graag net als Jackson and his Computer Band zelf ook nieuwe apparatuur aan willen schaffen, maar hij vraagt zich af of dat nu wel zinvol is. "Het is misschien toch verstandiger om nieuwe spullen te kopen als ik verhuisd ben naar een andere plek in de wijk. Maar in Kreuzberg wil ik in ieder geval blijven."
 
Een tussenkamer heeft Rutger als studio ingericht, waar hij van 's middags tot 's avonds laat aan zijn muziek werkt. Links in de kamer staat een piano. Daarop maakt hij tegenwoordig het skelet van de nummers. "Ik zit sinds kort op pianoles. Ik wil namelijk dat mijn nieuwe nummers ook op piano te spelen zijn. Het experimentele is er wat van af, het zijn meer liedjes geworden. De muziek is subtieler geworden. Met Bongo wilde ik weten of ik in mijn eentje een popplaat kon maken. Ik was nog zoekende naar de richting die ik op wilde. Daardoor stuitert de plaat alle kanten op. Dat is misschien ook wel de charme van het album. Maar ik weet nu wel beter wat ik leuk vind."
 
Koos Ludwig (23, Ion Ludwig) checkt thuis aan de Samariterstrasse in oost verschillende keren zijn tas. Hij maakt zich gereed voor zijn optreden vanavond in Arena club. Het is alweer een paar weken geleden dat hij voor het laatst heeft gespeeld. Vanavond staat hij geprogrammeerd met twee Amerikanen, Ryan Crosson en Shaun Reeves. Hij kent ze, hij gaat zo een hapje met ze eten. In Arena heeft hij ook al eens gespeeld. "Ik wil niet spreken van een hechte community, maar iedereen kent elkaar hier wel." Hij staat om vier 's nachts geprogrammeerd. De tijd in Berlijn dat de clubs vol raken. Twee jaar geleden besloot hij een deel van zijn studie hier te volgen. "Ik wilde hier zijn, omdat hier de toonaangevende scene is. Die wilde ik leren kennen en begrijpen." Dat lijkt zo langzaamaan te lukken.
 
Terwijl Koos op het punt staat een lange avond tegemoet te gaan, gaat aan het eind van de middag bij Richard de kachel in de studio hoger en gaat hij bij de verwarming zitten. "Ik heb het snel koud", excuseert hij zich. In de studio zit hij acht uur per dag. Maar nooit tot 's avonds laat. "Anders kan ik niet slapen, want het kost me zeker vier uur voordat ik alle melodieen uit mijn hoofd heb." Naast Cowgum is hij hier ook bezig aan het album van Mr & Mrs Cameron, een duo dat hij samen met zijn vrouw Karin vormt. Met dit album vieren ze hun 25 jaar samen zijn. En hij runt er zijn bedrijfje Drive Inn productions, dat de aanvragen voor Arling & Cameron muziek behandelt. Daar is nog altijd veel vraag naar, zeker vanuit Amerika. "Nederland is Arling & Cameron vergeten. Na onze laatste plaat Hi-Fi Underground was er nul belangstelling voor een tour. Daar schrok ik van. De presentatie bij Rauw was een succes. Het was volle bak. Maar bij het volgende optreden in Mezz stond twintig man. Maar in Amerika zijn we nog steeds populair. Onze muziek wordt daar veel gebruikt voor reclames. Daar waren we ook een gevestigde naam. We zaten op hetzelfde label als Ladytron en Felix The Housecat."
 
Karin is dan terug van boodschappen doen. Richard trekt een fles wijn open- "ik drink graag een glaasje, maar alleen voor het eten"- en denkt samen met zijn vrouw na over de avondmaaltijd. Uit eten? Koken? Of toch iets halen? Het wordt het laatste. Achim Treu, waarmee hij Fluffy Target vormt, komt langs. Hij is onderweg naar een premiere van een film waar hij de muziek voor heeft gecomponeerd. Een kwartier voor vertrek vraagt Richard hem nog even snel naar de nieuwe nummers van Mr. en Mrs. Cameron te luisteren en trekt zich weer terug in zijn studio.

Die zaterdagavond begeeft Rutger zich samen met zijn broer en diens vriendin, die ook tijdelijk in Berlijn wonen, naar Villa aan de Landsberger Allee waar een New Judas/Birthday Party feest is. New Judas is een label uit Finland in de lijn van Ed Banger. "Vice heeft er hier zijn naam al aan gekoppeld", vertelt hij. Een hip feestje dus. Club Villa is een oud, statig huis. Verbouwd is het niet, waardoor je het gevoel krijgt bij een huisfeest te zijn terechtgekomen. Neonbandjes worden uitgedeeld, ballonnen hangen er in de lucht. Elke verdieping heeft zijn eigen feestje. Mensen hangen rond in de verschillende kamers, in de gang of zitten op de massieve trap.
 
Een paar uur later, iets na vieren, begint Koos zijn optreden in Arena Club. Het is niet heel druk, maar de mensen die er zijn staan op de dansvloer. Eerder die avond liet hij nog weten over tien jaar zeer waarschijnlijk niet meer in de club te staan. "In Berlijn ligt de leeftijd van het uitgaanspubliek veel hoger dan in Nederland. Hier is het normaal om na je dertigste nog uit te gaan. Zelf kan ik het me niet voorstellen. Over tien jaar ben ik hier denk ik niet meer mee bezig. Ik wil wel muziek blijven maken, maar niet meer alleen puur voor clubs. Het experimentele wil ik voortzetten, mijn muziekstijl zal veranderen." Voor nu pakt hij tevreden zijn spullen in om ze thuis te brengen en vervolgens door te gaan naar de Panoramabar en nog later, op een tijdstip dat Richard uit bed komt en Rutger Villa allang heeft verlaten, naar Club Visionaere om zelf ook nog eventjes te draaien.