Armin van Buuren (31) maakt het ritje dat ik nu maak regelmatig: van Schiphol naar Leiderdorp. Over de A4, langs bloeiende bollenvelden, betonnen bouwsels en boerderijen. Een klein kwartiertje tot de afslag. Dan links de Nieuw-Apostolische Kerk, rechts de recreatieplas. Daar, in een wijk met veel drempels en zebrapaden, woont hij dan, de populairste dj ter wereld. Op een rustig pleintje met een kinderspeelplaats voor de deur. Hij heeft zelfs een kattenluikje, al is de kat een tijdje geleden weggelopen. 

De trance-dj is populairder dan ooit. Hij werd gekozen tot beste dj in de prestigieuze lijst van DJ Mag, het officieuze WK voor dj’s. 19 april stond hij een nachtlang solo in de Utrechtse Jaarbeurs. Het evenement werd live op tv uitgezonden. Een week later kwam zijn nieuwe album Imagine binnen op nummer 1 in de albumlijst. Van Buuren heeft een succesvol eigen bedrijf (Armada) en een eigen radioprogramma. Maar hij is net zo normaal gebleven als Frans Bauer.

Krijgen fans die bij jou aan de deur komen een kopje koffie?
“Nee. Meestal laat ik mijn vriendin open doen. Een handtekening kan altijd, maar verder zeg ik altijd dat ik druk ben. Dat is ook zo. Ik zit twaalf uur per dag in mijn studio. Ik ben me wel bewust dat bij mijn status de kleine dingen heel belangrijk zijn. Je hoeft maar één keer arrogant tegen iemand te doen en ze hakken je kop eraf. Zeker met YouTube tegenwoordig.”

Op Noorderslag hoorde ik mensen zeggen dat het arrogant van je was dat je de Pop Prijs niet op kwam halen.
“Dat vind ik echt raar. Een of andere band uit Amsterdam riep: wij hadden koste wat kost de Pop Prijs opgehaald. Luister vriend: als jij voor 45.000 mensen op een nationaal festival in Brazilië staat, live op televisie, na de grootste band van Brazilië, dan ga jij niet je optreden afzeggen. Ik stond op een U2-achtig podium! Als je dat afzegt, ben je als artiest compleet ongeloofwaardig. Ik had ook liever met mijn ego op het podium gestaan om me met bier te laten ondergooien.”

Moet je een dikke huid hebben als top-dj?
“Zeker. Hoge bomen, dat verhaal. Inmiddels ben ik geen aanstormend talent meer, maar een gevestigde naam. Daar moet ik wel aan wennen.”

Sinds wanneer heb je dat gevoel?
“Sinds die nummer 1 in DJ Mag. Nu ben ik geen underdog meer.”

Dat Tiësto voor je stond gaf je misschien een underdoggevoel, maar als je op nummer 4 staat ben je toch ook geen Lulletje Rozenwater?
“Ik heb het heel lang vol proberen te houden, omdat ik mezelf niet de beste vind. En die lijst pretendeert dat ook niet, al denken veel mensen dat wel. Misschien ben je bij een aantal mensen wat populairder. Elke boeking is weer examen doen. Je mag nog bovenaan die lijst staan, maar als mensen dan naar jouw feest komen, denken ze wel: nu gaat het gebeuren.”

Je hebt toch een bepaald minimaal niveau dat je altijd wel haalt?
“Dat weet ik niet. Het is geen valse bescheidenheid. Ik heb wel eens boekingen dat het niet gaat, dat ik gewoon helemaal uitgeput ben.”

Die dj lijst is ongelofelijk belangrijk. Je wordt tegenwoordig altijd nummer 1 dj van de wereld genoemd.
“Het is een raar lijstje. Bij die DJ Mag lijst staat iedereen achter een startlijn, iemand schiet een pistool af en iedereen rent een andere kant op. En dan leggen ze ergens willekeurig een finishlijn neer. Die lijst heeft te maken met hoe bekend je bent, op welke festivals je gestaan hebt, een beetje marketing. Prima, maar dat is niet waar het echt om draait. Als ik een plaat draai, zie ik soms mensen huilen, een gat in de lucht springen of met hun ogen dicht staan. Muziek kan mensen in vervoering brengen, heel verdrietig maken, laten lachen.”

Het levert wel boekingen op.
“Het levert poen op ja. Dat is economie, dan heb je het niet over kunst.”

Moet je een bedrijf zijn om nummer 1 van de wereld te worden?
“Zonder twijfel. Je kunt het gewoon niet alleen. Ik zit hier nu met jou te praten, maar ik praat namens een bedrijf van twintig personen. De manier waarop je dingen uit handen durft te geven, bepaalt hoe ver je kunt komen. Dat is ergens wel jammer. Dat is de paradox van de dance. Ik ga geen namen noemen, maar ik heb dj’s gesproken die heel credible bezig zijn, jongens waar ik echt naar op kijk, die me vertelden het toch kut te vinden als ze mij dan ’s nachts bij BNN zien. Ze willen ook voor die zaal staan. Aan de ene kant wil je credible en cool blijven, dat willen we namelijk allemaal. Niemand wil cheezy en commercial zijn. Aan de andere kant willen we allemaal geld verdienen.”

Je nieuwe album begint met een megalomane gitaarsolo. Het heeft iets Hollywood-achtigs.
“Laat ik het niet te mooi maken: ik vind dat gewoon mooi. Daar ga ik me ook niet voor verdedigen. Als je een Pink Floyd plaat koopt, verwacht je ook een gitaarsolo van David Gilmour. Ik ben trance dj, dus ik loop niet weg voor dat grootse. Het is wel anders dan vorig keren: de gitaar is op die manier nog nooit in trance gebruikt.”

Vind je vernieuwing belangrijk?
“Zeker. Je kunt niet twee keer hetzelfde album maken. Het wordt nooit zo belicht, maar trance heeft zich de laatste jaren enorm ontwikkeld. In mijn radioshow draai ik altijd de State Of Trance Classic, een plaat van vijf jaar geleden. Dat is net alsof je een plaat van The Beatles draait in een hedendaagse top 40 show. De producties waren vijf jaar terug veel dunner.”

Vinden je fans die vernieuwing ook belangrijk?
“Welke keuze je ook maakt in je carrière, je zult altijd fans verliezen. Daar heb ik veel moeite mee. Ik wil graag mensen tevreden stellen, maar dat botst met je integriteit als artiest. Ik heb ook fans die niet willen dat ik nog populairder word. Iemand heeft me een hele brief geschreven. Hij vindt het nieuwe album fantastisch, maar heeft besloten niet meer naar mijn optredens te komen, omdat er te veel mensen zijn. Dat zijn moeilijke dingen, want het is zo’n aardige gozer.”

Je bent een man van de lange adem. Je houdt van avondvullende dj-sets en de tracks op je album duren gemiddeld acht minuten.
“Trance heeft behoefte aan dat langgerekte. Ik heb het wel geprobeerd, door met a capella’s te werken en die over andere platen heen te draaien. Dat werd niet gewaardeerd door het publiek. Ik heb ook geprobeerd om mijn platen in te korten door de tweede break weg te halen. Werkt ook niet. Als je iets meer doet dan het in- en uitmixen van een tranceplaat, wordt dat al snel als storend ervaren. Daarom is het ook onmogelijk om in vier minuten bij Jensen achter een draaitafel te laten zien waar je mee bezig bent. Ik heb aan negen uur niet eens genoeg om mijn verhaal te vertellen!”

Trance biedt nog sterker dan andere dansstijlen een vlucht uit de realiteit. Wat morgen brengt weten we niet, we leven vandaag.
“Dat is precies wat je met dance wilt bereiken. Veel bezoekers zijn jong en single, of ze hebben wel verkering maar zijn nog niet getrouwd. Ze zijn op hun mooist en kopen een speciale jurk voor zo’n avond. De dansvloer is een viering van je leven. House draait meer om gezelligheid en mooie vrouwen. Het gaat ook wel los, maar op een andere manier. Trance biedt een soort eigen wereld. Vandaar ook de titel Imagine. Trance kopt de bal in die veel anderen muzieksoorten laten passeren. Dat is misschien wat veel journalisten het voorspelbare vinden.”

De Volkskrant – de krant die je elke dag leest – noemde Armin Only een ‘nacht van de inkoppertjes’.
“Ja, verdomme, de Azijnbode moet ook altijd wat te zuren hebben. Ik vond het wel een leuk stukje, zet mij weer aan het denken. Maar dan ga ik terugredeneren. Heeft ooit een tranceartiest met Sharon van Within Temptation en Jacqueline van Krezip in de Jaarbeurs gestaan? Nee. Heeft iemand deze show eerder gedaan? Nee. Is de muziek die je vanavond gedraaid hebt eerder gedraaid? Ja, maar 40% was gloedjenieuw. Heb je alleen trance staan draaien met breaks? Nee. Heb je ook andere stijlen staan draaien? Ja. Als zij dat dan vervelende en voorspelbare show vinden, dan houdt het gewoon op.”

Heb je meer vrienden binnen of buiten de danswereld?
“Buiten, absoluut. Ik zit ook niet in de danswereld om vrienden te maken. Er is veel meer in het leven dan draaien. Ferry Corsten is nu zwanger. Nou ja, zijn vrouw dan. Ik had zoiets: “Jezus man”. Hij zegt: “Ja, ik ben er echt super blij mee.” Thijs (Verwest, Tiësto, red.) gaat trouwen. Ik heb een enorm pand in Leiden gekocht. Dan vragen mensen ook: “Ga je dan…?” Het kan niet lang meer duren, nee.”

Zijn er dingen waarvoor je ruimte in je agenda vrij houdt?
“Bij bruiloften, geboortes en belangrijke verjaardagen probeer ik zo veel mogelijk te zijn. Ik ben een familieman. Mijn schoonvader heeft nu kanker. Zaterdagavond speelde ik in de Jaarbeurs, maandagochtend bracht ik hem naar de bestraling. Dat sta je wel met beide benen op de grond. Als mijn vader binnenkort zestig wordt, ben ik in Amerika. Dat vind ik heel erg.”

Sta je dan anders achter die draaitafels?
“Absoluut. Dat is wel vervelend. Maar het hoort erbij. Mij hoor je niet klagen. Ik ben een geluksvogel, maar dat mag ik niet meer zo vaak zeggen van mijn moeder. En weet je, als ik geen dj geworden was, zou ik advocaat zijn. Dan had ik ook tachtig uur per week gewerkt!”

Imagine van Armin van Buuren is nu uit op Armada Music.