Iedereen die wel eens een megaconcert bezoekt kent ze: louche handelaren voor de ingang posters en shirtjes verkopen. Binnen kost een shirt van je favoriete band 35 euro, buiten een tientje. Die handel bestaat al zo lang als het kopieerapparaat. Zaterdagavond bij de populaire emoband Tokio Hotel kwam Stichting Brein in opdracht van platenmaatschappij Universal in actie om paal en perk te stellen aan deze piraterij. Een Belg werd met 244 posters op zak aangehouden, een stel Fransen nam de benen toen de medewerkers van Brein in de buurt kwamen.
Een dergelijke actie kwam nog maar een keer eerder voor, ook bij Tokio Hotel. Normaal gesproken richt Brein zich op illegaal gebrande cd’s en downloadplatforms. “Het is nieuw voor ons”, zegt Tim Kuik van Brein. “En dat heeft alles te maken met de nieuwe verdienmodellen van platenmaatschappijen, de zogeheten 360-deals. Vroeger verkochten zij alleen cd’s, nu bieden ze ook andere diensten aan, zoals het organiseren van concerten en de verkoop van merchandise.”
Volgens Kuik is een kleine groep handelaren actief, maar is wel sprake van een organisatie. “Je ziet dat er een groepje handelaren speciaal naar zo’n concert komt om een quick buck te maken. We kunnen onze vinger er nog niet precies opleggen, maar de indruk is sterk dat het gaat om een hiërarchische structuur. Het zijn geen individuele beunhazen die bij de lokale kopieerwinkel een posters laten drukken.” Hoeveel geld er in de illegale handel om gaat is ook niet duidelijk. “Maar handelaren komen er helemaal voor uit België en Frankrijk, dus het moet wel lonen. Ik begrijp eerlijk gezegd niet waarom mensen dat namaakspul kopen. Binnen koop je een officiële poster voor 12 euro, buiten een neppe met voetstappen erop. Je bent eigenlijk een loser als je dat koopt.”
Stichting Brein heeft overigens geen bevoegdheid om handelaren aan te houden. Wel mag namens de rechthebbende de handel gevorderd worden. De aangehouden Belg was ook bij het vorige Tokio Hotel concert al op illegale verkoop betrapt. Kuik kan zich voorstellen dat dit soort acties in de toekomst vaker voorkomen, al staat voor de komende tijd niets op de planning.
Een dergelijke actie kwam nog maar een keer eerder voor, ook bij Tokio Hotel. Normaal gesproken richt Brein zich op illegaal gebrande cd’s en downloadplatforms. “Het is nieuw voor ons”, zegt Tim Kuik van Brein. “En dat heeft alles te maken met de nieuwe verdienmodellen van platenmaatschappijen, de zogeheten 360-deals. Vroeger verkochten zij alleen cd’s, nu bieden ze ook andere diensten aan, zoals het organiseren van concerten en de verkoop van merchandise.”
Volgens Kuik is een kleine groep handelaren actief, maar is wel sprake van een organisatie. “Je ziet dat er een groepje handelaren speciaal naar zo’n concert komt om een quick buck te maken. We kunnen onze vinger er nog niet precies opleggen, maar de indruk is sterk dat het gaat om een hiërarchische structuur. Het zijn geen individuele beunhazen die bij de lokale kopieerwinkel een posters laten drukken.” Hoeveel geld er in de illegale handel om gaat is ook niet duidelijk. “Maar handelaren komen er helemaal voor uit België en Frankrijk, dus het moet wel lonen. Ik begrijp eerlijk gezegd niet waarom mensen dat namaakspul kopen. Binnen koop je een officiële poster voor 12 euro, buiten een neppe met voetstappen erop. Je bent eigenlijk een loser als je dat koopt.”
Stichting Brein heeft overigens geen bevoegdheid om handelaren aan te houden. Wel mag namens de rechthebbende de handel gevorderd worden. De aangehouden Belg was ook bij het vorige Tokio Hotel concert al op illegale verkoop betrapt. Kuik kan zich voorstellen dat dit soort acties in de toekomst vaker voorkomen, al staat voor de komende tijd niets op de planning.