In de geluidsstudio van Extrapool worden regelmatig muzikanten aan elkaar gekoppeld voor een eenmalige samenwerking. Dat leverde al unieke platen en optredens op van onder andere Radboud Mens & Jaap Blonk, Felix Kubin & Coolhaven en Frank Bretschneider & Peter Duimelinks. De afgelopen week werd de studio uitbesteed aan Francisco Lopez en Richard Francis. In de Barbarossa Ruïne geeft het gelegenheidsduo vanavond een optreden, al is duo een groot woord. Telkens neemt een geluidskunstenaar plaats achter de knoppen, terwijl de ander ernaast zijn biertje verorbert of in het publiek plaatsneemt om de verrichtingen van zijn collega te beluisteren. Een visueel schouwspel is het allerminst en het is eigenlijk wel jammer dat de toeschouwers niet geblinddoekt zijn, iets waar de optredens van Lopez om bekend staan. De geluiden zijn echter intens. Soms is het ook intens zacht (iemand vraagt me waarom al die mensen naar iemand zitten te kijken die geen geluid produceert), maar wie goed oplet hoort vooral (al dan niet bewerkte) natuurgeluiden die voor de argeloze voorbijganger waarschijnlijk gewoon omgevingsgeluid lijken. De gebruikte geluiden zijn opgenomen in Nijmegen zelf en het is soms dan ook de vraag wat er nou uit de boxen komt en wat nou echt is. Even denk je de Waal te horen, maar die is zo bewerkt dat het een gigantische waterval lijkt. Hoogtepunt is wel het moment waarop ruimtelijk gerommel het doet lijken alsof de ruïne op instorten staat. Het lijkt werkelijk alsof er een gigantisch rotsblok pal naast je neervalt! Mezelf incluis schrikken de mensen om me heen op. Op zo’n moment is het maar goed dat je geen blinddoek om hebt, zodat je je er snel van kunt verzekeren dat je niet net een overlevende bent geweest van een natuurramp en je met een gerust (doch nog even hard nakloppend) hart en een bijzonder optreden in de pocket de Ruïne kunt verlaten.