Sinds een half jaar loopt de Amsterdamse band Moke trots rond in op maat gemaakte Karl Lagerfeld pakken. Ze zijn natuurlijk niet de enige. Een beetje band koopt geen kleding, maar laat zich sponsoren. De oude krijgers van Claw Boys Claw willen niet achterblijven, maar doen het op hun eigen manier: zij hebben een deal gesloten met een keten kringloopwinkels. “Een mooie manier om te ontsnappen aan de eenheidsworst”, vindt frontman Peter te Bos. “Het was al niet duur, maar nu kunnen we gratis kleding uitzoeken.”

De bandleden van Claw Boys Claw komen graag in kringloopwinkels. “Je kunt er prachtige dingen vinden en een hele eigen identiteit samenstellen. Als zwart in de mode is, loopt iedereen in het zwart. Dat vind ik zo saai.” Het mooiste dat Peter te Bos ooit in een tweedehands kledingwinkel kocht is een brandweerjas. “Ik heb er twee, een gekocht in New York, een in Amsterdam. Het zijn van die mooie jassen van de Fire Brigade. Die draag ik graag. Het mooie is, ze hebben er ook vinyl en prullaria, dus je bent er altijd wel even zoet. Alleen voor de onderbroeken ga ik naar de HEMA.”

Deze nieuwe kledingdeal is natuurlijk ook een komische sneer naar de vele hippe bandjes, die meer aandacht besteden aan het poetsen van hun schoenen dan aan het stemmen van hun gitaar. “Het past bij het imago van onze band”, zegt Te Bos. “We hebben altijd een soort scruffy muffy uitstraling gehad.” Uitgerekend zijn pyjama, het symbool van de nieuwe plaat, kocht Te Bos niet bij de kringloop. “Die komt bij Zeeman vandaan. Maar dat is eigenlijk ook een soort kringloopwinkel.”