Justice on tour: seks, drank en geladen wapens

Documentaire A Cross The Universe vertelt de halve waarheid

Atze de Vrieze ,

A Cross The Universe laat het leven van twee rocksterren zien, zoals normale mensen dromen dat het is. Met mooie vrouwen,drank en een tourmanager die in elke stad een nieuw pistool koopt. Maar volgens Gaspard Auge is het allemaal niet zo bijzonder. "Ik heb niet meer seks dan ieder ander."

Documentaire A Cross The Universe vertelt de halve waarheid

Feestjes in zwembaden zijn de beste van alle feestjes. Zeker in een gigantische zwembad dat uitkijkt over Los Angeles, met een mooie dame links en een nog mooiere rechts, en een vriend die met een fles wodka in zijn hand een bommetje maakt. Het Franse duo Justice heeft heel wat van dat soort feestjes afgelopen de laatste jaren. Hun debuutalbum Cross sloeg een jaar geleden in als een bom en sindsdien reist het duo met een lichtgevend kruis en een stapel nepversterkers de wereld rond. Hun sound – electro met synthesizers die klinken als gitaren, disco met distortion – is een genre op zich geworden. Ze worden veel gekopieerd, maar zelden geëvenaard. Overal brengen ze de waanzin boven in hun publiek. Deze maand verschijnt de documentaire A Cross The Universe, een verslag van de opwindende tour in de Verenigde Staten.

Met zijn leren jasje, zijn onafscheidelijke peuk, zijn hangsnor en zijn voetbalsjaal van FC Leipzig is Gaspard Auge een soort cartoonfiguur. Zelf vindt hij dat hij eruit ziet als een normale twintiger, maar dat is niet zo. Zelfs als je niet weet wie hij is, loop je niet zomaar langs hem heen. De lange Fransman is een paar uur eerder in Amsterdam aangekomen dan zijn collega Xavier De Rosnay. Vanavond viert Justice de release van de dvd met een feestje in de Melkweg. A Cross The Universe laat het leven van twee rocksterren zien, zoals normale mensen dromen dat het is. Met mooie vrouwen,drank en een tourmanager die in elke stad een nieuw pistool koopt. Jazeker, een echte.

Gaspard Auge is een bescheiden kerel. Misschien zelfs wel te bescheiden. Dat de werkelijkheid iets minder opwindend is dan de film, dat weten we natuurlijk heus wel. En dat Justice zijn succes voor de helft dankt aan een zorgvuldig geconstrueerd imago, dat snappen we. Maar de relativering hoeft niet per se uit zijn mond te komen. De schuchtere Fransman is niet van plan de spannende verhalen nog wat aan te dikken, sterker nog: hij doet niet eens zijn best om ze overeind te houden. “De zwembaden waren niet zo groot en de meisjes niet zo mooi, al waren de wapens wel geladen”, zegt hij. “Het is maar één uur film, gekozen uit 200 uur materiaal. Het zijn alleen de meest opwindende fragmenten.”

Dat is natuurlijk waar. Je kunt niet altijd dronken zijn, dat klinkt best logisch. Maar waar in de Soulwax-docu de camera uit gaat als de meisjes dichtbij komen, horen we achter de gordijntjes in de Justice-tourbus geluiden die toch echt voor zich spreken. We zien een nachtshot van een meisje dat haar jurk dichtknoopt en op weer een ander moment wat gestoei met dronken meisjes in de kleedkamer. “We doen nooit groupies”, zegt Auge. “Die zijn er alleen maar om onze drank op te maken. Wij moeten meestal na de show snel weg. En we hebben hele kleine bedden in de bus.”

Maar hoe zit het dan met dat meisje in Las Vegas, waarmee Auge zelfs trouwt? De complete Justice-crew, inclusief Xavier en tourmanager Bouchon, met flessen drank in de zaal. Komt zo’n plan boven voor of na de seks? “Voor”, zegt Auge zonder ook maar te glimlachen. “We wilden iets grappigs doen in Vegas. Het is onze American Dream.” Ok, ze hebben wel geschoten met de pistolen die Bouchon her en der koopt. In Texas zijn ze op jacht geweest, maar dat was te bloederig om in de film te laten zien. Die pistolen brachten de tour nog bijna in gevaar, toen Bouchon een van zijn pistolen iets te nadrukkelijk bij zich droeg in een restaurant. Een serveerster belde de politie en de hele Justice-bende verdween in een politiewagen. “We waren even bang dat we het land uitgestuurd werden”, zegt Auge. “Maar gelukkig viel het mee.”

“Nee”, zegt Auge. “We zoeken het gevaar niet op. Dit soort dingen gebeuren nu eenmaal. Net als dat geval met die jongen die Xavier aanvalt. Die jongen stalkte ons al een paar dagen. Xavier werd geraakt door een fles, maar het viel allemaal mee. Die jongen heeft achteraf zijn excuses aangeboden. Het tourleven brengt nu eenmaal clichés met zich mee, en we hebben besloten die volop te omarmen. Het heeft geen zin om je ertegen te verzetten. Maar we weten waar de grens ligt. Thuis in Parijs zijn we heel anders. Ons leven is niet anders dan dat van andere jonge mensen. We worden dronken, we hebben seks, net als iedereen. Alleen ziet het er in de film net wat intenser uit."

Vergeet het maar, Gaspard is niet van plan om sappige anekdotes te vertellen. Iets over de nieuwe plaat dan maar? Die is er nog niet. Zelfs nog geen beginnetje. De mannen willen eerst hun tour afmaken, om vervolgens in één ruk album twee te maken. En ja, ze hebben er alle vertrouwen in dat ze de sound en de symboliek van hun debuut kunnen evenaren. Misschien gaan ze ooit nog wel met Kanye West werken, ook dat sluit hij niet uit. En zijn vrouw uit uit Las Vegas? Is hij daar nog trouw aan? “Ze is de volgende ochtend verdwenen. Haar gezicht is een blur in de film, omdat we haar niet meer konden achterhalen. Of ik nog weet hoe ze heet? Nee, ik heb geen idee.”

De dvd/cd A Cross The Universe verschijnt op Ed Banger/Warner. Justice draait 19 december in de Maassilo in Rotterdam tijdens Soulwaxmas.