3VOOR12 bespreekt Album van de Week (38): José González

Op In Our Nature is primitief het sleutelwoord

José González, de man van de hit dankzij de stuiterballen reclame, heeft een nieuw album: In Our Nature. Hoorde je op zijn debuut Veneer wel eens een trompet voorbijkomen. Nu is het alleen de man, zijn gitaar en een minimum aan percussie en achtergrondzang. Geïnspireerd door de primitieve kant van de mens, levert hij een album af dat schittert in zijn eenvoud. In Our Nature is daarom eenvoudigweg Album van de Week.

Op In Our Nature is primitief het sleutelwoord

De stuiterballenreclame en een cover van Heartbeats, twee dingen die onlosmakelijk verbonden zijn met de naam José González. Door zijn muzikale bijdrage aan een reclame voor een lcd-tv, brak González twee jaar geleden door bij het grote publiek. Nu is hij terug met zijn tweede album, In Our Nature. Met wederom een cover: Teardrop van Massive Attack. Waarom zou je het coveren ook laten, als wederom blijkt dat het je goed afgaat. Met zijn akoestische versie weet hij toch dezelfde melancholie en donkere, sobere sfeer op te wekken. De rest van het album is uit hetzelfde, zachte hout gesneden.

Twee boomstammen, waarvan één takken heeft in de vorm van armen waarmee deze de andere boom probeert te omhelzen. Het is een beschrijving van de tekening op de achterkant van het album van In Our Nature. Je zou haast van een conceptalbum spreken. In Our Nature is een persoonlijke zoektocht van González naar de dunne lijn tussen het gedrag van de mens en de natuur waarin zij leeft.

Het universele thema liefde heeft González zoveel mogelijk vermeden. Daarvoor in de plaats bezingt de Zweed met Argentijnse wortels de primitieve kant van de mens: egoïsme, dierlijk gedrag, moordlust. Inspiratie putte de singer-songwriter uit wetenschappelijk werk The God Delusion van atheïst en wetenschapper Richard Dawkins. Het werk, waarin Dawkins een flinke schop geeft tegen religie, heeft González aan het denken gezet. Een paar hoofdbrekers: ‘How low are you willing to go before you reach all your selfish goals?’ (in How Low) en ‘What’s the point if you hate, die and kill for love?’ in Killing For Love. Hoewel niet alle teksten even sterk zijn (I see darkness down the line, I know it’s not fine), blijft zijn punt duidelijk: deze plaat zou je eigenlijk thuis in je studiekamer moeten luisteren.

González heeft ook dit tweede album opgenomen in zijn eigen studio: In één take, inclusief fouten. Zo hoor je hem aan het einde van de opnames zelf de recorder stopzetten. In Our Nature is een sober, donker album. Donkerder dan zijn voorganger. Door de karakteristieke, breekbare stem klinkt deze ook weer heel vertrouwd.

Maar het is niet alleen treunis op dit album. Afsluiter Cycling Trivalities is een minimalistisch, beklemmend nummer, dat langzaamaan wegebt in stilte. Wat volgt is een bescheiden lachje van González. Het is precies wat je na dat half uur even nodig hebt: een teken van optimisme van zijn kant.