Van barman tot topmanager bij het artiestenmanagement van Coldplay, Interpol en Scissor Sisters. Zo zien Amerikanen dit artikel graag openen. “Joh ik heb gewoon geluk gehad”, en zó niet. Toch moet Michiel Groeneveld, manager van Tom Holkenborg (Junkie XL) en Yonderboi, eerlijk zijn: “Ik heb veel te danken aan Tom, ben met hem meegegroeid."

Tijdens zijn studie rechten werkte Groeneveld in cafe Thijssen in Amsterdam. Dit bevond zich tussen het huis en de studio van Holkenborg. Zo werd dit al gauw zijn stamkroeg en raakten de twee bevriend. Na het internationale succes van Holkenborgs remix van het Elvis nummer A Little Less Conversation vroeg hij of Groeneveld hem wilde managen. Nu, vijf jaar later zijn de twee vrienden verhuisd naar Amerika en treedt Groeneveld toe tot het fameuze artiestenmanagement 3D.

“Het is hard gegaan”, aldus Groeneveld. “Onlangs deed Tom werk voor Scissor Sisters en sprak ik Dave Holmes van 3D, die al eerder interesse in mij toonde. Nu was de tijd rijp voor deze stap.” De manager ziet het als een blijk van waardering, maar ziet ook de voordelen voor ‘zijn’ artiesten: “Het wordt tegenwoordig veel grootschaliger. Je ziet dat managers meer gaan samenklonteren.” In een tijd waarin platenmaatschappijen steeds minder macht overhouden, zijn het de artiesten die de macht grijpen. Deze ontwikkeling zorgt voor een groeiende vraag naar goed artiestenmanagement, stelt Groeneveld.

Het gaat goed met Nederlandse managers. “Je komt ze inderdaad overal ter wereld tegen. De dame van Justice en Ed Bangers of van Roger Sanchez, beiden Hollands.” Volgens Groeneveld móet je wel in een klein land als Nederland: “maar het is meer dan puur de noodzaak van schaalvergroting, Nederlanders zijn echt goede managers.” Volgens Groeneveld is een goed artiestenmanager naast zakelijk, duidelijk en recht door zee, iemand die de vertaalslag maakt van creativiteit naar zaken. “Ik ga nog regelmatig mee op tour of de studio in. Als je alleen maar op kantoor zit, vergeet je waar je het voor doet en mis je het persoonlijke contact.”

Ondanks het succes van Groeneveld in de States, zijn we hem in Nederland niet definitief kwijt. “Het is goed wonen in Los Angeles, maar je wilt je kinderen hier niet laten opgroeien. Ik wil dat ze nog wel iets Nederland meekrijgen. Daarnaast hoef ik niet persé in Amerika te zijn om dit werk te kunnen doen, maar nu plakken mijn vrouw en ik er nog wel een aantal jaar aan vast.”