Zach Condon, alias Beirut, is verzot op blaasinstrumenten. Vol trots toont hij zijn binnenarmen: in beide staat een verse tatoeage van een hoorn, die lijkt op een groot uitgevallen poststempel. "Ik ben helemaal niet zo gek op tatoeages", bekent hij. "Maar wanneer ik in een ruimte ben met blaasinstrumenten, moet ik ze wel aanraken. Vlak voor mijn 21e verjaardag heb ik deze laten zetten. Dat was nog een pijnlijke affaire, want er zit een metalen plaatje in mijn arm. Mijn hele arm trilde mee...".

De jonge obsessieve Amerikaan uit Santa Fe onderging de kwelling met verve. "Deze stempels leggen mijn lot vast...het staat nu vast dat ik voor de rest van mijn leven muzikant zal zijn." Alsof hij dat na zijn internationaal lovend ontvangen Balkan-getinte debuut Gulag Orchestra nog niet bewezen had. Ditmaal zit er een scheut Parijs door de opvolger The Flying Club Cup. Geen hamburgers dus, maar eerder goulash of croissants voor Condon.

Zijn intense interesse voor Europa werd gewekt door een baantje bij een Amerikaans filmhuis gespecialiseerd in Europese cinema: "Ik had zelfs de sleutel, zodat ik na sluitingstijd Europese filmdvd's op groot scherm kon bekijken."Het kon dus niet uitblijven dat hij snel de oversteek waagde. "Wat er zo mooi is aan Europa? Het gras is natuurlijk altijd groener bij de buren, maar om een voorbeeld te noemen: de mathematische manier waarop in Amerika steden zijn aangelegd, is een misdaad voor het oog!".

Een langdurig verblijf in Parijs drukte haar stempel op The Flying Cup Club. Zoals gewoonlijk bij Beirut was het alles of niets. "Parijs veranderde me in een francofiel...Jacques Brel, de houding, het cynisme, de romances, de films...Ik zou niet zo ver willen gaan deze plaat mijn Franse album te noemen. Ik paste er namelijk wel voor op om in het Frans te zingen."

Een vergeelde foto van opstijgende luchtballonnen inspireerde hem tot de opmerkelijke titel The Flying Club Cup en meteen een hele plaat vol te schrijven. Nee, het waren dus niet zijn airmiles. Condon haat vliegen: "Je zit vast op je plek, de motor draait, een grote machine maakt je gek en de je kan de tijd niet normaal voelen bewegen."

Naast vele blaasinstrumenten speelt Condon nog een dozijn andere instrumenten. De ukelele waar hij tijdens het interview constant op tokkelt, is tijdelijk favoriet. Maar telkens nieuwe instrumenten leren bespelen is zijn overlevingsstrategie: "Dat houdt me enthousiast voor muziek. Op een gegeven moment klinkt een akkoord op hetzelfde instrument als achtergrondruis. Maar gespeeld op een ander instrument ontlokt het me meteen nieuwe melodieen..."

Beirut debuteert 15 november in Paradiso

Luister naar het interview van Menno Visser met Zach Condon alias Beirut. The Flying Club Cup staat tijdelijk in de Luisterpaal.