Mojo zoekt nieuwe samenwerkingen om toekomst veilig te stellen

Boekingscontracten in ruil voor financiële steun

Op de voorpagina van de Volkskrant vandaag het nieuws dat Mojo geld gaat steken in platenmaatschappijen. Voor niets gaat de zon op dus hier wil Mojo wél exclusieve boekingscontracten voor terug. Bij navraag blijkt het om een mogelijk scenario te gaan.

Boekingscontracten in ruil voor financiële steun

Voorpaginanieuws in de Volkskrant: ‘Mojo Concerts wil geld steken in noodlijdende platenindustrie.’ Volgens het artikel wil de concertorganisator beginnende artiesten in samenspraak met platenmaatschappijen via contracten aan zich binden. In ruil hiervoor wil Mojo de platenmaatschappijen geld beschikbaar stellen voor het ontdekken en begeleiden van nieuw talent.

“Er gebeurt veel in de muziekwereld: de bijzondere release door Radiohead en het contract van Madonna bij Live-nation (Madonna verliet klassieke platenmaatschappij Warner voor een concertpromotor) Wij moeten onze ogen open houden en zoeken naar nieuwe samenwerkingen om ook over vijf of tien jaar nog te kunnen doen wat we nu doen.”, aldus een zegsvrouw van Mojo. Volgens Mojo is er nog geen contract getekend en is de nieuwe boekingsconstructie één van de mogelijkheden die wordt overwogen. “Er zijn veel meer mogelijkheden”, volgens de woordvoerder.

Feit is dat Dick van Zuylen, algemeen directeur van Mojo, in het artikel alle platenmaatschappijen oproept zich bij hem te melden. “Nu moet Mojo zich keer op keer aan de artiest bewijzen als de beste organisator, contracten zijn er niet.”, stelt van Zuylen in het artikel.

Willem Venema, directeur van boekingskantoor The Alternative, begrijpt niet waarom Mojo deze stap neemt: “Mojo stelt dat het de aanwas van nieuwe bandjes wil ondersteunen, maar bij boekers komen dagelijks honderden demo’s binnen. Er is echt niets mis met die aanwas.” Volgens Venema is ook nog maar de vraag wat de contracten met bands waard zijn. “Geen enkel contract houdt eeuwig stand. Als een rechter bepaald dat de verplichtingen aan Mojo te ver gaan, wordt het contract gewoon ontbonden.”

Venema ziet de ontwikkeling als een stap terug in de tijd. “Men komt er achter dat het geld nu in alles behalve het fysieke product zit en gaat als een gek alles dichttimmeren. Ik heb hier ook wel eens over gesproken met platenmaatschappijen, maar in de praktijk gaat zo’n model niet werken. Artiesten willen niet op een hoop worden gegooid en hebben allemaal wel een idee over hun product en promotie, die zullen een dergelijk contract niet tekenen.”

Ben Kamsma, programmeur van Paradiso (onder andere van London Calling) vindt het een verrassende zet van Mojo. “Ik begrijp wel dat als je geld steekt in een band, dat je daar iets voor terug wil. Ik heb geen idee wat dit zal betekenen voor de gemiddelde zaal.” Volgens Kamsma ontstaat nu het risico dat er versmalling van het aanbod van artiesten zal ontstaan. Toch maakt hij zich niet druk over zijn programmering: “De underground zal hier op inspringen. London Calling is ook underground, er staan voornamelijk ongetekende artiesten waar Mojo juist kan komen kijken wat interessant is.”

Underground boeker pur sang, Leon Caren van Subbacultcha! kijkt minder op van de plannen van Mojo: “Volgens mij is Mojo al vrij lang bezig bandjes in een vroeg stadium aan zich te binden. Ik wordt altijd misselijk van termen als ‘scouting’ en ‘talent ontwikkeling’, het getuigt van een Idols mentaliteit. Zo blijven de grote bedrijven achter de feiten aanlopen.”