Bloggend muzikant Marco Raaphorst brengt geen hete nieuwtjes over hippe bands, nieuwe cd’s of aankomende concerten op zijn weblog. Hij blogt liever over zijn eigen werk als componist en over ontwikkelingen in de muziekindustrie. Met zijn weblog marcoraaphorst.nl won hij dinsdagavond een Dutch Bloggie in de categorie ‘beste muziekweblog’ tijdens de uitreiking van de Dutch Bloggies 2007, de prijzen voor de beste weblogs van Nederland.

Raaphorst mag zich dus een jaar lang de beste Nederlandse muziekblogger van het jaar noemen. “Ja, dat zeggen ze”, reageert Raaphorst bescheiden. “Het klinkt natuurlijk heel arrogant als ik zelf zou zeggen dat ik dat ben, want ik vind andere websites ook te gek. Maar ik ben wel goed bezig.” De prijs: een soort bronzen YMCA-embleem met een sokkeltje erbij. “Op zich heel smaakvol, het lijkt wel echt op een award die je ergens neer kunt zetten.”

Raaphorst won de prijs niet omdat hij het beste al het spannende muzieknieuws over bands en concerten of de laatste roddels over Pete Doherty op de voet volgt. Hij schrijft juist over zijn werk als componist en geluidsontwerper. Maar ook over nieuwe technologieën en ontwikkelingen in de Nederlandse muziekindustrie, zoals het copyright dat aan het veranderen is of muziekvideo’s op internet.. “Zijn blog is een en al muziek”, meldt het juryrapport. “Vinger aan de pols houdend over relevante ontwikkelingen zoals Creative Commons en DRM. Opiniërend over de actuele stuiptrekkingen van de industrie. En creatief in het toepassen van moderne webtechnieken.”

Dat wil allemaal niet zeggen dat Raaphorst met geen woord rept over optredens of nieuwe cd’s. “Die nieuwe plaat van Air vind ik te gek, dus wil ik daar best een stukje over schrijven. Maar ik zit verder niet te azen op nieuwtjes. Ik probeer het allemaal zo dicht mogelijk bij mezelf te houden. Als ik iets leuk vind, schrijf ik er over. Ik denk ook nooit: als ik zo’n artikel schrijf, krijg ik de meeste bezoekers binnen. Het mag niet voorspelbaar worden, het liefst wil ik prikkelen.” Dat doet hij bijvoorbeeld deze week met het idee dat muziekwinkels niet alleen meer een cd, maar juist losse cd-boekjes met het artwork moeten verkopen. “Ja, daar sta ik dan helemaal achter. Geef die muziek gratis weg, maar maak waanzinnig mooi artwork waar mensen dan het boekje voor kopen. Er zijn volgens mij zat mensen die cd’s kopen om het artwork van de band te hebben, als een naslagwerkje.”

Raaphorst schrijft vrijwel dagelijks, soms ook meerdere berichtjes op een dag. Dankzij enkele Google advertenties op zijn blog verdient hij er nog een klein beetje geld mee, maar dat mag eigenlijk geen naam hebben. Die Google Ads leveren maar heel weinig op, 15 tot 20 euro per maand. Ik denk dat ik alles er maar vanaf haal.” Zijn persoonlijke weblog hoeft voor Raaphorst geen commercieel verhaal te worden. “Ik hoef er geen nieuwe klanten mee te werven, al heb ik natuurlijk wel eens opdrachten gekregen dankzij het bloggen, zoals lezingen of het schrijven voor de Nieuwe Reporter, over nieuwe media.” Zo is bloggen dus een goede reclamecampagne voor je eigen denken en kunnen. “Ik laat zien wie ik ben, wat ik kan, wat mijn mening is en daar maken anderen dan gebruik van door mij te bellen.”