“Dit is het jaar waarin het eerste album van GRAM uitkomt”, was het eerste dat Marg van Eenbergen om 12 uur ’s nachts, 1 januari 2005 uitriep. “Ik weet niet hoe, ik weet niet waar, maar het is zeker dat hij er komt.” Waarna het twee jaar lang oorverdovend stil bleef rond het nieuwe project van de voormalige Seedling-zangeres. Toen ze opdook in de livebezetting van About, leek het alweer einde oefening voor haar project. Maar nu heeft Van Eenbergen de eerste GRAM-plaat nu toch echt afgerond. In haar eentje nog wel.
Al had het album misschien al een jaar eerder klaar kunnen zijn. De redenen voor de vertraging: de muzikante had aanvankelijk iets heel anders voor ogen. “Je weet wel, de nummers zijn klaar, dan een band oprichten, een producer erbij, de studio in en opnemen”, zegt ze twee jaar later. “Maar uiteindelijk ben ik ‘m helemaal zelf gaan produceren en opnemen.”
Dus ging Van Eenbergen daar voor het eerst zelf mee aan de slag in haar homestudio. Dat viel nog niet mee, want vooral de technische en logistieke hindernissen waren lastig. “Het is maar goed dat je van te voren niets weet van die obstakels. Dan had me misschien wel tegengehouden.. Je kunt er het beste met zoveel mogelijk enthousiasme in stappen. Natuurlijk weet je hoe de software met de hardware samen kan en hoe het moet klinken. Maar op gegeven moment was ik alleen nog bezig met computerspecificaties. Op een dag dacht ik: ‘Mijn god, ik heb in drie maanden geen noot muziek meer gemaakt en ik ben alleen bezig om die crashende computers weer op gang te krijgen.”
Gelukkig vond ze de winnende combi waarbij de hardware en software wel goed bij elkaar pasten. “Dus zulke problemen zal ik in de toekomst niet meer hebben, in ieder geval minder. Het is goed om zelf het wiel met vallen en opstaan uit te vinden. Er is toch niemand die je daarbij kan helpen.” Ook bedankte ze voor hulp van Rutger Hoedemaekers van About . “Een wiel uitvinden is een wiel uitvinden. Ik wilde me niet laten helpen, maar helemaal zelf achter alles komen. En dat is het beste gebleken. Soms word je gillend gek en wil je die computer het raam uitsmijten. Maar achteraf ben je heel blij dat je het allemaal zelf hebt uitgevonden.” Inmiddels is de plaat met de titel Four-letter Word helemaal af en gemasterd. Dertien gitaarliedjes staan erop, met chansonachtige arrangementen. Van Eenbergen is nog wel bezig met het artwork en met de zoektocht naar een label dat bereid is het album uit te brengen. “Ik hoop niet dat ik nog een jaar moet wachten voordat ‘ie uitkomt. Ik ben zelfs al begonnen een tweede plaat.”
Als Van Eenbergen moet kiezen om met een band te werken of door te gaan in haar eentje, weet ze het wel. “Ik zal voor de rest van mijn leven wel een einzelgänger zijn. Ik merk dat ik heel rustig kan knutselen aan muziek. Je hebt meer ruzie met jezelf dan je ooit met bandleden kunt hebben, maar uiteindelijk kan ik me beter achter het eindresultaat scharen.” Wel blijft ze graag bij About spelen, ook als GRAM opeens heel succesvol blijkt. “About kost me maar weinig tijd. Rutger maakt alles, ik hoef alleen maar te repeteren om mee te kunnen doen. Het ging zelfs heel logisch samen, de plaat afmaken en intussen lekker met About optreden. Dat is een perfecte combinatie.”
Luister naar het hele interview met Marg van Eenbergen in Dubbel Check
Al had het album misschien al een jaar eerder klaar kunnen zijn. De redenen voor de vertraging: de muzikante had aanvankelijk iets heel anders voor ogen. “Je weet wel, de nummers zijn klaar, dan een band oprichten, een producer erbij, de studio in en opnemen”, zegt ze twee jaar later. “Maar uiteindelijk ben ik ‘m helemaal zelf gaan produceren en opnemen.”
Dus ging Van Eenbergen daar voor het eerst zelf mee aan de slag in haar homestudio. Dat viel nog niet mee, want vooral de technische en logistieke hindernissen waren lastig. “Het is maar goed dat je van te voren niets weet van die obstakels. Dan had me misschien wel tegengehouden.. Je kunt er het beste met zoveel mogelijk enthousiasme in stappen. Natuurlijk weet je hoe de software met de hardware samen kan en hoe het moet klinken. Maar op gegeven moment was ik alleen nog bezig met computerspecificaties. Op een dag dacht ik: ‘Mijn god, ik heb in drie maanden geen noot muziek meer gemaakt en ik ben alleen bezig om die crashende computers weer op gang te krijgen.”
Gelukkig vond ze de winnende combi waarbij de hardware en software wel goed bij elkaar pasten. “Dus zulke problemen zal ik in de toekomst niet meer hebben, in ieder geval minder. Het is goed om zelf het wiel met vallen en opstaan uit te vinden. Er is toch niemand die je daarbij kan helpen.” Ook bedankte ze voor hulp van Rutger Hoedemaekers van About . “Een wiel uitvinden is een wiel uitvinden. Ik wilde me niet laten helpen, maar helemaal zelf achter alles komen. En dat is het beste gebleken. Soms word je gillend gek en wil je die computer het raam uitsmijten. Maar achteraf ben je heel blij dat je het allemaal zelf hebt uitgevonden.” Inmiddels is de plaat met de titel Four-letter Word helemaal af en gemasterd. Dertien gitaarliedjes staan erop, met chansonachtige arrangementen. Van Eenbergen is nog wel bezig met het artwork en met de zoektocht naar een label dat bereid is het album uit te brengen. “Ik hoop niet dat ik nog een jaar moet wachten voordat ‘ie uitkomt. Ik ben zelfs al begonnen een tweede plaat.”
Als Van Eenbergen moet kiezen om met een band te werken of door te gaan in haar eentje, weet ze het wel. “Ik zal voor de rest van mijn leven wel een einzelgänger zijn. Ik merk dat ik heel rustig kan knutselen aan muziek. Je hebt meer ruzie met jezelf dan je ooit met bandleden kunt hebben, maar uiteindelijk kan ik me beter achter het eindresultaat scharen.” Wel blijft ze graag bij About spelen, ook als GRAM opeens heel succesvol blijkt. “About kost me maar weinig tijd. Rutger maakt alles, ik hoef alleen maar te repeteren om mee te kunnen doen. Het ging zelfs heel logisch samen, de plaat afmaken en intussen lekker met About optreden. Dat is een perfecte combinatie.”
Luister naar het hele interview met Marg van Eenbergen in Dubbel Check