Bazar Curieux duikt in de geschiedenis van de graansilo

Oud werknemers geven rondleidingen in rattenpand

Door de problemen bij het failliete Nighttown zag Harry Hamelink zichzelf genoodzaakt zijn geesteskind Bazar Curieux op te pikken en te verplaatsen naar een andere locatie. Now&Wow eigenaren Ted Langenbach en Koos Hanenberg stonden met open armen klaar bij hun graansilo aan de Rotterdamse Maashaven. En zo vond het festival dat gewoontegetrouw bekend staat om de gastvrijheid toch nog onderdak. 3VOOR12 nam alvast een kijkje in de silo.

Oud werknemers geven rondleidingen in rattenpand

Bazar Curieux, het Rotterdamse festival dat bekend staat om zijn gastvrijheid, moest dit jaar zelf op zoek naar onderdak, toen duidelijk werd dat Nighttown, de vaste stek van Bazar, failliet ging. Now&Wow eigenaren Ted Langenbach en Koos Hanenberg gingen met Harry Hamelink, de geestelijke vader van het eendaagse festival, om de tafel zitten en boden Bazar een dak aan. En dus is de komende editie op 16 september in de graansilo aan de Maashaven. Langenbach en Hamelink kennen elkaar al jaren. “Ted hield natuurlijk vroeger al feesten in Nighttown. Deze samenwerking kwam echt van twee kanten. We hebben veel over de programmering gepraat. Ik denk dat we het maar drie minuten over geld hebben gehad.”

Nu is natuurlijk de vaste Bazar Curieux en Motel Mozaique ganger gewend geraakt aan het zwerven tussen Main Hall, Basement en theaterzaal. Voor hun zal het misschien even wennen zijn in de Now en de Superwow. En de Tictoc-kelder niet te vergeten. 3VOOR12 liet zich verleiden tot een rondleiding door oude graansilo.

De laatste drie edities van Bazar Curieux in Nighttown waren nagenoeg uitverkocht, wat neerkomt op zo’n 1500 mensen in de drie zalen. In de graansilo met meer dan 5500 vierkante meter passen natuurlijk heel wat meer mensen. Maar Hamelink is op zoek gegaan naar drie soortgelijke ruimtes binnen het dertien verdiepingen tellende kollos: “We gebruiken de Now, de Superwow en de kelder. In de Now en de Superwow laten we bands spelen. In de kelder wordt het programma samengesteld door het Rotterdamse alternatieve hiphop collectief Tictoc. Ik vind deze locatie een uitdaging. Het is een behoorlijke weelde om niet in Nighttown te zitten. Ik ben bloedenthousiast.” Er moeten wel enkele aanpassingen gedaan worden voor Bazar Curieux. Hamelink is zelf meerdere keren naar bandjes gaan kijken in de Now&Wow. Dat waren vaak lokale acts. Hamelink: “We zullen vooral wat veranderingen voor het geluid en het licht moeten doorvoeren. En we moeten iets aan het podium doen. De Now&Wow is natuurlijk voornamelijk een dansclub.”

Het is niet zo dat de Now&Wow alleen het slot van de deur haalt en voor onderdak zorgt. Hamelink spreekt steevast over ‘samenwerking’. Een vaste avond in de Now&Wow is de Beat Boetiek, van Mister Wix. “Die avond integreren we nu in Bazar Curieux. Zo vindt er ook een kruisbestuiving plaats tussen het publiek van de Bazar en de Now&Wow,” zegt Hamelink. Maar wordt Bazar Curieux dan niet een paraplu voor Tictoc en Beat Boetiek? “Nee, want we vragen altijd aan de mensen met wie we werken om iets speciaals te doen. Zowel Tictoc als Beat Boetiek doen niet hun gewone ding. Tictoc gaat voor de gelegenheid de kelder verbouwen tot een Zuid-Amerikaans getto. Beat Boetiek gaat iets geks doen met de meiden uit de stal van Ted. Dan spelen de bands om en om in de zalen en dwars daar doorheen komen nog eens de performances.”

En wat betreft die performances, de nieuwe locaties lijkt zich prima te lenen voor dit soort randverschijnselen. Richard is bedrijfsleider van de Now&Wow en kent de silo op zijn duimpie. Hij kwam er al toen er nog gewoon graan verscheept werd en kent de verhalen uit de monden van oud werknemers. Hamelink: “Die verhalen passen prima bij het festival. We zijn altijd met de geschiedenis van de stad Rotterdam bezig. Nu dus die van de graansilo.”

Even later komt Richard met een grote zaklamp om 3VOOR12 een voorproefje van Bazar Curieux 2006 te geven. Nog af en toe ontdekt hij vergeten plekken in het pand waar soms honderden ratten tegelijk wegspringen. Hij wijst op afdrukken van staarten die in het stof op een verlaten verdieping zijn achtergebleven: “Vijf zeecontainers vol dode ratten hebben we afgevoerd. Wist je dat de ratten op de beneden-verdiepingen veel groter en bruiner zijn dan die op de bovenste 
verdiepingen? Dat komt door het water. Af en toe kom ik er nog een stel tegen, echte joekels. Die zijn groter dan een kat. Echt.”

En zo vertelt hij ook over de lijken die in de schachten van de graansilo lagen. En over de silo’s die nog altijd volliggen met de restjes graan van anderhalve eeuw. “Daar is niets meer mee te doen. Het is een keiharde bruine massa geworden. Dat laten we maar zitten voor de volgende bewoners van het pand.” Vanaf het dak van de silo ligt de stad er prachtig bij. Er groeit gras op een lager gelegen platform. “Dat komt door de zaadjes die nog tussen het graan zaten,” zegt Richard.

Hamelinks ogen lichten op als hij denkt aan de mogelijkheden voor zijn festival op de nieuwe locatie. Zo’n plek is natuurlijk ook mooi voor zijn andere, meerdaagse festival Motel Mozaique. Hamelink: “Motel is geboren uit de samenwerking tussen TENT, Nighttown en De Schouwburg. We blijven natuurlijk trouw aan de geschiedenis. Maar nu de samenwerking met de Now&Wow er is, kan ik mij er wel iets bij voorstellen in de toekomst.”