The May Bees gaan zonder boeker en label zeker toeren door Amerika en Canada

Gitarist Gregory: "Dit is de belangrijkste reden voor mijn sabbatical"

Amerika: het beloofde land voor bandjes uit alle windrichtingen, maar voor de meeste van die bands een onneembare vesting. Sterker nog, ze zullen er nooit één voet aan land zetten. Dromend van wilde belevenissen in verre landen zijn ze veroordeeld tot hun Nederlandse oefenruimte annex bollenschuur. The May Bees, een rauwe indiepopband bleef niet bij de pakken neerzitten en kroop zelf in de telefoon. Volgende week gaat het duo twee weken op toer door de Verenigde Staten en Canada.

Gitarist Gregory: "Dit is de belangrijkste reden voor mijn sabbatical"

Er zijn heel wat bands die het zich afvragen: hoe krijg je het in godsnaam voor elkaar om door Amerika op toer te gaan? Dat niets in de weg hoeft te staan bij de queeste voor wereldfaam, bewijst de Nederlandse indiepopband The May Bees. Niet echt een band die in Nederland de zalen plat speelt of dagelijks op 3FM te horen is. Maar misschien heeft dat er mee te maken dat de band nog geen platencontract heeft. Gitarist Gregory Orange nam een jaar vrij, vertrok naar Canada en spendeerde de hele zomer achter de computer en aan de telefoon. Het resultaat is een tweeweekse toer door Amerika en Canada die op 21 oktober van start gaat.

Hij werkte zeven jaar in de architectuur in Nederland. Toen was het tijd voor bezinning. Gitarist Orange wilde meer met muziek doen en dus besloot hij een jaar vrij te nemen en omdat zijn vriendin uit Montreal komt, was dat een mooie uitvalsbasis. In mei begon hij met het opzetten van een tournee voor The May Bees en op 21 oktober is de officiële aftrap van de tour in zijn tijdelijke thuishaven. “Het organiseren van zo’n toer kost enorm veel energie. Eigenlijk wilden we op CMJ spelen en op Pop Montreal, twee festivals voor de muziekindustrie. Al snel bleek dat we kansloos waren zonder label en boeker. Dus ik ben zelf op zoek gegaan naar allemaal zalen waar mijn favoriete bands spelen. Die heb ik allemaal benaderd. Misschien is het waar dat ik opnieuw het wiel heb uitgevonden, maar ik heb er heel veel van geleerd.”

Orange stuurde promopakketten, of links naar de website via de mail. “Vervolgens begon ik met bellen. Het is belangrijk goed te communiceren en één op één contact is heel belangrijk. Wat dat betreft werkt het in Nederland heel anders. Daar loopt alles via boekers.” En al het werk bleek niet voor niets: twaalf shows in veertien dagen is een goede score. Ook de route die de band af zal leggen is prima te doen: “We maken een rondje -met de klok mee- door het noordoosten van Amerika. Het probleem was om de eerste boeking te doen. Toen die er eenmaal was, kwam de rest vanzelf. Ik wou niet als eerste een show in een klein café bevestigen, dus heb ik gewacht tot de eerste grote zaal toehapte. Uiteindelijk spelen we echt in allemaal behoorlijke zalen, hoor. En soms als headliner,” zegt Orange.

De kern van The May Bees bestaat uit Gregory en drumster Marzj, voorheen League of XO Gentlemen. Marzj is nu nog met een andere band in Afrika. Zij komt volgende week met een ‘ingehuurde’ bassist en de chauffeur. Dat kost natuurlijk heel wat geld. Orange: “Daarnaast huren we instrumenten en hebben we een busje gehuurd. We zullen ook wel af en toe een hotelkamer moeten betalen, maar de boekers van de zalen zeggen allemaal dat we wel bij mensen thuis kunnen slapen. Bij een paar optredens krijgen we betaald. Bij andere krijgen we een deel van de deuropbrengst. Dat kan heel veel opleveren. Ik ga er van uit dat bijvoorbeeld in Montreal heel veel mensen komen kijken. Dan kunnen we weer drie dagen vooruit.”

Nog een probleem voor de band is dat niemand eigenlijk een werkvergunning heeft. Dat kan een probleem zijn, zeker wanneer je met alle instrumenten de grens met Canada over moet. Orange: “We hebben geen label en geen boeker en zijn voor het eerst in Amerika. Nu kunnen we ons nog van de domme houden, mochten er problemen zijn. Maar we nemen geen cd’s of T-shirts mee om te verkopen. Dat is te riskant. Misschien dat we onderweg wel shirts laten maken. Er zijn bedrijven die dat heel snel kunnen.”

Twee weken zonder enige hulp op toer in Noord Amerika, The May Bees bewijzen dat het kan. “We krijgen zelfs geen subsidie. Maar ik zie het rooskleurig in. Op onze site heb ik een verborgen player gemaakt waar je onze laatste cd kunt horen. Ik kan zien dat deze vaak beluisterd is. En we zijn actief bezig met onze Myspace pagina. Het zou wel eens heel druk kunnen worden.” Om zeker te zijn van genoeg bezoek, heeft Orange voor lokale voorprogramma’s gekozen. Soms hielp de eigenaar van de zaal met het uitnodigen van die bands.

De tournee zou helemaal geslaagd zijn als The May Bees er een platencontract aan over houden. “Er komen wel belangrijke mensen kijken. Daar heb ik contact mee gezocht. Maar ik twijfel nog wel. Misschien willen we alleen een distributiedeal en blijven we albums op ons eigen label uitbrengen. Eigenlijk is het belangrijkste van deze toer dat we goed spelen.” Hoewel deze toer nog moet beginnen, weet Orange nu al dat hij volgend jaar weer met zijn band op stap wil. “Ik heb echt veel geleerd. Hier wil ik misschien ooit mijn geld mee verdienen en dan is Noord Amerika ‘the place to be’.

Speciaal voor 3VOOR12/Arnhem-Nijmegen houden The May Bees een toerverslag bij.