Pop in België: Hoe staat het ervoor bij onze zuiderburen?

Koor van positieve geluiden en soms een tikje frustratie

Om de zoveel tijd onderzoekt 3VOOR12 hoe het er bij onze Vlaamse zuiderburen voor staat. De Belgische popmuziek staat al jaren hoog aangeschreven, maar echt grote bands zijn er de laatste tijd niet meer doorgebroken. Een nieuw festival als Play in Hasselt, met vooral nieuwe acts, wordt wel meteen goed bezocht en er is ook weinig te klagen over media-aandacht voor bands van eigen Belgische bodem.

Koor van positieve geluiden en soms een tikje frustratie

Het is eigenlijk wat vreemd. Hoewel de Belgische popmuziek al jaren hoog staat aangeschreven, zijn Belgische bands niet de grote publiekstrekkers op de twee grootste festivals van Vlaanderen, Rock Werchter en Pukkelpop. Op het voorlopige programma van Pukkelpop staat slechts één band uit eigen land: Zita Swoon. Bij Rock Werchter zijn het er acht, op een totaal van 62 acts. "Niet elke band kan headlinen," zegt Herman Schueremans, de directeur van Rock Werchter. "Zelf kiezen we met dEUS en Hooverphonic duidelijk voor twee grote Belgische namen. Je zorgt natuurlijk eerst voor de grote buitenlandse bands en vult dat dan verder aan met bands van thuis. Ik verwacht wel dat Pukkelpop met meer acts van hier komt, maar wellicht dat de balans dit jaar inderdaad naar Werchter uitslaat." Een woordvoerster van Pukkelpop bevestigt dat er nog nieuwe Belgische namen op het programma komen. Het Play Festival in Hasselt zit in een andere categorie. Play werd begin mei voor het eerst gehouden en 3VOOR12/Limburg was hier uitgebreid bij aanwezig. Nieuwe bands uit België én Nederland kregen in popzaal Muziekodroom en de binnenstad de kans zich te presenteren. Patrick Vanderwalle van Muziekodroom is erg tevreden over de eerste editie: "De opkomst was niet slecht, zeker voor een eerste editie. We hadden totaal geen verwachtingen, maar de zaal zat met 7000 mensen vrij goed vol. Het is altijd moeilijk in te schatten, maar zeker hier in Limburg is er altijd wel veel vraag naar alternatieve muziek. De selecties voor de bandwedstrijd Limbomania worden ook altijd goed bezocht." Veel belangstelling voor nieuwe bands dus, en volgens Vanderwalle zijn er ook veel nieuwe festivals dit jaar. "Het was een tijdje veel minder, maar dit jaar zie je ze overal weer uit de grond schieten. In alle mogelijke hoeken en gaten zijn nieuwe speelmogelijkheden, daardoor worden ook nieuwe bands als Mint en A Brand enorm gesteund." Vincent Loozen, oprichter van het zopas opgeheven blad Deng is ook erg positief over het Play Festival. "Het kan iets soortgelijks als Noorderslag worden. Ik heb er veel goeds gezien, al waren er ook nog wel wat kinderziektes. Blijkbaar hadden we zo'n showcasefestival nodig. Ik denk dat het nooit verkeerd is voor de scene en de industrie." Het ging wat minder met Belgische bands de laatste tijd. Na een aantal gouden jaren lijken er de laatste tijd geen grote namen meer door te breken. Volgens Loozen ligt dat niet aan de kwaliteit: "Ik denk dat het commercieel niet zo goed gaat, maar er zijn goede en originele bands die nu aankomen. Bijvoorbeeld Absynthe Minded, daar verwacht ik van dat het een heel grote band wordt. Op een bepaald moment zal de tijd weer rijp zijn en ik denk dat het moment daar is." Buitenlands succes blijft wel belangrijk voor de Belgen, zegt Loozen: "Een goede band wil elk land veroveren en Nederland is voor velen het makkelijkst. Maar veel acts ontdekken dat Duitsland ook niet per definitie vies is. Zoals Helmut Lotti ons geleerd heeft: als je in Duitsland succes hebt, dan ben je binnen." Dave Peters zit als presentator van het programma Brussel Vlaams op Studio Brussel altijd bovenop de nieuwste Vlaamse bands. "Ons programma bestaat al vier jaar en we zitten nog elke zondag vol met nieuwe muziek. Het houdt maar niet op. We zijn ook niet tevreden met tweederangs bands, maar zelfs met ons kwaliteitsfilter houden we een groot aanbod over." Het is voor Peters moeilijk om het succes van de Belgen uit te leggen: "Veel bands vertrekken uit een soort van minderwaardigheidscomplex. Ze hebben niet veel ambitie en denken: als we bij Humo en Werchter spelen, dan zijn we rond. Op een of andere manier werkt die kleinheid of bescheidenheid. In Nederland heb je veel bands die zeggen dat ze de wereld willen pakken, maar dat zijn vaak weer minder interessante bands. FM-Rock, noemen wij dat hier." Iets dieper in de Belgische underground gebeuren ook absoluut interessante dingen, vertelt Peter Deschamps van het Belgisch/Nederlandse tijdschrift Gonzo Circus: "Er gebeurt ongelofelijk veel en het komt ook uit alle mogelijke richtingen. Door de opkomst van internet kunnen fans van de stijlen in de niche makkelijker aan informatie komen. Ik zie ook wel gebeuren dat de mainstream en de underground elkaar meer gaan ontmoeten. Smaken gaan zich vermengen, je ziet nu al veel bands die met mengvormen van muziekstijlen bezig zijn." Deschamps vindt wel dat de Belgische media dan meer aandacht zullen moeten besteden aan bands buiten de mainstream. Tegelijkertijd relativeert hij de rol van Gonzo Circus: "Wij vinden de muzikanten het belangrijkst. We zijn wel heel selectief omdat we niet alles kunnen coveren. We willen de boeiende muziekstromingen zichtbaar maken, maar we zien onszelf niet als katalysator van de underground." Wie zelf wil gaan beoordelen hoe rockend België zich redt anno 2006, maar niet de grens over wil, kan van 7 tot 10 juni terecht in het Vlaamse Cultuurhuis De Brakke Grond in Amsterdam. Het cultuurhuis bestaat 25 jaar en viert dit met 120 artiesten. Optredens zijn er onder andere van Venus, Think of One, Milow en Mo & Grazz. De nieuwe Vlaamse popidolen Mint staan vanavond (17 mei) in onze eigen Club 3VOOR12.