Terwijl in Nederland begin jaren tachtig de angst voor 'een Rus in je achtertuin' net zo sterk aanwezig was als het 'stop-de-neutronenbomgevoel' waren het band als U2 en Echo & The Bunnymen die tot volle bloei kwamen. Dan was er ook nog The Sound, een kwartet uit Engeland, dat in dezelfde vijver viste maar nooit het grote publiek wist te bereiken. De gefrustreerde band stopt er in 1989 mee. Tien jaar later zet de manisch depressieve frontman Adrian Borland zelfs een punt achter zijn leven, waarvan hij de laatste jaren in Haarlem en Amsterdam doorbracht. Hij sprong voor de metro in Wimbledon. Maar fans van de band kunnen binnenkort hun hart ophalen aan de vijf concerten die ooit door de Nederlandse radio werden opgenomen en het alsnog voltooide album The Amsterdam Tapes van Borland. Initiatiefnemer van het soloalbum Bart van Poppel: "Voor bands als Editors en Interpol is The Sound van groot belang." De vijf live concerten worden uitgebracht door het Engelse label Renascent. Labelbaas Mick Griffiths: "Eigenlijk ben ik boekingsagent. The Sound was de eerste band waarvoor ik ooit ging boeken. Ik kocht hun album Jeopardy en had nog nooit zoiets goeds gehoord. Later wilde ik een eigen platenlabel maar wist nog niet wat ik wilde uitbrengen. Iemand riep: waarom brengen jullie die oude Sound albums niet opnieuw uit. Daar zijn we toen maar mee begonnen. Verder brengen we veel vergeten parels uit die tijd uit. Nu was de tijd rijp voor 'The Dutch Radio Recordings'. The Amsterdam Tapes van Adrian Borland is een album waar meer tijd en geld in is zit. Amsterdamse muzikant en producer Bart van Poppel is het afgelopen jaar bezig geweest de demo met veertien nummers die Borland in 1992 in Amsterdam opnam af te maken. "In 2000 zette ik alle tapes die ik ooit had opgenomen over in ProTools in mijn computer. Ik kwam toen voor de zoveelste keer de demo's die Adrian met Victor Heeremans had opgenomen tegen en dacht: ik moet ze of nu weggooien, of ik moet er iets mee doen. Maar dan moest dat natuurlijk wel goed gebeuren." Het label Pop One Records van Van Poppel en Gerrie van der Zwaard zorgde voor de financiën om muzikanten te kunnen inhuren. "De oorspronkelijke tapes waren met lelijke drumcomputers en synthesizers gemaakt. Ik heb alleen de stem van Adrian en de gitaren laten staan. De rest is opnieuw ingespeeld. Ik heb het voltooid in de geest van toen. Maar het is, net als de muziek van The Sound eigenlijk tijdloze muziek." De oorspronkelijke opnamedagen met Borland kan Van Poppel zich nog goed herinneren: "Iedere ochtend rende hij naar de slijter om veel goedkope witte wijn te kopen. Dat dronk hij de hele dag. Hij luisterde veel naar Achtung, Baby van U2 en was ervan overtuigd dat Bono ergens tegen hem zong: Adrian, it's me. Het was een hele hete zomer en op de demo hoor je twee junks ruzie maken in de steeg naast de studio. Dat heb ik er nu allemaal afgeknipt." Van Poppel is er van overtuigd dat Borland zou staan te juichen als hij het eindresultaat zou hebben gehoord. De twee leerden elkaar kennen via het PA-bedrijf waar Van Poppel in 1982 voor werkte. "Ik werd met The Sound op tour gestuurd. Het klikte meteen. Door de jaren heen kwamen we elkaar tegen en hielden contact. Ik mocht hem graag. Maar hij kon ook heel egocentrisch zijn. Tijdens een depressieve periode kon hij ook heel neerslachtig zijn. Hij heeft wel eens een schaar in zijn eigen nek gestoken. Maar ik maakte hem meestal mee als hij manisch was. Dan was hij creatief en was het een spraakwaterval." De eerste reacties op The Amsterdam Tapes zijn goed: "We hebben er in eerste instantie 1000 stuks laten persen en zijn daar al vrij zeker door heen. Via MySpace komen we er achter dat er inmiddels veel fans in Amerika zijn. In 1992 zat niemand op Borland te wachten. Het was de tijd van Lenny Kravitz en The Black Crowes. Nu hoor je aan bands als Interpol en Editors dat The Sound van groot belang is geweest." Ook Griffiths ziet een afzetgebied voor zijn vijf cd's: "We maken ze heel goedkoop. Daarnaast is het geen box, maar kunnen mensen de concerten apart kopen." Hij heeft inmiddels wel gehoord van het project van Van Poppel: "Het is fantastisch. Een heel ongewoon project. Maar het is vaker gedaan. The Beatles hadden op een gegeven moment nog een single met de stem van de overleden Lennon." Naast Borland is inmiddels ook toetsenis Max Mayers inmiddels overleden. Bassist Graham Bailey leeft teruggetrokken in Amerika waardoor alleen drummer Mike Dudley nog betrokken is bij de muziek van The Sound en Adrian Borland. Griffith: "Vroeger schreef Adrian altijd de 'liner notes' op de hoesjes van de heruitgaven. Nu doet Mike dat. Hij is 'heel blij' met de live albums en was verbaasd hoe goed de band altijd was. Griffith: "Natuurlijk vas The Sound gefrustreerd dat ze nooit echt zijn doorgebroken. Maar elke band is gefrustreerd. Dat houdt ze scherp en is belangrijk om de competitie aan te gaan." De live albums van The Sound komen 3 juli uit. The Amsterdam Tapes verschijnt op 31 mei en de presentatie van het album -met onder andere gastvocalisten Mark Burgess (The Cameleons), Maginn (Supersub, Moke) en Maurits Westerik (Gem)- vindt plaats op 4 juni in Paradiso. Komende woensdag speelt de band ook in Club 3VOOR12.