Nalatigheid belastingsformulieren nekt beginnend artiest

DJ Dano: “Na wat mij is overkomen bewaar ik zelfs de bonnetjes van mijn sokken.”

1 april is niet alleen de dag der grappen en grollen, maar ook de dag dat Nederlanders hun belastingsformulieren in moeten leveren. En dit jaar worden bijverdieners extra hard aangepakt. Vooral beginnende artiesten maken de fout dat ze pas te laat beseffen hoeveel belasting ze eigenlijk moeten betalen.

DJ Dano: “Na wat mij is overkomen bewaar ik zelfs de bonnetjes van mijn sokken.”

Behalve een uitstekende dag om grappen uit te halen is 1 april ook de datum, waarop Nederlanders hun belastingformulieren ingeleverd moeten hebben. Veel muzikanten zien deze jaarlijkse deadline met lood in de schoenen tegemoet, want artiesten en belastingformulieren zijn nu eenmaal geen match made in heaven. Tot overmaat van ramp heeft de belastingdienst dit jaar aangekondigd bijverdieners extra hard aan te pakken. In een agressieve reclamecampagne ("En als we streng zeggen, dan bedoelen we ook streng!") wordt dit heugelijke feit nog eens onderstreept. Feest dus voor de artiest, die dit jaar nog harder moet beven voor de inspecteur. Iemand die als geen ander de knoet van de inspectie heeft gevoeld, is Daniel Leeftlang - beter bekend als hardcoredeejay van het eerste uur Dano. In de vroege jaren negentig was zijn hobby een goed betalende baan geworden. Het ene moment stond Leeftlang nog af te wassen op het Leidseplein, het andere verdiende hij met boekingen over de hele wereld een paar ton per jaar. Na een jaar of vijf begon het bij Leeftlang pas te dagen dat hij eigenlijk nog nooit belasting had betaald. Deze nalatigheid zou hem duur komen te staan. Leeftlang stapte zelf naar de belastingdienst toe, die vervolgens een inspecteur langs stuurde. "Ik had netjes mijn platen en apparatuur uitgestald om het hem zo gemakkelijk mogelijk te maken," vertelt hij. "Ik bleek iets van anderhalve ton aan vinyl te hebben." De inspecteur, die de toepasselijke achternaam Tax droeg, vroeg om de bonnetjes van al deze aankopen, maar die had Leeftlang nooit bewaard. Hij kon niets aftrekken en kreeg een boete van 140.000 euro. Daarbovenop moest hij 200.000 euro inkomstenbelasting betalen. Leeftlang: "Ik was zo naïef om zelfs al mijn zwarte boekingen op te geven!" Dat kostte hem dus in totaal 340.000 euro, een bedrag dat hij uiteindelijk pas vorig jaar helemaal heeft afbetaald (de boete werd opgelegd in 1996). Arjo Klingens van Drillem is één van de weinige artiesten die de belastingwereld van binnen en van buiten kent. Tot vorig jaar werkte ze bij belastingadvieskantoor All Arts, dat zich specialiseert in belastingperikelen van artiesten. "Veel muzikanten beseffen niet dat ze onder de speciale artiestenregeling vallen," vertelt Klingens. "Ze moeten zich fiscaal anders gedragen dan gewone burgers." Maar de grootste fout die beginnende artiesten maken is dezelfde nalatigheid die Leeftlang heeft genekt. Leeftlang raadt een ieder dan ook aan al zijn bonnetjes te bewaren: "Na wat mij is overkomen bewaar ik zelfs de aankoopsbewijzen van mijn onderbroeken en sokken." Zelf overweegt hij sterk om weg te gaan uit Nederland. Zodra zijn dochter oud genoeg is om zelfstandig te wonen, trekt Leeftlang naar warmer en fiscaal voordeliger oorden. Maar voor wie in Nederland blijft is het zaak om zo snel mogelijk in het reine te komen met de fiscus. Want als er één instantie is die niet kan lachen om een 1 april grap, dan is het de belastingdienst.