Veel geld heeft Richard Archer, frontman van het Londense bandje Hard-Fi, niet op zak. Hoeft ook niet, hij wordt momenteel geleefd, hij toert van hot naar her. Maar hij kan ook verdomd goed met een bescheiden budget omgaan. Zo’n vijfhonderd euro was genoeg voor het lanceren van hun carrière: evenveel als het kopen van een verrotte computer en de huur van een pand wat vroeger een 24-uurs café was voor taxichauffeurs. “En illegale software, al kan ik dat beter niet vertellen”, lacht Archer. “Maar je kan tegenwoordig voor bijna geen geld een goedklinkende plaat opnemen.” Het is stiekem de droom van iedere bandje, dat in eigen beheer een plaat opneemt: de hele oplage verkopen, en misschien wel veel meer. “Het plan was eerst om de eerste duizend te verkopen en met de opbrengst daarvan weer de volgende duizend te betalen”, legt Archer uit. Bijna onvoorstelbaar dan dat het anderhalf jaar later na het tekenen bij een major inmiddels om honderdduizenden exemplaren gaat. In Engeland is hun album Stars Of CCTV inmiddels dubbel platina, 600.000 stuks, en het eind is nog niet in zicht. Toegegeven, de band heeft hun eigen beheer-debuut wel opnieuw opgenomen en aangevuld met extra nummers. Wel in stijl overigens: opgenomen in dezelfde huis-tuin-en-keuken-studio met dezelfde soms crashende computer. Maar het raamwerk was er al, hun hiphop manier van produceren en radiovriendelijke liedjes als Hard To Beat, die het hoofd op hol brachten van precies de juiste mensen in de muziekbiz. “Maar het is niet zo dat je rustig kunt afwachten, totdat er iemand aanbelt met een contract”, benadrukt Archer. ‘Je moet er wel wat voor doen’, om met de Veronica-leuze te spreken. Daarom kwam Hard-Fi op het idee dat ze zelf een videoclip moesten opnemen. Archer: “Het liefste iets in de stijl van Sabotage van The Beastie Boys, of van die overvliegende vliegtuigen uit die clip van U2, maar computer animaties konden we niet betalen”. Kwam het even mooi uit dat ze in de Londense buitenwijk Staines net onder de rook van vliegveld Heathrow wonen. Hup, over het hek. “Het ergste wat ons zou kunnen overkomen, was dat we neergemaaid zouden worden door een anti-terrorisme team. Maar nee, het leek erop dat iedereen dacht dat we toestemming hadden. Het ergste was nog om te playbacken op het geluid van de meegebrachte ghettoblaster onder het lawaai van de opstijgende Boeing 747’s. Hoe we dat ooit synchroon hebben gekregen…”, herinnert Archer zich. Toch zijn er ook besparingen die Archer niet goedkeurt. Hun albumtitel Stars Of CCTV, helden van de bewakingscamera’s, verwijst daar naar. Die titel heeft niets van doen met de terroristische aanslagen in Londen, waarbij dat soort camerabeelden van de daders regelmatig op tv te zien waren. Archer: “In Londen sta je gemiddeld 800 keer per dag op een bewakingscamera. Ze zeggen dat het voor je vrijheid en veiligheid is, maar je voelt je meer als een bekeken laboratoriumrat. Toch hielp het systeem niet. Het is alleen maar opgezet om te besparen, want ze hebben liever een mannetje achter die schermen, dan twintig wijkagenten, die weten wat er leeft.” Luister naar het hele interview van Menno Visser met Richard Archer van Hard-Fi.