Voor de tiende keer rijdt de Fast Forward Dance Parade (FFWD) dit jaar door Rotterdam, op 12 augustus. In de laatste aflevering van Ziel & Zaligheid van dit seizoen vertelt organisator Henk Witteveen over de ontstaansgeschiedenis van het jaarlijkse feest. Na tien edities blijkt de focus van Witteveen, die zichzelf ‘sfeerbeheerder’ noemt, zich te verplaatsen van de parade zelf naar de rest van de stad: “Daar kun je nog iets toevoegen aan de algemene feestvreugde. We zijn eigenlijk te leuk om door de beste straten te gaan. De Witte de With mogen we bijvoorbeeld niet meer in, omdat er teveel mensen zijn. Dus moeten we toch weer naar die grote straten en dan heb je de ruimte om dingen toe te voegen. We hebben sinds drie jaar een podium onder de Erasmusbrug staan, waar ook gedraaid wordt.” Hoe verloopt de dag van FFWD nu precies voor Witteveen? “Bij de start is er een leuke spanning, want vanaf 11 uur staan alle wagens er al. Dan zie je van alle kanten deejay’s en danseressen een beetje ontheemd rondlopen. De eerste bezoekers zijn er dan ook, je hebt al veel Rotterdammers die even komen kijken wat er dit jaar weer gebeurt. Routine wordt het nooit, maar er zijn wel een aantal dingen die je niet meer verrassen.” Het blijkt voor Witteveen niet mogelijk om met een van de veertig wagens rond te rijden. “Dat is voor mij net iets te ingewikkeld. Ik heb het een keer geprobeerd, een halfuurtje, maar dan schieten er nog honderdduizend dingen door mijn hoofd die nog moeten. Ik ben er te onrustig voor.” De muzikale opvoeding van Witteveen is niet begonnen met zijn ouders, maar met de Soulshow van Ferry Maat. “Voor deejay’s van mijn generatie is dance begonnen met Ferry Maat. Donderdagavond zat je met een cassetterecorder klaar en nam je dat op. Zonder de stem van Ferry, dan deed je het goed. Met soul is toch alles een beetje begonnen, van soul naar disco naar dance.” De organisator ging pas laat voor een carrière in de dancescene. Als kind had hij geen flauw idee wat hij wilde worden: “Ik verbaas me er nog altijd over hoe weinig informatie je krijgt als je een beroepskeuze moet maken. Het is toch toeval waar je uiteindelijk terecht komt. Ik ben zelfs nog eens mee geweest naar een test voor een accountantstoestand. Zeker mensen die me kennen zullen zich daar niks bij kunnen voorstellen, want boekhouden is niet mijn sterkste kant. Maar stel je voor dat ik er was aangenomen.” Via het tijdschrift Dance Update, waar hij advertenties verwierf, kwam Witteveen in aanraking met de dancescene. Met een groep gelijkgestemden werd er een plan ingediend bij de gemeente Rotterdam voor een Nederlandse versie van de Love Parade. Witteveen doet een poging om uit te leggen wat zo speciaal is aan de Berlijnse parade: “Het is sowieso iets wat je nergens anders hebt. Een parade is niet statisch: je kunt mee met je eigen muziek, of je blijft staan en dan komt er van alles langs. Er zijn ook nog eens ontzettend veel mensen bij elkaar. Bij ons is het nog net iets anders als in Berlijn, want daar komt ook echt iedereen voor de Love Parade. Je komt niemand tegen die toevallig de hond aan het uitlaten is.” En zo is het tien jaar later en moet de sfeerbeheerder zich zorgen maken over uiteenlopende zaken als de routeplanning en of bepaalde wagens niet ‘té bloot’ zijn. “Vorig jaar was één van de wagens behoorlijk naakt, met twintig gebodypainte meisjes. Daar is wel even discussie over geweest, zo van ‘moet dat nou’? Je confronteert toch mensen die eigenlijk niet bewust daarvoor komen. Op een festival weten mensen ongeveer wat ze krijgen, maar als je langs een bejaardentehuis rijdt, kan ik me voorstellen dat mensen er een beetje van schrikken. Daar moet je rekening mee houden.” Luister naar de hele uitzending van Ziel & Zaligheid, waarin Leonieke Daalder verder praat met Henk Witteveen over wat FFWD betekent voor Rotterdam, het ‘love’-gevoel van de hoogtijdagen van housemuziek en natuurlijk over zijn favoriete platen.