Met het verschijnen van het tweede Spinvisalbum Dagen Van Gras, Dagen Van Stro, lijken twee zaken uit het muzikale leven van Erik de Jong verdwenen. Eén is Vader Walter die zijn zoon jaren op gitaar begeleidde. Erik de Jong: “Het gaat heel goed met mijn vader, maar zoals we op dit moment met Spinvis spelen, zou het te vermoeiend voor hem zijn. Onlangs zijn mijn ouders naar Duitsland verhuisd. Daar liggen zijn roots.” Wie denkt dat de 73-jarige De Jong geen gitaar meer speelt heeft het mis. Zoon Erik: “Hij speelt een soort volksdansmuziek. Veel vrienden van mijn ouders doen aan volksdansen. Hij begeleidt ze op gitaar. Verder speelt hij nog geregeld jazz: Jango Rheinhardt enzo.” Onlangs was Walter nog wel op televisie te zien. Erik: “We waren samen te gast bij MTV bij ‘Just Like Daddy’. Dat vond hij leuk om te doen.” Ondanks dat Spinvis momenteel veel optreedt, is Walter nog niet komen kijken. Hij komt waarschijnlijk naar Paradiso. Het nieuwe album is ook nog geen favoriet bij pa. Erik: “Het gaat voor mijn vader pas leven als hij het zelf kan spelen. Bij de vorige cd viel het kwartje ook pas toen we samen die liedjes uitwerkten voor de optredens.” En dan verdween er in 2005 nog iets uit het muzikale leven van Spinvis: het liedje Het Mes van God, dat Erik de Jong schreef voor Souk: Dutch Maroccan Music Experience, werd voor die gelegenheid afgekeurd. Erik: “Ik heb vervolgens dat liedje begraven. Mij is gevraagd het nummer later opnieuw uit te voeren. Maar buiten de context van die Marokkaanse avond zou het liedje echt als een mes werken; dan zou het teveel lading krijgen.” Het enige dat er nog is van Het Mes Van God is een demo. Erik: “Dat was een werkversie voor het orkest waar we het liedje mee zouden opvoeren. Het mooie van de orkestversie is dat er een grote oet-partij in het midden zit. Dat is een soort luit en het vormde een mooi contrast met het Mahler-achtige gedeelte ervoor en erna.”