Mike Kivits, oftewel Aardvarck, is opgegroeid in de 'sloppenwijken' van Den Bosch. Al van jongs af aan was hij gebiologeerd door de uitwerking die muziek op dansende mensen heeft. Zijn Indonesische familie bracht hem al op jonge leeftijd in aanraking met wilde feesten. Kivits hield in de tachtiger jaren van hip hop, maar raakte later in aanraking met de eerste acidhouse en was verkocht. Hij draaide daarna op veel techno- en housefeestjes, maar verloor na 1994 zijn interesse in het genre.
Samen met Steven de Peven bracht Kivits breaks en nu-funk platen uit onder de naam Rednose Distrikt. Maar af en toe maakte hij in zijn studio nog wel eens een technotrack, geïnspireerd door zijn grootste technoheld Carl Craig. Een compilatie van de vierkwartsnummers die Kivits de afgelopen zes jaar maakte verscheen onlangs op zijn album Cult Copy, dat tegen alle verwachtingen insloeg als een bom.
"Eigenlijk weet ik helemaal niets van de hedendaagse techno," geeft Kivits gniffelend toe. "Ik kom al meer dan tien jaar niet meer op technofeestjes." Hij weet niet eens wie alle deejays zijn die zijn platen in hun top tien hebben staan. Kivits had eigenlijk niet eens het plan gevat om een techno-album te maken. 't Is dat Rush Hour, het label waar ook Rednose op uitbrengt, ernaar vroeg. "Ik wilde eigenlijk gewoon een paar 69-tracks maken (pseudoniem van Carl Craig)," zegt hij.
In de toekomst wil Kivits zich misschien wel meer met techno bezig houden. "Maar ik vind het draaien met Steven de Peven zo leuk. Dus ik hoop dat ik met hem iets onder de naam Technose Distrikt kan doen." Toch zal hij zich nooit op één stijl toeleggen. Aardvarck hoeft niet zo nodig te scoren. Liever maakt hij de muziek die in hem opkomt.
Luister naar het interview, waarin Kivits ook vertelt over hoe hij uit zijn coma ontwaakte, over de slechte mixen van Van Bellen en nog veel meer.
Aardvarck heeft last van pure nostalgie op Cult Copy
Aardvarck: “Ik weet helemaal niets van hedendaagse techno”
Mike Kivits aka. Aardvarck leeft wat techno betreft in het verleden. Zijn grote held Carl Craig maakte na 1994 nog maar weinig wat Kivits kon bekoren. Dus ging hij diens oude stijl maar kopiëren. Het resultaat was een techno-album dat door de critici laaiend enthousiast werd ontvangen. Maar Kivits weet eigenlijk niet eens wie al die mensen zijn, die deze plaat zo mooi vinden. Daarvoor gaat hij al te lang niet meer naar technofeesten.