Op Vloeistof, het derde album van Zwollenaren Opgezwolle, liet het hiphoptrio zich al van een donkere kant zien. De wereld van rappers Rico, Sticks en producer Delic werd er in twee jaar tijd niet veel vrolijker op. Op Eigen Wereld laat Opgezwolle zich van een nog donkerder kant zien. En voor wie de point van de eenentwintig nummers nog zou missen hebben de ontwerpers van bureau Hotel het schijfje in een pikzwart doosje gestopt. It's like, how much more black could this be? Maar dan in het Nederlands dus. Het album is deze week Disque Pop. Zeg je hiphop, zeg je cameo's: een mooi woord voor de gastrolletjes die rappers en producers bij elkaar opvoeren. Bij Opgezwolle en hun maatjes van het Topnotch label liepen de kruisbestuivingen door de jaren heen uit de hand: Opgezwolle met Kubus, Jawat met Opgezwolle, Duvelduvel met Kubus enzovoorts en zo verder. Het gevolg was dat bovengenoemde acts als totaalrevue op pad gingen. Als Buitenwesten zette het hele zooitje ongeregeld menig podium uit het clubcircuit op zijn kop. Maar op Eigen Wereld wordt de deur niet meer echt platgelopen. Jawat komt nog langs in Gekkenhuis, Duvel doet mee op Passievrucht / Bosmuis en Raymzter in Ut Is Wat Het Is. Verder Postman Shyrock, Winne, James en Josje. De duimen gaan absoluut omhoog voor de bijdrage die de Zwolse volkszanger Bert Vrielink levert in Park. Met het stemgeluid van een soort bejaarde Henny Vrienten weet hij een sprankje melancholie aan het eind van het album toe te voegen. Goede keus! De beats van Delic zijn duister en zompig als het strafschopgebied van een amateurclub op een druilerige zaterdagochtend. De tracks bestaan voornamelijk uit vette elektronica over traag gebeuk uit drumcomputers. Hier en daar voegt een sample iets toe. Verder komt er in het nummer Eigen Wereld een sprookjesplaat langs en in Passievrucht / Bosmuis zijn Koot en Bie die als Jacobse en Van Es uit de platenkast van -waarschijnlijk- de ouders van Delic getrokken. De songs Gerrit (veertiende op de cd) en Ukkie (vijftiende) zijn een mooie krachtmeting tussen de rauwe Sticks en de goedlachse Rico. De laatste rapt lekker gul en heeft grappige, vindingrijke teksten. In de meeste andere nummers komen Rico en Sticks allebei aan het woord en geven elkaar genoeg ruimte. Eenentwintig nummers Opgezwolle is misschien iets teveel van het goede. Waarom het instrumentaaltje De Jug (met ene Fred Zomer op de sopraansax) na ruim een uur als twintigste langskomt is mij een raadsel. Een kwartiertje korter had Eigen Wereld best kunnen duren. Maar dat is muggenziften. Er zit immers een knop op je cd-speler. Deze tekst uit het bruggetje en refrein van albumopener en nieuwe single Hoedenplank is eigenlijk de perfecte bijsluiter van Eigen Wereld: We brengen je dag hoe dan ook goed op gang 's Ochtends vroeg naar je werk Voer voor je hoedenplank ... Voer voor je hoedenplank Hoedenplank Tast toe Proef die woofer Hiphop doet het nog altijd het beste in de auto en -inderdaad- je basboxen krijgen er met deze vierde van Opgezwolle flink van langs. Voer voor je hoedenplank. Mooi om de ochtendspits mee door te brengen. En dan kan zo'n album natuurlijk niet lang genoeg duren. Eigen Wereld is tijdelijk in De Luisterpaal te beluisteren