Ziel & Zaligheid: Jaap Boots is nog steeds een lucky bastard

“Ik wil het liefst oud worden op Long Island, New York, als schrijver”

Zoals inmiddels volop bekend is gemaakt, vertrekt Jaap Boots als presentator bij Club 3VOOR12. Een groot gemis, maar ook een opstap naar iets nieuws voor de aloude gastheer van de wekelijkse talk- rock- en dance show. Want de ambities en kansen zijn er niet minder om geworden. Luister naar een speciale uitzending van Ziel en Zaligheid. Met muziek van Peter Koelewijn, Echo & The Bunnymen en The Descendents. Joe gastheer op de praatstoel!

“Ik wil het liefst oud worden op Long Island, New York, als schrijver”

Jaap Boots bereikt toevallig ook nog de benadigde leeftijd van 45 jaar op de dag dat Leonieke Daalder hem interviewt in Ziel & Zaligheid - 7 februari. De show is een dag van tevoren opgenomen, omdat de woensdag (normaal is Ziel & Zaligheid dan live) voor Jaap gereserveerd is voor zijn eigen repetitie met de Jabo Super Fanfare. Aan het slot van zijn laatste Club 3VOOR12, zal Jaap met muzikale vrienden het einde van een tijdperk inluiden. De Jabo Super Fanfare is een gelegenheidsband met o.a. Solex, Def P, JW Roy en bandleden van Caesar, Peter Pan Speedrock en Drillem. En dan valt om één uur 's nachts het doek na 7 jaar Club 3VOOR12 en 9 jaar ander werk voor VPRO radio 3 / 3FM. "Vorig jaar kreeg ik een burnout. Dat zet je aan het denken. Ik heb toen met Gerard Walhof, de baas van Radio 3 bij VPRO, in de tuin zitten praten en heb hem verteld dat ik ermee wilde stoppen. Het is een goede beslissing. Het is gewoon genoeg geweest. Ik kan me niet genoeg meer verdiepen in rockmuziek, vooral actuele rockmuziek. Die veertig cd's per week beluisteren, gezeur van beginnende bandjes die hun demootje willen laten horen, het werd me te veel. Ik kon me niet meer ontwikkelen, terwijl ontwikkeling wel belangrijk voor me is. Mijn ideaal was om van Club 3VOOR12 een soort Jools Holland uitzending te maken, compleet met TV-uitzending, maar daar was bij de VPRO geen belangstelling voor. En op deze manier kon ik het programma niet naar een hoger plafond tillen. Je werkt toch volgens een 3fm formule; een dieptegesprek met een muzikant zit er niet altijd in. De routine sloeg toe en het ergste was: de routine in het plezier. Toen moest ik maar 'ns ophouden. Ik voel me er te oud voor! Ik wilde voorkomen dat ik cynisch zou worden, zoals een Henk Westbroek." Jaap doet de naam van het programma eer aan; hij legt zijn complete Ziel & Zaligheid bloot, te beginnen met zijn vroegste herinneringen aan popmuziek. "Ik kom eigenlijk totaal niet uit een muzikale familie, popmuzikaal niet, dan. Ik had wel vriendjes met hippieouders die naar Joost den Draaijer luisterden, maar bij ons thuis klonk Jasperina de Jong en Wim Sonneveld." Toch zou het niet lang duren voor Jaap Boots popmuziek zou ontdekken. "Het was TopPop of nog een programma van langer geleden, er schiet mij een man binnen, ene Eddy bij de NCRV, en die had een popprogramma. Ik was een jaar of tien of elf en ontdekte The Sweet, Mud The Rubettes, Middle Of The Road... blonde meisjes in hotpants. Ik draai 't nog wel eens vanwege sentimental reasons. Maar Peter Koelewijn was de eerste nederlandstalige rock 'n'roll en dat vond ik wel heel bijzonder. Samen met een vriendje, Koos Rozendaal, heb ik ooit Kom Van Dat Dak Af gespeeld. We waren met z'n tweeën, gebruikte een wastobbe en daar hadden we een stuk papier omheen gehangen: Jaap en zijn Rockets. Onze show was een groot succes. Peter Koelewijn heeft veel betere werken gemaakt. Als Ik God Was (KL204) is een bloedstollend meesterwerk. Als man vind ik Koelewijn niet aangenaam, maar ik heb respect voor wat hij gedaan heeft." Later zou Boots zijn echt grote muzikale held ontdekken: Bruce Springsteen. "Ik groeide op in Bergen, Noord-Holland. Het was een idyllische omgeving met de weilanden en het strand. In de zomer kwamen de toeristen en meisjes uit Duitsland; de puberteit was een groot luilekkerland. Dat was de tijd dat ik Thunder Road van Springsteen ontdekte. Ik was inmiddels vijftien of zestien, en ik had al een lange tijd naar Uriah Heep, Supertramp, Rush en Boston geluisterd en zag toen ineens in de OOR een foto van Springsteen. Punk was aan het losbarsten, maar dat was nog niets voor mij. Ik kon me totaal verplaatsen in die teksten: Waar moet ik heen, waar sta ik, wat doe ik in dit dorp? Eigenlijk een soort 'Bartje zoekt het geluk'. Ik kon gaan werken in de bollenkwekerij, maar ik dacht het niet. Springsteen dacht het óók niet. Er is zoveel meer dan dit! Toen begon ik met reizen. Ik ging tegen de zin van mijn ouders op mijn achttiende per trein naar München en ging van daar liftend verder door Europa." Zijn moeder had doodsangsten uitgestaan, Jaap had zich volledig losgeweekt van het thuisfront. Hij stuurde tijdens zijn lange reis, geen kaart, belde niet, liet niks van zich horen. "Volledig on my own". Luister vandaag, 8 februari om 13.00 verder naar het gehele interview dat Leonieke Daalder met Jaap Boots hield in Ziel en Zaligheid. Hoor welke trieste gebeurtenis in de jaren '80 verbonden is met Killing Moon van Echo & The Bunnymen, wat Nick Cave voor Boots betekent en hoe Boots bij de VPRO belandde: "Bram van Splunteren heeft mij geïntroduceerd bij Lotje Ijzermans en Fons Dellen bij het programma Nozems-a-gogo in 1990. Ik was hogelijk verbaasd. Ik was een lucky bastard dat hij dat aan mij vroeg. En dat gevoel van een lucky bastard zijn heb ik altijd gehouden." Jaap gaat nu bij 747 AM werken, bij het programma Music Hall. 747 AM wordt bedreigd met ophef, maar om in zijn eigen woorden te blijven: "Dat zien we dan wel weer."