State-X New Forms zocht in 2006 de verbreding dichtbij. Naast de grote en kleine zaal van het Paard van Troje Paard en het eigen café deed ook het naastgelegen ‘Basement’ dit jaar mee aan het festival. Het bleek een perfecte uitbreiding voor het festival. Dit ondergrondse gewelf zorgde voor een perfecte sfeer bij de verschillende experimentele acts. Tel daarbij op het zogenaamde prakpodium in de foyer van ’t Paard en je hebt een perfecte waaier aan podia. Daar, op het prakpodium kon je de meest bizarre acts van het festival zien. New Kid On The Blokfluit, Bavaria Cowboy, The Phantom Story en een heus glasorkest, het komt hier voorbij.
Maar laten we beginnen bij het begin. De avond wordt geopend door Masonic Youth, dat al meteen de toon zet voor het festival. De luguber ogende act maakt krakende en piepende soundscapes en noise. Rond de klok van tien is de grote zaal van het Paard van Troje tot de nok toe gevuld dankzij grote publiekstrekker Sonic Youth. Het ziet er indrukwekkend uit, de grote dampende menigte wachtend tot de heren en dame van Sonic Youth dan eindelijk weer eens een optreden in Nederland geven. Het blijkt het wachten meer dan waard en de act van de Amerikanen is na al die jaren nog steeds indrukwekkend te noemen.
Het échte hoogtepunt van de eerste festivaldag begint echter zo’n drie kwartier ná Sonic Youth. Het is de Japanse band Mono. De instrumentale set van Mono is op zijn minst indrukwekkend te noemen en de band weet het publiek dan ook moeiteloos mee te slepen. De kracht van Mono ligt voor een groot deel in de dynamiek van de nummers. Het ene moment is het om rustig bij weg te dromen, het volgende moment word je met alle geweld weer wakker geschud.
Naast Sonic Youth en Mono kunnen ook POW-ensemble, The Sedan Vault en Tomàn tot de hoogtepunten van de eerste festivaldag gerekend worden. De grootste verrassing van het festival is de Australische band The Devastations. Dit trio uit Berlijn is hard bezig Europa te veroveren. De band heeft een zeer eigen sound, die bij vlagen wel doet denken aan Nick Cave en David Bowie. Een band om in de gaten te houden.
Lag de nadruk van de eerste festivaldag vooral op de gitaar(noise)bands, zaterdag is het elektronische muziek dat de klok slaat. Tijdens de eerste act van de avond, het Finse Aavikko, is het nog bedroevend rustig. Even lijkt de tweede festivaldag een anticlimax te worden. Niets is minder waar. Blijkbaar waren velen nog aan het bijkomen van de vorige dag, want tegen een uur of elf loopt het Paard van Troje langzaam vol.
Hoofdact Jamie Lidell is door zijn hit ‘Multiply’ inmiddels ook bij het grote publiek bekend, maar degenen die speciaal voor dat nummer naar State-X New Forms kwamen, komen bedrogen uit. Voor State-X New Forms doet hij namelijk een elektronische set. Lidell zelf staat achter een grote tafel vol met elektronica, waar hij verschillende geluiden samplet tot een nummer. Daar gebruikt hij de meest uiteenlopende stemtechnieken voor. Regelmatig komt hij achter zijn apparatuur vandaan om vooraan het podium mee te zingen met zijn zojuist gemaakt samples. Het publiek moet er even aan wennen maar wordt gedurende het optreden steeds enthousiaster.
Naast de vele elektronische acts is er voor de liefhebbers ook nog gitaargeweld in de vorm van de Finse band Circle. Circle wordt aangekondigd als ‘misschien wel een van de hoogtepunten van State-X New Forms’. Dat kunnen we alleen maar beamen en de tot de nok toe gevulde zaal gaat volledig plat. Ook tRAM in de Basement maakt indruk. Het instrumentale trio maakt noise, maar blijft goed te volgen voor het grote publiek. Songs met een kop en een staart, wat een welkome variatie is op het festival.
Als bijna alle acts voorbij zijn kan er nog even nagedanst worden met Mark One & MC en Nathan Fake in de grote zaal van het Paard. Langzaam gaat het publiek moe maar tevreden naar huis. Publiek en organisatie kunnen weer terugkijken op een zeer geslaagde editie die nog lastig te overtreffen is volgend jaar. Hoe dan ook kijken we er nu alweer naar uit; State-X New Forms 2007!
Check op 3VOOR12/Den Haag het uitgebreide verslag van het hele festival.
Maar laten we beginnen bij het begin. De avond wordt geopend door Masonic Youth, dat al meteen de toon zet voor het festival. De luguber ogende act maakt krakende en piepende soundscapes en noise. Rond de klok van tien is de grote zaal van het Paard van Troje tot de nok toe gevuld dankzij grote publiekstrekker Sonic Youth. Het ziet er indrukwekkend uit, de grote dampende menigte wachtend tot de heren en dame van Sonic Youth dan eindelijk weer eens een optreden in Nederland geven. Het blijkt het wachten meer dan waard en de act van de Amerikanen is na al die jaren nog steeds indrukwekkend te noemen.
Het échte hoogtepunt van de eerste festivaldag begint echter zo’n drie kwartier ná Sonic Youth. Het is de Japanse band Mono. De instrumentale set van Mono is op zijn minst indrukwekkend te noemen en de band weet het publiek dan ook moeiteloos mee te slepen. De kracht van Mono ligt voor een groot deel in de dynamiek van de nummers. Het ene moment is het om rustig bij weg te dromen, het volgende moment word je met alle geweld weer wakker geschud.
Naast Sonic Youth en Mono kunnen ook POW-ensemble, The Sedan Vault en Tomàn tot de hoogtepunten van de eerste festivaldag gerekend worden. De grootste verrassing van het festival is de Australische band The Devastations. Dit trio uit Berlijn is hard bezig Europa te veroveren. De band heeft een zeer eigen sound, die bij vlagen wel doet denken aan Nick Cave en David Bowie. Een band om in de gaten te houden.
Lag de nadruk van de eerste festivaldag vooral op de gitaar(noise)bands, zaterdag is het elektronische muziek dat de klok slaat. Tijdens de eerste act van de avond, het Finse Aavikko, is het nog bedroevend rustig. Even lijkt de tweede festivaldag een anticlimax te worden. Niets is minder waar. Blijkbaar waren velen nog aan het bijkomen van de vorige dag, want tegen een uur of elf loopt het Paard van Troje langzaam vol.
Hoofdact Jamie Lidell is door zijn hit ‘Multiply’ inmiddels ook bij het grote publiek bekend, maar degenen die speciaal voor dat nummer naar State-X New Forms kwamen, komen bedrogen uit. Voor State-X New Forms doet hij namelijk een elektronische set. Lidell zelf staat achter een grote tafel vol met elektronica, waar hij verschillende geluiden samplet tot een nummer. Daar gebruikt hij de meest uiteenlopende stemtechnieken voor. Regelmatig komt hij achter zijn apparatuur vandaan om vooraan het podium mee te zingen met zijn zojuist gemaakt samples. Het publiek moet er even aan wennen maar wordt gedurende het optreden steeds enthousiaster.
Naast de vele elektronische acts is er voor de liefhebbers ook nog gitaargeweld in de vorm van de Finse band Circle. Circle wordt aangekondigd als ‘misschien wel een van de hoogtepunten van State-X New Forms’. Dat kunnen we alleen maar beamen en de tot de nok toe gevulde zaal gaat volledig plat. Ook tRAM in de Basement maakt indruk. Het instrumentale trio maakt noise, maar blijft goed te volgen voor het grote publiek. Songs met een kop en een staart, wat een welkome variatie is op het festival.
Als bijna alle acts voorbij zijn kan er nog even nagedanst worden met Mark One & MC en Nathan Fake in de grote zaal van het Paard. Langzaam gaat het publiek moe maar tevreden naar huis. Publiek en organisatie kunnen weer terugkijken op een zeer geslaagde editie die nog lastig te overtreffen is volgend jaar. Hoe dan ook kijken we er nu alweer naar uit; State-X New Forms 2007!
Check op 3VOOR12/Den Haag het uitgebreide verslag van het hele festival.