Onder de naam Xlover brachten de Londenaren Bryan Black en Mr.No een paar enerverende schijven vinyl uit op Gigolo Recordings. Maar als Motor maakte het tweetal de afgelopen drie jaar nog het meest furore, met een hele rits remixen voor artiesten als Marilyn Manson en Depeche Mode. Hun monsterhit Sweatbox werd door de grote technogoden dezer aardbol geroemd. Sven Väth, Dave Clarke en Miss Kitten draaiden hem grijs. En nu kunnen de liefhebbers van al wat zaagt weer in hun handen wrijven, want op Klunk. komt Motor nog overweldigender uit de hoek. Zelfs Vitalic moet zijn oordopjes in bij het aanhoren van deze indrukwekkende verzameling zaag-anthems. De uit Parijs afkomstige Oliver Grasset verhuisde in 1989 naar Londen om zijn carrière als drummer verder te ontplooien. Maar het zou tot 2003 duren eer hij zijn huidige compagnon tegenkwam. Op een nacht zag Bryan Black Grasset optreden in een Londense club. Black was zo onder de indruk van Grassets elektronische drumwerk, dat hij hem vroeg om samen te werken. Black had als geluidsman voor onder anderen Prince & The New Power Generation de fijne kneepjes van het producersvak geleerd. In de studio bleken de twee elkaar perfect aan te vullen. De eerste release 0503 werd meteen een knallende technokraker. De officiële titel van het album is 'Klunk.'. Het woord symboliseert een blikken geluid als van een metalen deur die in zijn slot valt, of van een heipaal die in de grond wordt gebeukt. De punt die erachter staat wil zoiets zeggen als: "Zo... die zit." Hoogmoedig, zou je denken, voor een debuutalbum. Maar een beetje arrogantie is bij Klunk. wel toegestaan. Je oren klapperen van begin tot eind, bij het horen van zulks een zinvol geweld. Kan je nagaan hoe het op een grote soundsystem moet klinken? Beelden van een ontploffende Bravotent doemen op. Want Motor moet met het elektronische drumwerk een stuk imposanter zijn dan een doorsnee dance-act. Sweatbox heeft zijn kracht op de dansvloer vorig jaar al bewezen. De zomerfestivals werden ermee platgedraaid. Met de release van Black Powder vorige week werd al duidelijk dat dit de nieuwe hit gaat worden. Niet onterecht, want het is misschien wel de beste floorfiller van de plaat. Maar Din 13 en Spazm mogen er ook wezen. Laatstgenoemde track klinkt - hoe toepasselijk - een motor die opstart. De beat komt pas na een minuut opzetten en grijpt je bij de keel. Want net als op de andere tracks van dit album klinken de claps als zweepslagen en de hihats als keiharde billenkoek. Mensen met een minderwaardigheidscomplex zouden er goed aan doen dit album drie keer per dag te luisteren. Je gaat je namelijk best wel stoer voelen van deze muzikale peptalk. Zo, dan eindelijk weer eens een essentiële danceplaat uit Engeland. De brug tussen het minimalisme van de eenentwintigste eeuw en de electronic body music van de late jaren tachtig wordt gelegd. Met de heftigheid van een Alter Ego en de glasheldere productiekwaliteit van een Richie Hawtin levert Motor een klein meesterwerk af, dat zeer zeker zijn stempel zal gaan drukken op het komende jaar. Klunk. is in de luisterpaal te horen.