Vorig jaar sleepte Ricardo Villalobos bij de Dutch DJ Awards de titel “Best International Deejay” in de wacht. Zijn albums Alcachofa en Thé Au Harem d’Archimède bestormden wereldwijd de clubcharts. Als vaandeldrager van de Berlijnse minimal-sound heeft de Duitse Cileen zich in korte tijd opgewerkt tot een van de meest geboekte techno-jockeys ter wereld.... en als een notoire spijbelaar. Want Villalobos wordt niet alleen geroemd om zijn fantastische draaikunsten. Het 35-jarige zondagskind van de minimale techno leidt een berucht rock-’n-roll-bestaan. De week van Villalobos bestrijkt meerdere continenten en ziet er ongeveer als volgt uit: ’s Maandags staat hij op Ibiza voor Cocoonclub te draaien, woensdag doet hij Santiago de Chili aan, om een dag later weer op het vliegtuig te stappen naar zijn Berlijnse hometown – met een korte pitstop in het Londense Fabric. En met een beetje mazzel moet hij ook nog even langs New York. Boekers houden er inmiddels rekening mee en proberen hun data af te stemmen op zijn onstuimige leven. Want hoe later op de dag je hem treft, des te minder kans heb je, dat hij ook werkelijk op komt dagen. Vorig weekend was het weer eens raak. Villalobos moest in Buenos Aires optreden, toen hij onverhoopt zijn been bezeerde. De dokter legde hem een aantal dagen rust op, waardoor hij het vliegtuig moest missen. Om te bewijzen dat hij deze boeking echt buiten zijn schuld om miste, mailde Villalobos het doktersbriefje naar de Argentijnse feestorganisator. Geen ongewone procedure – net als op school moeten artiesten bij absentie bewijzen dat ze door overmacht niet konden komen. Maar in dit geval moesten ook de bezoekers overtuigd worden van Villalobos’ onschuld. Dus zette de feestorganisator het briefje online, zodat iedereen kon zien dat Ricardo echt gewond was. Een houselegende van eigen bodem verhaalt van Spider Willem, oldschool-icoon en Amsterdams tranceveteraan, die er een heel eigen rock-‘n-roll bestaan op nahield. De vertellingen die over hem de ronde deden, hebben de tand des tijds beter doorstaan dan Spider zelf, die momenteel nog maar zelden op flyers te vinden is. Maar in zijn hoogtijdagen vloog Spider ook van hot naar her, afterparties meepikkend waar hij kon. Op een gegeven moment stegen de boekingen hem zo boven de pet, dat hij de hulp van zijn vrienden inschakelde. Zogenaamde Hulpspiders, die in de verste verten niet op hem leken, werden ingezet op plaatsen, waar zijn gezicht minder bekend was dan zijn naam. Zo kon hij in zeven sloten tegelijk lopen, zonder een boeking te missen. In deze barre tijden van minimalhypes en Berlijnse deejayverheerlijkingen zou Villalobos de mogelijkheid van een paar Hulpvillalobes eens moeten verkennen. Het zou hem een hoop boekingen schelen, en een heleboel gemail van absentiebriefjes besparen.