Op vrijdag 16 september wordt in Nijmegen het startschot gelost voor de elfde Popronde. Wat in 1994 begon als een initiatief om de Nijmeegse popscene wakker te schudden, is inmiddels uitgegroeid tot een landelijk festival, waarbij tien steden en meer dan tweehonderd podia betrokken zijn. De bedoeling is onbekende bands aan de man te brengen in het hele land. Iedere vrijdag strijkt de Popronde neer in een andere stad, waar dan in samenwerking met de plaatselijke poppodia en café’s een programma wordt gemaakt. Voor artiesten kan dit een mooi ruggesteuntje zijn. Maar ze moeten al hun vrijdagen tot eind november vrijhouden. 3VOOR12 vroeg een aantal deelnemende artiesten wat hen heeft bewogen mee te doen aan de Popronde en wat ze ervan verwachten. The Jack Stafford Foundation heeft vrijwel alleen maar in Amsterdam gespeeld. Het werd tijd voor de vijfmansformatie dat ze het land in trokken. Hun eerste album werd goed ontvangen en het tweede is op komst. “Het is verdomd moeilijk om onze stijl in Nederland te pushen. Hier overheerst een Amerikaanse sound, terwijl wij juist Brits georienteerde muziek maken”, zegt hij. Stafford omschrijft zijn muziek als toegankelijke electrorock. “Het nieuwe album is akoestischer en ligt gemakkelijker in het oor dan onze debuutplaat.” Jack Stafford ziet de Popronde als de uitgelezen kans om voet aan de grond te krijgen in de provincie. “Dit is een fantastische manier om programmeurs in verschillende steden uit te nodigen voor een optreden. Dan kunnen ze zelf zien hoe goed ze ons vinden en of er publiek voor is.” Zijn Foundation staat op zes plaatsen in de Popronde. Hoewel je eigenlijk alle tien de vrijdagen vrij moet houden, staan Stafford en de zijnen ook nog in het voorprogramma van The Rakes. “Daar doen ze bij de Popronde niet moeilijk over. Zij begrijpen ook wel dat je sommige gigs gewoon niet kunt laten schieten.” Harry Merry is gevraagd voor de popronde. De markante Rotterdamse singer/songwriter speelt vaak in het buitenland en is dus niet per sé te categoriseren als beginnend artiest. Maar zijn probleem is dat hij moeilijk nee kan zeggen. “Daardoor raak ik soms in situaties verzeild waarbij ik eigenlijk veel te weinig betaald krijg.” Maar dat is niet van toepassing op de Popronde, zegt hij. “Ik vind het een goed initiatief dat best aardig betaalt. Zeker als je bedenkt dat er vooral cafeetjes meedoen, die niet vaak bands boeken.” Het meest kijkt hij uit naar het optreden in Nijmegen, home of the Popronde. Elle Bandita heeft met haar 20 jaar al een behoorlijk cv opgebouwd. Eerst speelde ze gitaar bij Bad Candy en tegenwoordig zit ze bij The Riplets. Daardoor heeft ze nu al meer dan 250 optredens op haar naam staan. Een half jaar geleden startte ze haar soloproject. Gewapend met gitaar, sequencer en een hoge dosis electropunk maakt ze het podium onveilig. Elle werd ook gevraagd voor de popronde. “Toen ze me opbelden stemde ik meteen toe, omdat ik graag meer buiten de Randstad optreed”, zegt ze. “Ik doe niet echt mee voor een hoger doel, maar om mijn weekenden op te vullen met leuke gigs.” Ze staat in zes van de tien steden. Ze kijkt het meest uit naar de openingsavond in Nijmegen, vooral omdat ze heel graag eens Harry Merry wil zien. Elle Bandita blijft een realist: van de Popronde verwacht ze vooral “een hoop lol en heel veel katers”.