In 1999 luidde ID&T met Innercity een nieuwe fase in voor de Nederlandse dancehistorie. Nooit eerder had ons land een indoor dancefeest van deze omvang gekend. 25.000 man togen naar de Amsterdamse RAI voor een nieuw soort belevenis – die van het mega-indoor dance-evenement. Terugkijkend kan de eerste Innercity als een mijlpaal worden gezien voor de Nederlandse dancecultuur, omdat daarmee de stroming pas echt mainstream werd. Housen was niet langer een kwestie van dansen op muziek, ook de show eromheen werd van cruciaal belang. Megafeesten kregen thema’s: op Sensation White kwam je in het wit, op Innercity Moscow hingen hamers en sikkels aan de muren en bij Innercity Rio de Janeiro werd je omringd door sambadansers. Maar dit jaar slaat de organisatie van Innercity een nieuwe weg in. “Muziek en artiest moeten weer centraal komen te staan”, zo kopt het persbericht van ID&T. Op de editie van 17 december worden nieuwe stijlen als electro, techno, minimal en urban op Innercity ingevoerd en zijn de traditionele trance en hardstyle ver te zoeken. Voortaan zullen geen Tiesto, Ferry Corsten of Dana, maar Dave Clarke, Tiga en 2Many DJs op het hoofdpodium staan. Een opmerkelijke koerswijziging voor een evenement dat het vooral moest hebben van die commerciëlere stromingen. En een gewaagde zet voor het bedrijf dat dit jaar een aantal tegenslagen te verduren had, zoals het opgeven van Slam FM en het afblazen van NJOY. “Laten we wel wezen: het ging vorig jaar niet van een leien dakje met Innercity”, zegt ID&T directeur Duncan Stutterheim. De voorverkoop liep toen zo slecht, dat de organisatie besloot om twee mensen op één kaartje binnen te laten. Het zou de drukste editie ooit worden. Maar de tegenvallende kaartverkoop was een teken aan de wand voor ID&T. “We zijn toen in beraad gegaan”, vertelt Stutterheim, “en hebben ons gebogen over de komende vijf jaar”. Er werd gekeken naar het hele spectrum dat de dance-cultuur omvat, en welk aandeel van dat spectrum vertegenwoordigd was bij ID&T, vertelt hij. “Q-dance, een dochterorganisatie van ID&T, deed al genoeg op het gebied van trance en hardstyle. Wij wilden ons met Innercity meer gaan richten op wat er in de clubs leeft”, aldus Stutterheim. En dat bleken stijlen als electro en minimal te zijn. Innercity moet progressief zijn, vindt Stutterheim. Op Mysteryland, het jaarlijkse outdoor festival van ID&T, kent hij het leeuwendeel van de acts. Maar in de RAI wil hij een line-up zien met voor hem grotendeels onbekende acts. Stutterheim: “Ik ben nu midden dertig en ga niet meer elke dag uit. Dus mijn muzikale kennis strookt niet altijd meer met wat er voor nieuws in het uitgaansleven gebeurt”. Bovendien, vindt Stutterheim, heeft ID&T zich de laatste jaren te veel gericht op kwantiteit in plaats van kwaliteit. “We moeten ons meer bezig houden met de materie”, zegt hij. In plaats van zoveel mogelijk namen te hebben, wil Stutterheim weten wie ze zijn. En in plaats van een volgepropte RAI kiest hij liever voor minder mensen en meer comfort. “Ik wil geen éénrichtingsverkeerborden meer zien op een feest”, verzucht hij. Of het publiek de rigoureuze zet van ID&T ook daadwerkelijk pikt, is een andere zaak. Op de online dancecommunity Partyflock zijn de boze reacties niet van de lucht. Veel hardstylers en tranceliefhebbers voelen zich gepiepeld. Bij ID&T stromen de mailtjes binnen. “Die variëren van pissig tot wild enthousiast”, vertelt Stutterheim, “maar dat is logisch met zo’n omslag”. Stutterheim ontkent dat hij geen progressie ziet in trance en hardstyle. “Die stijlen zullen altijd blijven bestaan”, denkt hij. “Ze zullen zich blijven ontwikkelen, net als andere dance-stromingen”. Maar dance is volgens hem al lang niet meer als één stroming te zien. “Op een evenement als Mysteryland zie je bijvoorbeeld dat mensen even over het terrein lopen en dan bij de tent met hun eigen stijl blijven hangen”, zegt hij. Of ID&T de techno-, electro- en minimalliefhebbers snel voor zich zal winnen weet Stutterheim niet. “We verwachten dit jaar tussen de tien- en de vijftienduizend man. Dat betekent dat we verlies gaan lijden aan deze editie”, zegt hij. Maar dat risico is hij bereid te nemen.