Column Hans Bousie: JEE!

Over criminaliteit en de Europese Grondwet

De twee meest gebruikte woorden op televisie waren de afgelopen maand ‘ja’ en ‘nee’. Of eigenlijk: voor en tegen. Ook entertainmentadvocaat Hans Bousie zat te wikken en te wegen of hij voor of tegen moest stemmen. Uiteindelijk was het de criminaliteit die de doorslag gaf, waardoor Bousie volmondig ‘JEE!’ riep. Lees zijn column.

Over criminaliteit en de Europese Grondwet

Of we maar ja wilden stemmen. Je moet Ja stemmen als je tegen vrouwenhandel bent. Of we maar Nee wilden stemmen, want je moet Nee stemmen als je tegen de bio-industrie bent. Heerlijk zoveel simplisme om je heen. Als ik naar Balkenende luister ben ik tegen, luister ik naar Marijnissen of Wilders dan ben ik voor. Stel nu eens voor dat je zowel tegen vrouwenhandel bent als tegen de bio-industrie, wat moet je dan? Of moet ik uit deze categorisering van argumenten afleiden dat Marijnissen voor vrouwenhandel is en Balkenende voor de bio-industrie? Voor mij was het doorslaggevend argument om tegen te stemmen, het hoofd van Opstelten onlangs in de krant. Voor een veiliger Europa, met meer mogelijkheden op te treden tegen criminaliteit en terrorisme moet je Ja stemmen. Op dezelfde pagina stond een klein berichtje dat Amnesty International zich zorgen maakt over de voornemens van de Europese Commissie om de rechten van verdachten van terrorisme ernstig in te dammen. Die denken ook, wat in Guantanamo kan, kunnen wij beter. Dus voor mij was mijn stem een ongerijmde. Alhoewel ik sterk voor een democratisch Europa ben -ik heb helemaal niets met Nederland en al helemaal niet met de gemiddelde Nederlander- en ik geloof dat de Grondwet een verbetering in dit opzicht betekent, heb ik tegen gestemd om de hierboven omschreven reden. Ik weet zeker dat mijn afweging in de analyses achteraf niet gaat worden meegenomen. Wie stelt zich nu voor dat iemand tegen stemt omdat hij terroristen meer rechten wil gunnen? En hoeveel mensen zullen hier niet een geheel persoonlijke afweging hebben gemaakt? Een vraagstuk dat ongeveer parallel wordt beargumenteerd, is het vraagstuk van het downloaden. De tegenstanders van het P2P-model, trekken het gedrag van de individuele downloader in de criminele hoek. Laat er geen misverstand over bestaan. De georganiseerde misdaad is actief in de muziekindustrie. Niet echt frisse jongens, die hun handel zwaar bewapend verdedigen. Maar dat is toch even heel wat anders dan het jochie van elf dat met zijn vriendjes bestanden uitwisselt. Beiden zijn juridisch illegaal bezig, maar ik zou mij kunnen voorstellen dat je de een wat op een repressievere manier benadert dan de ander. Weet u hoe het juridisch zit op dit moment? De uploader (de aanbieder van content) doet iets illegaals, de downloader (de afnemer dus) niet. Even doortrekken naar een andere branche? Als je een wapen verkoopt dan ben je crimineel, als je het koopt zou het dan ok zijn? Als je even doorredeneert, is degene die een wapen gebruikt een heilige. Je ziet het is maar een kwestie van wat we toevallig met elkaar hebben afgesproken. Daarom zou ik het leuk vinden als onderwerpen als bijvoorbeeld de Europese Grondwet en al of niet kopieën maken van elkaars muziek voortaan op basis van argumenten gevoerd wordt in plaats van op basis van kretologie en verdachtmakingen.