Dankzij orkaan Katrina kreeg de wereld op trieste wijze een realistisch beeld van New Orleans. Want wie dacht dat de stad niet meer te bieden had dan het toeristische ‘French Quarter’, rivierboten, tapdansende jochies, opgezette krokodillen, voodoo en gumbo, bleek er goed naast te zitten. 17th Ward, het armste district, werd een begrip en door de luchtopnames werd duidelijk hoe uitgestrekt de getto was. Het water had de meeste mensen verdreven, maar de armen, wonend in de lager gelegen gebieden, bleven plunderend achter. De Dixieland en VVD-jazz uit het Franse wijkje waren ineens ver te zoeken. Eén blik in het gigantische sportstadion, dat als opvangcentrum fungeerde, gaf een aardig kijkje in de wereld waarin Lil’ Wayne moet zijn opgegroeid. Maar Dwayne Carter, zoals de rapper echt heet, wist al vroeg wat zijn ticket naar een beter leven zou zijn: hiphop. Tha Carter, Vol. 2 is de soundtrack bij de beelden die dagen aaneen de wereld werden in geslingerd door CNN. Donkere ijskoude beats en samples die van soulvolle albums uit de jaren 60 en 70 komen, kleuren de verhalen van Lil’ Wayne over seks, geweld en armoede. Alsof het koude oceaanwater opnieuw mengt met de bloedhete donkere nachten in 17th Ward. Al op 12-jarige leeftijd zocht Lil’ Wayne contact met de gebroeders Williams die aan het roer van Cash Money Records stonden. Elf jaar later zijn ‘cash money’ nog altijd de eerste woorden op de openingstrack van Tha Carter, Vol 2. Het album is het tweede deel van een vijfdelige reeks, waarvan in 2004 het eerste verscheen. Lil’ Wayne, inmiddels de ster van het label, heeft de leiding bij Cash Money overgenomen. En dus deelt hij inmiddels meer met Jay Z dan alleen de achternaam. Muzikaal is er ook nog wel een overeenkomst. De laidback flow van Lil’ Wayne wordt vaak vergeleken met die van toprapper in ruste Jay Z. Op de borstkas van Lil’ Wayne pronkt een grote tatoeage: Bang bang. Het verhaal achter de afbeelding is tragischer dan dat van The Game of 50 Cent, twee andere gangsta rappers die tijdens hun carrière ‘op straat’ het nodige lood in hun donder kregen. Kleine Dwayne speelde ooit met een geladen pistool en schoot zichzelf in de borst. De puber vertelde de politie dat het ongeregistreerde pistool van zijn stiefvader was, die vervolgens een half jaar achter de tralies verdween. Toen deze vrijkwam, werd hij ontvoerd en doodgeschoten. Sindsdien werd Lil’ Wayne door één van de broers Williams opgevoed. En zo werd het managen van een platenmaatschappij hem met de palepel ingegoten. De tragiek van Lil’ Wayne spat er op de tweede Tha Carter vanaf. Het soul en reggae gevoel voeren de boventoon. Best Rapper Alive is misschien het mooiste voorbeeld. Als je 23 jaar, zwart en arm bent en je overleeft orkaan Katrina, terwijl je net drie gouden en een platina album hebt gemaakt, is dat niet meer dan een feitelijke constatering. Hoe treurig het ook is.