Platenmaatschappijen omarmen nu peer-to-peer netwerken

Downloaden tegen lage kwaliteit zou voortaan mogen

‘If you can’t beat them, join them’: deze tactiek lijkt voortaan van toepassing op hoe de grote platenmaatschappijen nu met de peer-to-peer netwerken omgaan. Vroeger probeerden de majors uitwisselingsnetwerken als KaZaa via de rechter te bestrijden. Via samenwerking met Amerikaanse internetbedrijfjes die juist gebruik maken van de mogelijkheden van de peer-to-peer techniek, lijkt het klimaat te veranderen.

Downloaden tegen lage kwaliteit zou voortaan mogen

Het lijkt er op dat de platenmaatschappijen hun tactiek tegenover peer-to-peer netwerken veranderen. Vroeger was het mode om via de rechtszaal uitwisseldiensten als KaZaa aan banden proberen te leggen. De afgelopen weken hebben majors contracten gesloten met initiatieven, die juist gebruik maken van de peer-to-peer techniek: Mashboxx en Peer Impact. 'If you can't beat them, join them', zo lijkt het motto. De Nederlandse piraterijbestrijder Stichting Brein moest gisteren toegeven dat het uitwisselen van muziek via illegale netwerken niet was afgenomen. Dit ondanks de dreigende boodschappen die Brein naar gebruikers stuurt. Het Amerikaanse bedrijf BigChampagne, dat het verkeer op uitwisselingsdiensten monitort, kwam eerder dit jaar tot dezelfde conclusie: in juni 2004 waren op elk moment gemiddeld meer dan 8 miljoen gebruikers wereldwijd actief, een toename van een vijfde met het jaar ervoor. Nu het gebruik van illegale diensten niet lijkt te stoppen, lijken de platenmaatschappijen langzaam in te zien dat er ook mogelijkheden zijn om de uitwisselingsdiensten in hun voordeel te laten werken. Sinds twee jaar worden Amerikaanse radiostations door platenmaatschappijen onder druk gezet met de downloadgegevens van BigChampagne om bepaalde tracks te gaan draaien. Dat onder het motto: als het publiek het downloadt, waarom is die populaire track dan niet op de radio te horen? Begin volgend jaar worden er ook twee andere initiatieven actief die peer-to-peer techniek omarmen. Allereerst is daar de technologie van Snocap, een bedrijfje van Napster baas Shwan Fenning. Ook via de Snocap technologie zou het mogelijk zijn te identificeren welke tracks geruild worden. Platenmaatschappijen Universal en SonyBMG zouden al contracten ondertekend hebben om de uitwisselingsdienst Grokster om te bouwen tot Mashboxxx. Waarschijnlijk kun je op Mashboxxx files van lage kwaliteit gratis ruilen. Wie de hoge kwaliteit wenst, wordt dan via een link doorverwezen naar een legale downloadshop. Begin 2005 wordt ook de nieuwe uitwisselingsdienst Peer Impact van e-commerce bedrijf Wurld Media actief. Alle majors behalve EMI hebben reeds een contract met Peer Impact afgesloten. Hoe het systeem precies werkt, is uit concurrentie overwegingen nog niet vrijgegeven, maar het geheim zou schuilen in een zeer gebruiksvriendelijke interface. Peer Impact zou ‘een brug willen slaan tussen de illegale diensten en de legale downloadshops’. Hoe zijn deze nieuwe Amerikaanse ontwikkelingen te rijmen met het beleid van Stichting Brein, die in opdracht van ondermeer de brancheorganisatie van platenmaatschappijen NVPI gebruikers van uitwisselingsdiensten op de vingers tikt? “Op zich zijn we niet tegen de uitwisseldiensten”, verduidelijkt NVPI-woordvoerder Wouter Rutten. “Het gaat niet om het principe van een bepaalde vorm van distributie te veroordelen. Waar we tegen zijn, is het uitwisselen van muziek zonder de toestemming van de rechthebbenden. Als er toestemming is, dan is er niets aan de hand. Je bent er alleen nog niet, wanneer je alleen toestemming hebt van de platenmaatschappijen. Ook de artiesten, songschrijvers en tekstdichters moeten hun medewerking verlenen.”