NPI zoekt dance-hoek op met Unsigned-project

A&R-managers niet happig op fenomeen demo-doorbraak

In het kader van haar Unsigned-project is het Nationaal Pop Instituut op zoek naar onbekend dance-talent. Iedereen die uren in de weer is om de perfecte beat uit computers, samplers, synthesizers, grooveboxes en stanton-naalden te toveren kan zijn demo insturen. De muziek van de laureaten komt op een Unsigned-cd. Nadien trekken zij ook live de hort op. Een korte rondvraag over dance-demo’s bij Nederlandse deskundigen.

A&R-managers niet happig op fenomeen demo-doorbraak

Voorgaande jaren zocht het NPI het in de muzikale hoeken van de R&B, singer-songwriters en hiphop, alternative rockbands en nu staat het Unsigned-project in het teken van de onontgonnen dance. Maar dan wel in de brede zin: van techno en electro, over triphop tot trance. Wie denkt in één van deze hokjes te passen en al bijna met een demo op weg is naar de postbus kan best even putten uit de ervaring van professionele demo-verslinders. Op de mat van Iwan de Kuijper vallen wekelijks een dertigtal nieuwe demo’s. Kuijper is A&R-manager bij Blackhole Recordings –onder andere bekend als platenmaatschappij van Tiësto. “Het is opvallend hoe goed de geluidskwaliteit is van de doorsnee demo. Iedereen heeft nu thuis goede apparatuur. Dat was pakweg tien à vijftien ondenkbaar.” Die technologische vooruitgang heeft er evenwel niet voor gezorgd dat er meer artiesten in the running zijn voor een contract. Kuijper: “Er worden heel weinig contracten gesloten op basis van demo’s. Als iemand een contract binnenhaalt, gebeurt dat meestal omdat we via andere kanalen al van de artiest hoorden.” Bij dance-gigant ID&T krijgt Dick de Groot elke week een honderdtal demo-schijfjes te verwerken. Dat ruime aanbod is alweer te verklaren door de technologische evolutie die de huisvlijt op dance-gebied aanwakkert. De Groot: “Dat iedereen nu muziek kan maken is net het probleem, want nu denkt iedereen dat ze muziek kunnen maken”. De kans dat het insturen van een demo naar een contract leidt, is bijgevolg heel klein: “Eén op duizend, zou ik zo schatten. De jongste twee à drie jaar hebben we zelfs geen onbekende artiesten meer getekend op basis van een demo”. Wie zijn kans toch wil wagen, geeft De Groot deze tip mee: “Luister eerst maar wat er op de markt voorhanden is en wat daar leeft.” Serge Verschuur van undergroundlabel Clone krijgt ook zijn wekelijkse portie demo-voer voorgeschoteld. Die input typeert hij kort en krachtig, want die is volgens hem “matig, zowel qua productie als qua songs. Vooral bij de nummers loopt het het vaakst mis.” Bij een goede demo is volgens Verschuur àlles goed verzorgd, ook uiterlijk: “De vormgeving is liefst strak, netjes –geen handgeschreven dingen of zo- met een duidelijke tracklisting. Best geef je die dan ook persoonlijk af in plaats van op te sturen. Zo weten wij ook wie de mens achter de muziek is.” De demo-truc heeft nog maar één maal gewerkt bij Clone en dat was bij de Belg Dijf Sanders die er onlangs een contract kreeg. Meer informatie over de Unsigned zoektocht staat op de site van het NPI.