Plaids handelsmerk is warme elektronica deken: samples van snaarinstrumenten en steeldrums bevolken hun composities. Ed Handley, helft van het Britse duo, geeft toe dat Plaid met opzet warme muziek maakt: “Maar op een gegeven moment krijg je daar gewoon een voorkeur voor, die belletjes klinken gewoon prettig in onze oren.” Plaid is druk bezig zijn eerste DVD af te ronden, vijf van de zeven lange stukken zijn nu af. Ze maken de DVD beelden samen met videokunstenaar BOB. Handley ziet soms kleuren en vormen bij zijn muziek, maar het is niet echt te definiëren wat hij nu echt ziet. Het maakt het beelden verzinnen niet eenvoudig: “Het wordt meer een soort van pingpongen van ideeën met BOB, daarom duurt het ook zo lang. We klooien eigenlijk maar wat aan.” In maart geeft Plaid in Londen zijn eerste optreden in surround 5.1 sound. Handley kijkt daar naar uit: “Het is net alsof we een stel nieuwe oren krijgen. Je hebt veel meer speelruimte.” Plaid zal dan geen gebruik kunnen maken van joysticks, want dat is te begrotelijk. Wel staan de band twee regelaars tot hun beschikking, eentje voor de hoek van het geluid en eentje voor de afstand tot het publiek. Nu we het toch over de zogenaamde ‘techporn’- blaadjes hebben, waar de nieuwste apparaten in geadverteerd staan, leest Handley die veel? “Nou, ik heb veel minder last van technologie lust dan vroeger. Al die nieuwe synthesizers waren een beetje te vergelijken met de mannelijke obsessie voor auto’s. Maar nu heb je voornamelijk advertenties voor software, dat is toch minder.” Is het door al die nieuwe software makkelijker voor nieuwe artiesten dan voor hen vijftien jaar terug? “Het is makkelijker om muziek te maken, maar er is meer competitie. De nieuwkomers maken nog steeds de zelfde fouten, vaak willen ze te veel hun helden imiteren. Mijn supertips blijven Juan Atkins en Derrick May. Die probeerden wij te kopiëren. Dat is pas warme muziek!” Luister naar het hele interview in Dubbel Check