Vijf jaar geleden keek men in de concertbusiness al vooruit naar het jaar 2004. Wat gebeurt er met het door Clear Channel gekochte Mojo als de belangrijkste medewerkers na vijf jaar transfervrij zijn? En hoewel 2004 het jaar werd waarin bij Mojo alles op zijn kop stond, bleef uiteindelijk een ding: Leon Ramakers. Velen voorspelden zijn vertrek, maar de president directeur besloot aan te blijven voor 'een dag of twee in de week' om zo zijn ervaring en contacten voor het bedrijf beschikbaar te houden. Die mededeling was begin februari wel het startschot van een interne aardbeving. Het nieuws dat Ramakers niet vertrok, werd via een mail aan het personeel bekend gemaakt. Omdat Mojo meer dan honderd medewerkers telt en het nieuws niet negatief was, voelde een andere Mojo-coryfee zich niet geremd om dat 'leuke nieuwtje' naar de pers te lekken. Toen 3VOOR12 ernaar vroeg, bevestigde boeker Willem Venema het gerucht. Een week later stond de man die zo'n beetje aan de wieg stond van Mojo en onder andere oprichter is van het Lowlands-festival op straat. Op staande voet ontslagen vanwege het naar buiten brengen van bedrijfsgeheimen. Dat is tenminste de officiele lezing. Het Kafka-gevoel dat Venema overviel, bekruipt een dag na zijn ontslag ook de rest van Mojo als op 17 februari de NMa op de stoep staat om alles wat maar informatie bevat te kopieren voor een grondig onderzoek. Een onderzoek naar vermeend misbruik van de monopoliepositie die het bedrijf onmiskenbaar bezit. Behalve het in beslag nemen van de boekhouding van Mojo, start de kartelwaakhond ook talloze gesprekken met mensen uit de muziekindustrie om de werkwijze van Mojo te achterhalen. Die gesprekken leveren veel vuile was op die ook de pers bereikt. Nu de NMa een eerste stap heeft gezet, komen kleine boekers uit hun schulp en wijzen beschuldigende vingers naar Mojo. Opvallend is echter dat het steeds dezelfde voorbeelden zijn van Moloko en de Audio Bullys die door Mojo weggekaapt zijn of gehouden zouden worden aan een exclusief contract (en dus niet bij iemand anders mochten spleen). Echt hard te maken lijken deze verhalen niet. Toch schrapen ze het laatste schijnsel van Mojo's toch al niet zo blinkende imago af. Tijd dus voor een charme offensief. De pers mag uit de mond van Ramakers zelf optekenen hoe de vork in de steel zit. Die geeft begin maart toe dat hij het belang van een goed imago altijd heeft onderschat. Het offensief werkt in die zin dat alle media - inclusief NOVA - Ramakers de ruimte geven om zijn zegje te doen, waarna de kous voor de buitenwereld af is. Het gevit op Mojo staakt. Later in het jaar vallen er meer ontslagen. In juli kondigt het bedrijf aan elf mensen op straat te zetten en vier afdelingen te schrappen. Een noodzakelijke bezuiniging vanwege de tegenvallende resultaten. Het mislukte urbanfeest Urban Nation deze zomer in de Amsterdamse Arena waar twee van de vier hoofdacts afzeggen is een illustratief voorbeeld. Dit keer hanteert Mojo echter een nieuwe tactiek. Het nieuws over de ontslagen wordt meteen naar buiten gebracht en de pers uitgebreid te woord gestaan. Als de schrik er aan het eind van de zomer inzit, komt er eindelijk ook weer eens goed nieuws. Lowlands schrapte nog een tent, paste het terrein aan en kwam keihard terug met een uitverkochte editie. Ook weet het bedrijf de pers te halen met de lancering van een nieuw popblad en samenwerkingen met RTL en Orange. Hoewel het popblad niet veel meer is dan een aardig aangeklede concertagenda en de deals met RTL en Orange weinig concreet worden in 2004, zorgt het wel voor een kleine facelift aan het imago; Mojo is positief in het nieuws. Ook Venema gaat door. Na het merkwaardige ontslag dat op de genoemde grond bij geen enkele rechter stand zou houden, sluit hij met Mojo een deal waarover niks naar buiten komt. Vlak daarna start Venema zijn eigen boekingskantoor: The Alternative. Niet alleen de naam is een sneer naar Mojo. Ook het logo liegt er niet om: een zwart schaap, dat los is van de kudde. De ontslagen boeker gedraagt zich echter helemaal niet als een mak lammetje, maar ontpopt zich in de loop van het jaar zowaar als een geduchte concurrent. The Alternative start met het boeken van het Pixies-concert in de Amsterdamse Music Hall. Daarna volgen twee uitverkochte shows van Live, die vroeger ook door Mojo gedaan zouden worden. Venema zelf vindt niet dat hij dingen wegkaapt bij Mojo: “Ik kan me niet permiteren om te stoppen met werken. Dus ga ik door. Met de artiesten die ik altijd heb gedaan.” Inmiddels heeft Venema zijn kantoor geopend. In Delft, op een steenworp afstand van Mojo. Met het onderzoek van de NMa, dat ook eind 2004 nog steeds loopt, is ook dat feitelijk goed nieuws: kennelijk is er toch ruimte voor een concurrent naast Mojo.