De Californische zanger, liedsmit en muzikanten-muzikant Warren Zevon overleed afgelopen zondag op 56-jarige leeftijd. Hij heeft het uitbrengen van zijn allerlaatste album 'The Wind', waarop werd meegewerkt door fans als Bruce Springsteen, Tom Petty, Ry Cooder en Don Henley van The Eagles nog net meegemaakt. Na het nieuws van zijn terminale ziekte zorgde 'The Wind' voor Zevon's eerste albumnotering in de Amerikaanse hitlijsten na lange tijd. Een staaltje commercieel cynisme dat Zevon zelf in een van zijn songs had kunnen verzinnen. Ondanks een meer dan 30 jaar lange carrière, samenwerking met REM, en het schrijven van nummers voor bijvoorbeeld Linda Rondstadt, is Zevon is altijd een cult-figuur gebleven. Spottend wordt hij wel 'de tweedehands Jackson Browne' genoemd. Niet terecht, vindt VPRO's oer-dj Jan Donkers: "Hij was wel een protégé van Jackson Browne. Zo kwam ik hem ook voor het eerst tegen, in '76, tijdens Amigos De Musica. Jackson Browne zou een sessie voor de VPRO doen, en toen vroeg hij of hij een vriend mee mocht nemen; ik zeg: wie dan? Hij zegt; Warren Zevon. Jezus! Tuurlijk mocht hij die meenemen! Wat ik zo goed aan Zevon vond, was wat hem eigenlijk zo anders maakte dan Jackson Browne. Hij had die ook helemaal niet nodig als weldoener. Hij creëerde namelijk een heel eigen muzikaal universum. En dat was redelijk ver verwijderd van dat van Jackson Browne. Geen kwaad woord over Browne, maar die zong natuurlijk toch vooral over de luxe-problemen van de Californische singer-songwriter met teveel geld. Weltschmertz. Zieligheid. Zevon daarentegen schreef echt over de zelfkant; over junkies, outlaws als Jesse James, over de schaduwkanten van het leven dus. En dat deed hij met cynisme, humor en zelfspot. En wat ook zo goed is: dat heeft hij tot zijn laatste plaat volgehouden. Het mooie was; hij zat vol stoere praat maar kon zichzelf ook goed klein maken. Luister maar eens naar 'Hasten Down The Wind' van zijn debuut." Op dat debuut staan ook de songs 'Carmelita' en een van Zevon's bekendste nummers, 'Poor Pityful Me', nummers die Linda Rondstadt coverde op haar millionseller 'Simple Dreams' uit 1977. Andere fans van Zevon waren Bill Berry, Peter Buck en Mike Mills van REM met wie Warren een hele cd opnam onder de naam Hindu Love Gods (1990). Een andere fan was de Amerikaanse journalist-schrijver en beroepsgek Hunter S. Thompson ('Angst en Walging in Las Vegas') die later zelfs ook songteksten voor hem heeft aangeleverd. Met Thompson had Warren Zevon de fascinatie voor geweld en de duistere kanten van ons leven gemeen. Daarbij kwamen natuurlijk ook de verdovende drugs aan bod. Toch heeft dat Warren niet de das om gedaan. Donkers: "Hij schreef wel over coke en heroïne, en in die sessie destijds kwam die coke natuurlijk ook ter sprake en misschien zelfs wel ter tafel, dat weet ik niet meer, haha...maar euh...zijn grootste probleem was natuurlijk de alcohol. Dat was zijn ergste zonde." Een van Zevon's albums was cynisch getiteld: "Life'll Kill Ya". Maar zoals wij allen weten is roken nog gevaarlijker dan leven en drank bij elkaar. En daaraan overleed Zevon op zondag 7 september in Los Angeles. Dat je het toch effe weet. Hoewel het roken vast niet geholpen heeft, is Warren Zevon zoals eerder gemeld NIET gestorven aan de kankerstok, maar "aan een 'mesothelioom'; dat is een kwaadaardig gezwel dat ontstaat door het inademen van asbest. (Met dank aan Arne Depaemelaere)